WINTER VALENTIN von, dowódca wojsk gdańskich
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Valentin von Winter.JPG|thumb|Valentin von Winter]] | [[File:Valentin von Winter.JPG|thumb|Valentin von Winter]] | ||
| − | VALENTIN von WINTER (Wonter; 4 VI 1608 Friedland/Pravinsk, Prusy Książęce – 4 VIII 1671 Gdańsk), oficer. Przez wiele lat w służbie elektora brandenb. i króla szw., 18 XII 1650 otrzymał szlachectwo szw. Od 1655 do śmierci w stopniu płk. był dowódcą gd. wojsk miejskich. Dowodził obroną Gd. przed szw. atakiem w 1656, nast. zwalczał wrogie oddziały rabujące dobytek podgdańskich wsi. W 1659 dowodził oblężeniem i zwycięskim szturmem na pozycje wojsk szw. w twierdzy q Gdańska Głowa w widłach rzek Wisły i Szkarpawy. Po śmierci pochowany z honorami w q kośc. NMP. Zachowane epitafium z 1671 z popiersiem płk. na płd. ścianie kośc. (obok Kaplicy Kapłańskiej) poświęcone jest pamięci jego i jego 2 żon. Portret W. znajduje się także na zachowanym w zbiorach BG PAN miedziorycie z 1672 Johanna Bensheimera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''VALENTIN von WINTER''' (Wonter; 4 VI 1608 Friedland/Pravinsk, Prusy Książęce – 4 VIII 1671 Gdańsk), oficer. Przez wiele lat w służbie elektora brandenb. i króla szw., 18 XII 1650 otrzymał szlachectwo szw. Od 1655 do śmierci w stopniu płk. był dowódcą gd. wojsk miejskich. Dowodził obroną Gd. przed szw. atakiem w 1656, nast. zwalczał wrogie oddziały rabujące dobytek podgdańskich wsi. W 1659 dowodził oblężeniem i zwycięskim szturmem na pozycje wojsk szw. w twierdzy q Gdańska Głowa w widłach rzek Wisły i Szkarpawy. Po śmierci pochowany z honorami w q kośc. NMP. Zachowane epitafium z 1671 z popiersiem płk. na płd. ścianie kośc. (obok Kaplicy Kapłańskiej) poświęcone jest pamięci jego i jego 2 żon. Portret W. znajduje się także na zachowanym w zbiorach BG PAN miedziorycie z 1672 Johanna Bensheimera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:33, 5 mar 2013
VALENTIN von WINTER (Wonter; 4 VI 1608 Friedland/Pravinsk, Prusy Książęce – 4 VIII 1671 Gdańsk), oficer. Przez wiele lat w służbie elektora brandenb. i króla szw., 18 XII 1650 otrzymał szlachectwo szw. Od 1655 do śmierci w stopniu płk. był dowódcą gd. wojsk miejskich. Dowodził obroną Gd. przed szw. atakiem w 1656, nast. zwalczał wrogie oddziały rabujące dobytek podgdańskich wsi. W 1659 dowodził oblężeniem i zwycięskim szturmem na pozycje wojsk szw. w twierdzy q Gdańska Głowa w widłach rzek Wisły i Szkarpawy. Po śmierci pochowany z honorami w q kośc. NMP. Zachowane epitafium z 1671 z popiersiem płk. na płd. ścianie kośc. (obok Kaplicy Kapłańskiej) poświęcone jest pamięci jego i jego 2 żon. Portret W. znajduje się także na zachowanym w zbiorach BG PAN miedziorycie z 1672 Johanna Bensheimera.
