SZWARC JAN, dyrektor Państwowego Pedagogium w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''JAN SZWARC''' (27 XII 1901 Łasin k. Grudziądza – 14 III 1988 Gdańsk), pedagog. W 1923–28 studiował na UAM w Poznaniu. W 1932 rozpoczął organizowanie Inst. Psychotechnicznego w Poznaniu, prowadził wykłady z psychologii i pedagogiki Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego, 1932–37 kier. Poradni Zawodowej i Gabinetu Psychotechnicznego Wojewódzkiego Instytutu Rzemieślniczo-Przemysłowego w Poznaniu. W 1937 zał. i kier. Państwowego Pedagogium w Toruniu, mającego kształcić wysokokwalifikowanych nauczycieli dla szkół podstawowych. Podczas II w. świat. przebywał w Kr., 1945 delegowany przez Ministerstwo Oświaty do Gd. Zamieszkał w Oliwie przy ul. Noakowskiego 8. Od 1 VIII 1945 do 1 i 1946 naczelnik Wydz. i wicekurator Kuratorium Okręgu Szkolnego Gd. w Sopocie. Od października 1945 zastępca prof. i kier. kursu wstępnego q PG oraz kier. Zakładu Psychotechniki PG. Zorganizował w Oliwie (w budynku szkoły przy ul. Polanki 130) i od 1 i 1946 dyr. Państwowego Pedagogoium, także Państwowego Gimnazjum i Liceum, którym kierował od 1 IV 1946. W czerwcu 1946 powołany został przez Ministerstwo Oświaty na przew. Komisji Organizacyjnej gd. q WSP, od 1 IV 1947 zast. rektora tej szkoły. W lipcu 1947 mianowany zast. prof. w istniejącej do 1949 Katedrze Organizacji Pracy Umysłowej i Psychotechniki na Wydz. Mechanicznym PG. Zwolniony z pracy z przyczyn ideologicznych. W 1950 założył gd. oddz. Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i do 1962 był jego prezesem. W latach 60. XX w. organizator Pracowni Socjopsychologicznej w Gdyni i biegły psycholog w Sądzie Rejonowym w Gdyni. Oznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i odznakami honorowymi „Za Zasługi dla Gdańska” i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Pochowany na cment. w Oliwie. [[Category: Encyklopedia]] | |
Wersja z 16:14, 4 mar 2013
JAN SZWARC (27 XII 1901 Łasin k. Grudziądza – 14 III 1988 Gdańsk), pedagog. W 1923–28 studiował na UAM w Poznaniu. W 1932 rozpoczął organizowanie Inst. Psychotechnicznego w Poznaniu, prowadził wykłady z psychologii i pedagogiki Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego, 1932–37 kier. Poradni Zawodowej i Gabinetu Psychotechnicznego Wojewódzkiego Instytutu Rzemieślniczo-Przemysłowego w Poznaniu. W 1937 zał. i kier. Państwowego Pedagogium w Toruniu, mającego kształcić wysokokwalifikowanych nauczycieli dla szkół podstawowych. Podczas II w. świat. przebywał w Kr., 1945 delegowany przez Ministerstwo Oświaty do Gd. Zamieszkał w Oliwie przy ul. Noakowskiego 8. Od 1 VIII 1945 do 1 i 1946 naczelnik Wydz. i wicekurator Kuratorium Okręgu Szkolnego Gd. w Sopocie. Od października 1945 zastępca prof. i kier. kursu wstępnego q PG oraz kier. Zakładu Psychotechniki PG. Zorganizował w Oliwie (w budynku szkoły przy ul. Polanki 130) i od 1 i 1946 dyr. Państwowego Pedagogoium, także Państwowego Gimnazjum i Liceum, którym kierował od 1 IV 1946. W czerwcu 1946 powołany został przez Ministerstwo Oświaty na przew. Komisji Organizacyjnej gd. q WSP, od 1 IV 1947 zast. rektora tej szkoły. W lipcu 1947 mianowany zast. prof. w istniejącej do 1949 Katedrze Organizacji Pracy Umysłowej i Psychotechniki na Wydz. Mechanicznym PG. Zwolniony z pracy z przyczyn ideologicznych. W 1950 założył gd. oddz. Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i do 1962 był jego prezesem. W latach 60. XX w. organizator Pracowni Socjopsychologicznej w Gdyni i biegły psycholog w Sądzie Rejonowym w Gdyni. Oznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i odznakami honorowymi „Za Zasługi dla Gdańska” i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Pochowany na cment. w Oliwie.
