SZYMAŃSKI KAZIMIERZ, działacz gdańskiej Polonii
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''KAZIMIERZ SZYMAŃSKI''' (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej, w 1920 oddelegowany przez władze polskie jako urzędnik celny do Gdańska. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku, Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku, prezes VI Okręgu Gdańskiego Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Od 1921 wiceprezes Koła Miłośników Sceny przy [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]]. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 członek komitetu budowy [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościoła Chrystusa Króla]].<br/><br/> | '''KAZIMIERZ SZYMAŃSKI''' (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej, w 1920 oddelegowany przez władze polskie jako urzędnik celny do Gdańska. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku, Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku, prezes VI Okręgu Gdańskiego Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Od 1921 wiceprezes Koła Miłośników Sceny przy [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]]. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 członek komitetu budowy [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościoła Chrystusa Króla]].<br/><br/> | ||
Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, między innymi autor ''Hymnu gdańskich harcerzy''; w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. W 1927 mieszkał przy Wallgasse 15/16 (ul. Wałowa). Opuścił Gdańsk 24 VIII 1939, okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku. <br/><br/> | Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, między innymi autor ''Hymnu gdańskich harcerzy''; w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. W 1927 mieszkał przy Wallgasse 15/16 (ul. Wałowa). Opuścił Gdańsk 24 VIII 1939, okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku. <br/><br/> | ||
| − | Żonaty był z Heleną (6 VI 1881 - 17 VIII 1971), ojciec córki, która między innymi 11 V 1927 na zebraniu [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]] recytowała ojcowskie utwory, oraz Stanisława (4 X 1909 Majdan Sieniawski - 2 X 1981 Gdańsk), absolwenta [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], wiosną 1939 mianowanego zastępcą komendanta Pogotowia Harcerskiego w Gdańsku, aresztowanego 14 IX 1939 w Gdyni, przetrzymywanego w [[OBÓZ DLA POLAKÓW W NOWYM PORCIE | obozie dla Polaków w Nowym Porcie]], skierowanego do budowy [[OBÓZ KARNY SS I POLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY | obozu karnego w Maćkowach]] i do porządkowania pola walki na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]], zwolnionego, osiadłego w dalszych latach wojny w Krakowie. | + | Żonaty był z Heleną (6 VI 1881 - 17 VIII 1971), ojciec córki, która między innymi 11 V 1927 na zebraniu [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]] recytowała ojcowskie utwory, oraz Stanisława (4 X 1909 Majdan Sieniawski - 2 X 1981 Gdańsk), absolwenta [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], wiosną 1939 mianowanego zastępcą komendanta Pogotowia Harcerskiego w Gdańsku, aresztowanego 14 IX 1939 w Gdyni, przetrzymywanego w [[OBÓZ DLA POLAKÓW W NOWYM PORCIE | obozie dla Polaków w Nowym Porcie]], skierowanego do budowy [[OBÓZ KARNY SS I POLICJI GDAŃSK-MAĆKOWY | obozu karnego w Maćkowach]] i do porządkowania pola walki na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]], zwolnionego, osiadłego w dalszych latach wojny w Krakowie. <br/><br/> |
| − | Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Jego imię nosi jedna z gdańskich drużyn harcerskich. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żonaty był z Heleną z domu Przedpełską (1881 – 20 VIII 1971), ojciec ks. [[SZYMAŃSKI STEFAN, ksiądz, administrator kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła | Stefana]], Edwarda (1904–1966), Marii primo voto Jankowskiej, secundo voto Narewskiej (1908–1995), Tadeusza (19 XI 1912 Nisko nad Sanem – 1 II 1979 Gdańsk), Janiny po mężu Rozum (1917–1988), Mieczysławy po mężu Francuzowicz (1918–1999). Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Jego imię nosi jedna z gdańskich drużyn harcerskich. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:44, 12 kwi 2023
KAZIMIERZ SZYMAŃSKI (9 II 1875 Limanowa – 9 III 1953 Gdańsk), inspektor celny, literat, działacz społeczno-polityczny. W młodości pracował jako celnik na granicy austriacko-rosyjskiej, w 1920 oddelegowany przez władze polskie jako urzędnik celny do Gdańska. Aktywny w życiu gdańskiej Polonii, członek Towarzystwa Śpiewu Moniuszko, Towarzystwa Śpiewu Kościelnego Cecylia w Gdańsku, Towarzystwa Śpiewaczego Lutnia w Gdańsku, prezes VI Okręgu Gdańskiego Pomorskiego Związku Śpiewaczego. Od 1921 wiceprezes Koła Miłośników Sceny przy Gminie Polskiej. Od jesieni 1923 skarbnik i członek zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, 1925–1928 jego sekretarz generalny. W 1929 członek komitetu budowy kościoła Chrystusa Króla.
Zasłużony dla gdańskiego harcerstwa, między innymi autor Hymnu gdańskich harcerzy; w 1938 otrzymał od Chorągwi Gdańska tytuł Harcerza Rzeczypospolitej. W 1927 mieszkał przy Wallgasse 15/16 (ul. Wałowa). Opuścił Gdańsk 24 VIII 1939, okres II wojny światowej spędził na Wileńszczyźnie, od 1945 ponownie w Gdańsku.
Żonaty był z Heleną (6 VI 1881 - 17 VIII 1971), ojciec córki, która między innymi 11 V 1927 na zebraniu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” recytowała ojcowskie utwory, oraz Stanisława (4 X 1909 Majdan Sieniawski - 2 X 1981 Gdańsk), absolwenta Technische Hochschule Danzig, wiosną 1939 mianowanego zastępcą komendanta Pogotowia Harcerskiego w Gdańsku, aresztowanego 14 IX 1939 w Gdyni, przetrzymywanego w obozie dla Polaków w Nowym Porcie, skierowanego do budowy obozu karnego w Maćkowach i do porządkowania pola walki na Westerplatte, zwolnionego, osiadłego w dalszych latach wojny w Krakowie.
Żonaty był z Heleną z domu Przedpełską (1881 – 20 VIII 1971), ojciec ks. Stefana, Edwarda (1904–1966), Marii primo voto Jankowskiej, secundo voto Narewskiej (1908–1995), Tadeusza (19 XI 1912 Nisko nad Sanem – 1 II 1979 Gdańsk), Janiny po mężu Rozum (1917–1988), Mieczysławy po mężu Francuzowicz (1918–1999). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. Jego imię nosi jedna z gdańskich drużyn harcerskich.
