CZOSNOWSKA BOGUSŁAWA, aktorka, reżyser
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Bogusława_Czosnowska_w_filmie_Młodość_Chopina__1951_.JPG|thumb|Bogusława Czosnowska w filmie ''Młodość Chopina'', 1951]]''' | + | [[File:Bogusława_Czosnowska_w_filmie_Młodość_Chopina__1951_.JPG|thumb|Bogusława Czosnowska w filmie ''Młodość Chopina'', 1951]] |
| + | '''BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA''' (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego 20 IX 1944. Pracowała w teatrach: 1945–48 w Szczecinie, 1949–50 Teatrze Rozmaitości w Warszawie, 1950–51 Nowym w Warszawie, 1951–52 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–54 Artos w Łodzi, 1954–55 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–56 Starym w Poznaniu, 1956–57 Satyryków w Łodzi. Od 1957 do emerytury w 1981 pracowała w q Teatrze Wybrzeże – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W 1972–85 wystąpiła w 4 spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gd., 1961–2009 w 9 pol. filmach. W 1977–85 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli m.in. Danuta Stenka, Maciej Szemil, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reż., po 1980 reżyserowała w Gd. i w innych teatrach w Polsce. Do 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (13 operowych, w tym 8 w q Państwowej Operze Bałtyckiej, 12 operetek, 4 musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama ''Wiktoria i jej huzar'' na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach ''Ostatni gong'' (2000). Wyróżniona m.in. nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gd. (1984). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 18:01, 5 mar 2013
BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego 20 IX 1944. Pracowała w teatrach: 1945–48 w Szczecinie, 1949–50 Teatrze Rozmaitości w Warszawie, 1950–51 Nowym w Warszawie, 1951–52 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–54 Artos w Łodzi, 1954–55 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–56 Starym w Poznaniu, 1956–57 Satyryków w Łodzi. Od 1957 do emerytury w 1981 pracowała w q Teatrze Wybrzeże – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W 1972–85 wystąpiła w 4 spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gd., 1961–2009 w 9 pol. filmach. W 1977–85 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli m.in. Danuta Stenka, Maciej Szemil, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reż., po 1980 reżyserowała w Gd. i w innych teatrach w Polsce. Do 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (13 operowych, w tym 8 w q Państwowej Operze Bałtyckiej, 12 operetek, 4 musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama Wiktoria i jej huzar na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach Ostatni gong (2000). Wyróżniona m.in. nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gd. (1984).
