PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO
Linia 16: | Linia 16: | ||
|- | |- | ||
| 1981–1982 | | 1981–1982 | ||
− | | [[RYMARZ EDWIN | Edwin Rymarz]] | + | | [[RYMARZ EDWIN, pedagog, muzyk, kompozytor | Edwin Rymarz]] |
|- | |- | ||
| 1982–1991 | | 1982–1991 |
Wersja z 09:50, 28 gru 2022
PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Gościnna 4, założona w listopadzie 1947 z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gdańsku jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej siedmiu nauczycieli, uczyło się około 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej ( Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w Szkole Podstawowej nr 9 przy ul. Małomiejskiej 58.
W 1950 była filią Państwowej Szkoły Muzycznej ( Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 (w budynku po działającej od początku XX wieku „Café Kirscherger”, po 1945 lokalu „Swoboda”) i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia, a w 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Kształci około 160 uczniów w wieku od 6 do 16 roku życia, w cyklu sześcio- i czteroletnim.
1947–1963 | Antonina Grądkowska (26 V 1908 – 18 IX 1975) |
1963–1981 | Ambroży Marciniec |
1981–1982 | Edwin Rymarz |
1982–1991 | Teresa Madejska |
1991– | Beata Domurad-Izdebska |