ZIÓŁKOWSKI TADEUSZ BONIFACY, kapitan żeglugi wielkiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Pomnik Tadeusza Ziółkowskiego na Targu Rybnym, proj. Stanisław Szwechowicz.JPG|thumb|Pomnik Tadeusza Ziółkowskiego na Targu Rybnym, proj. Stanisław Szwechowicz]] | + | [[File:Pomnik Tadeusza Ziółkowskiego na Targu Rybnym, proj. Stanisław Szwechowicz.JPG|thumb|Pomnik Tadeusza Ziółkowskiego na Targu Rybnym, proj. Stanisław Szwechowicz]] |
| + | '''TADEUSZ BONIFACY ZIÓŁKOWSKI''' (5 VI 1886 Wiskitno k. Koronowa, Pomorze – 22 III 1940 Stutthoff), kapitan żeglugi wielkiej. W 1902 przerwał naukę w III klasie gim. w Bydgoszczy, w Hamburgu zamustrował na szkolny żaglowiec, nast. marynarz na niem. statkach. W 1905–06 pobierał naukę w szkole marynarki handl. w Hamburgu, pływał jako III i II oficer, 7 II 1910 uzyskał stopień kpt. żeglugi wielkiej. W 1910–11 odbył służbę wojsk. na pancerniku „Pommern”, powrócił do marynarki handl. W 1914 otrzymał uprawnienia radiotelegrafisty II klasy. Przyjęty do korpusu oficerskiego pływał na linii żeglugowej Hamburg – Ameryka Płd. jako II oficer na pasażerskim parowcu i w służbie argentyńskich linii żeglugowych z Buenos Aires. Jako obywatel cesarstwa niem. podczas i w. świat. wcielony do służby na niem. krążowniku pomocniczym „Kronprinz Wilhelm”, wiosną 1915 internowany wraz z załogą w Newport-Nawes (Wirginia, USA). W Polsce od października 1919, 27 X 1920 powołany do służby w MWRP, 1921 zweryfikowany w stopniu por. marynarki. Od 4 IX 1921 komendant żaglowca szkolnego „Lwów” (cumującego w Gd.), 1922 przeszedł do rezerwy i nadal jako kapitan „Lwowa” podlegał resortowi przemysłu i handlu (1923 dowodził żaglowcem w jego pierwszym dalekomorskim rejsie do Brazylii). Od 10 III 1924 z rekomendacji departamentu spraw morskich Ministerstwa Przemysłu i Handlu RP podjął pracę w q Radzie Portu i Dróg Wodnych w II WMG, pocz. jako zast. kmdr. Urzędu Pilotów, od stycznia 1929 jego kmdr. Mieszkał w Nowym Porcie przy Olivaer Straße 38 (ul. Oliwska). Brał udział w życiu gd. Polonii, przyczynił się do powstania w Nowym Porcie pol. Domu Marynarza, zainicjował działalność w Gd. akad. Klubu Morskiego (1932 doprowadził do jego połączenia z Klubem Polskim i do powstania Polskiego Klubu Morskiego). Sprzeciwił się wprowadzeniu do portu gd. pancernika „Schleswig-Holstein”, za co został 25 VIII 1939 na kilka godzin aresztowany przez gd. policję. Ponownie aresztowany 1 IX 1939, więziony w q Victoriaschule (przejściowy obóz dla jeńców cywilnych), q obozie dla Polaków w Nowym Porcie, nast. w obozie Stutthof, rozstrzelany. Szczątki ekshumowano jesienią 1946 i pogrzebano na q cment. na Zaspie 4 IV 1947. Jego imię nosi od 19 VI 1965 SP nr 67 przy ul. Żabi Kruk 5, nabrzeże w porcie gd. (w Nowym Porcie), 1963 otrzymał je zbudowany w stoczni w Gdyni drobnicowiec Polskiej Żeglugi Morskiej. Od 1989 ma pomnik na q Targu Rybnym, 1998 odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci na budynku Kapitanatu Portu Gd., 2006 odsłonięto poświęcony mu obelisk na nabrzeżu jego imienia w Nowym Porcie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 14:37, 5 mar 2013
TADEUSZ BONIFACY ZIÓŁKOWSKI (5 VI 1886 Wiskitno k. Koronowa, Pomorze – 22 III 1940 Stutthoff), kapitan żeglugi wielkiej. W 1902 przerwał naukę w III klasie gim. w Bydgoszczy, w Hamburgu zamustrował na szkolny żaglowiec, nast. marynarz na niem. statkach. W 1905–06 pobierał naukę w szkole marynarki handl. w Hamburgu, pływał jako III i II oficer, 7 II 1910 uzyskał stopień kpt. żeglugi wielkiej. W 1910–11 odbył służbę wojsk. na pancerniku „Pommern”, powrócił do marynarki handl. W 1914 otrzymał uprawnienia radiotelegrafisty II klasy. Przyjęty do korpusu oficerskiego pływał na linii żeglugowej Hamburg – Ameryka Płd. jako II oficer na pasażerskim parowcu i w służbie argentyńskich linii żeglugowych z Buenos Aires. Jako obywatel cesarstwa niem. podczas i w. świat. wcielony do służby na niem. krążowniku pomocniczym „Kronprinz Wilhelm”, wiosną 1915 internowany wraz z załogą w Newport-Nawes (Wirginia, USA). W Polsce od października 1919, 27 X 1920 powołany do służby w MWRP, 1921 zweryfikowany w stopniu por. marynarki. Od 4 IX 1921 komendant żaglowca szkolnego „Lwów” (cumującego w Gd.), 1922 przeszedł do rezerwy i nadal jako kapitan „Lwowa” podlegał resortowi przemysłu i handlu (1923 dowodził żaglowcem w jego pierwszym dalekomorskim rejsie do Brazylii). Od 10 III 1924 z rekomendacji departamentu spraw morskich Ministerstwa Przemysłu i Handlu RP podjął pracę w q Radzie Portu i Dróg Wodnych w II WMG, pocz. jako zast. kmdr. Urzędu Pilotów, od stycznia 1929 jego kmdr. Mieszkał w Nowym Porcie przy Olivaer Straße 38 (ul. Oliwska). Brał udział w życiu gd. Polonii, przyczynił się do powstania w Nowym Porcie pol. Domu Marynarza, zainicjował działalność w Gd. akad. Klubu Morskiego (1932 doprowadził do jego połączenia z Klubem Polskim i do powstania Polskiego Klubu Morskiego). Sprzeciwił się wprowadzeniu do portu gd. pancernika „Schleswig-Holstein”, za co został 25 VIII 1939 na kilka godzin aresztowany przez gd. policję. Ponownie aresztowany 1 IX 1939, więziony w q Victoriaschule (przejściowy obóz dla jeńców cywilnych), q obozie dla Polaków w Nowym Porcie, nast. w obozie Stutthof, rozstrzelany. Szczątki ekshumowano jesienią 1946 i pogrzebano na q cment. na Zaspie 4 IV 1947. Jego imię nosi od 19 VI 1965 SP nr 67 przy ul. Żabi Kruk 5, nabrzeże w porcie gd. (w Nowym Porcie), 1963 otrzymał je zbudowany w stoczni w Gdyni drobnicowiec Polskiej Żeglugi Morskiej. Od 1989 ma pomnik na q Targu Rybnym, 1998 odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci na budynku Kapitanatu Portu Gd., 2006 odsłonięto poświęcony mu obelisk na nabrzeżu jego imienia w Nowym Porcie.
