WOJNOWO
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | WOJNOWO (Günthershof, ob. nazwa od 1949), ob. w większości nazwa ahistorycznie rozciągnięta na część q Przymorza, między q Potokiem Oliwskim od płn., ul. Chłopską od wsch., ul. Piastowską od płd. i torami q SKM od zach. Historyczny obszar zlokalizowany był na płn. od Potoku Oliwskiego, w rejonie ob. ul. Pomorskiej 94, czyli na ob. q Żabiance. Od końca XII w. własność opactwa Cystersów w Oliwie. W 1591 w dzierżawie wójta oliwskiego Hansa Doringa, który wzniósł tu tzw. Młyn IV (q młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami) przy ob. ul. Pomorskiej 94. W 1672 w posiadaniu Gotfrieda Güntera, od którego posiadłość nazwano Günthershof (Dworem Güntera). W 1697 gościł tu Franciszek Ludwik Bourbon, książę Conti, pretendent do pol. tronu i konkurent Augusta II Wettyna. W 1736 funkcjonowała tu kuźnica miedzi, w 1781 młyn kaszowy, w 1786 olejarnia. W 1828 Johann Ferdinand Geschkat i Friedrich Wilhelm Apfelbaum założyli tu odlewnię żelaza (zatrudniała 70 robotników oraz 164 kobiety i dzieci; q Fabryka Karabinów, q Behrend). W 1904 na obszarze Wojnowa w obecnym terytorialnie rozumieniu istniały drogi (bez zabudowań), ob. ul. Subisława i Ziemowita. Młyn | + | '''WOJNOWO''' (Günthershof, ob. nazwa od 1949), ob. w większości nazwa ahistorycznie rozciągnięta na część q Przymorza, między q Potokiem Oliwskim od płn., ul. Chłopską od wsch., ul. Piastowską od płd. i torami q SKM od zach. Historyczny obszar zlokalizowany był na płn. od Potoku Oliwskiego, w rejonie ob. ul. Pomorskiej 94, czyli na ob. q Żabiance. Od końca XII w. własność opactwa Cystersów w Oliwie. W 1591 w dzierżawie wójta oliwskiego Hansa Doringa, który wzniósł tu tzw. Młyn IV (q młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami) przy ob. ul. Pomorskiej 94. W 1672 w posiadaniu Gotfrieda Güntera, od którego posiadłość nazwano Günthershof (Dworem Güntera). W 1697 gościł tu Franciszek Ludwik Bourbon, książę Conti, pretendent do pol. tronu i konkurent Augusta II Wettyna. W 1736 funkcjonowała tu kuźnica miedzi, w 1781 młyn kaszowy, w 1786 olejarnia. W 1828 Johann Ferdinand Geschkat i Friedrich Wilhelm Apfelbaum założyli tu odlewnię żelaza (zatrudniała 70 robotników oraz 164 kobiety i dzieci; q Fabryka Karabinów, q Behrend). W 1904 na obszarze Wojnowa w obecnym terytorialnie rozumieniu istniały drogi (bez zabudowań), ob. ul. Subisława i Ziemowita. Młyn funkcjonował do pożaru w latach 80. XX w. Budynek młyna odbudowano. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:30, 5 mar 2013
WOJNOWO (Günthershof, ob. nazwa od 1949), ob. w większości nazwa ahistorycznie rozciągnięta na część q Przymorza, między q Potokiem Oliwskim od płn., ul. Chłopską od wsch., ul. Piastowską od płd. i torami q SKM od zach. Historyczny obszar zlokalizowany był na płn. od Potoku Oliwskiego, w rejonie ob. ul. Pomorskiej 94, czyli na ob. q Żabiance. Od końca XII w. własność opactwa Cystersów w Oliwie. W 1591 w dzierżawie wójta oliwskiego Hansa Doringa, który wzniósł tu tzw. Młyn IV (q młyny nad Potokiem Oliwskim i dopływami) przy ob. ul. Pomorskiej 94. W 1672 w posiadaniu Gotfrieda Güntera, od którego posiadłość nazwano Günthershof (Dworem Güntera). W 1697 gościł tu Franciszek Ludwik Bourbon, książę Conti, pretendent do pol. tronu i konkurent Augusta II Wettyna. W 1736 funkcjonowała tu kuźnica miedzi, w 1781 młyn kaszowy, w 1786 olejarnia. W 1828 Johann Ferdinand Geschkat i Friedrich Wilhelm Apfelbaum założyli tu odlewnię żelaza (zatrudniała 70 robotników oraz 164 kobiety i dzieci; q Fabryka Karabinów, q Behrend). W 1904 na obszarze Wojnowa w obecnym terytorialnie rozumieniu istniały drogi (bez zabudowań), ob. ul. Subisława i Ziemowita. Młyn funkcjonował do pożaru w latach 80. XX w. Budynek młyna odbudowano.