HASSBARGEN HERMANN, dyrektor Biblioteki Miejskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Hermann_Hassbargen.jpg |thumb| Strona tytułowa ''Kleine Chronik von Danzig'' (1939)]] | [[File: Hermann_Hassbargen.jpg |thumb| Strona tytułowa ''Kleine Chronik von Danzig'' (1939)]] | ||
| − | '''HERMANN HASSBARGEN''' (17 I 1893 Blersum, obecnie dzielnica Wittmundu, Dolna Saksonia – kwiecień 1955 Niemcy), doktor filozofii, dyrektor gdańskiej [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]]. Po studiach, przerwanych I wojną światową, w latach 1922–1927 pracował jako pomocnik do spraw merytorycznych w bibliotece [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Od 1 X 1927 zatrudniony jako bibliotekarz w Bibliotece Miejskiej; początkowo na okres próbny, od 1 XI 1928 na stałe, po przejściu na emeryturę 1 XII 1935 dyrektora [[SCHWARZ FRIEDRICH | Friedricha Schwarza]] pełnił jego obowiązki jako kierownik, w okresie 1939–1945 dyrektor. Niechętnie traktował wizyty w bibliotece polskich badaczy, niekiedy odmawiał wykorzystania zbiorów. Od 1936 członek Verein Deutscher Bibliothekare (Związek Bibliotekarzy Niemieckich).<br/><br/> | + | '''HERMANN HASSBARGEN''' (17 I 1893 Blersum, obecnie dzielnica Wittmundu, Dolna Saksonia – kwiecień 1955 Niemcy), doktor filozofii, dyrektor gdańskiej [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]]. Po studiach, przerwanych I wojną światową, w latach 1922–1927 pracował jako pomocnik do spraw merytorycznych w bibliotece [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Od 1 X 1927 zatrudniony jako bibliotekarz w Bibliotece Miejskiej; początkowo na okres próbny, od 1 XI 1928 na stałe, po przejściu na emeryturę 1 XII 1935 dyrektora [[SCHWARZ FRIEDRICH, dyrektor Biblioteki Miejskiej | Friedricha Schwarza]] pełnił jego obowiązki jako kierownik, w okresie 1939–1945 dyrektor. Niechętnie traktował wizyty w bibliotece polskich badaczy, niekiedy odmawiał wykorzystania zbiorów. Od 1936 członek Verein Deutscher Bibliothekare (Związek Bibliotekarzy Niemieckich).<br/><br/> |
Pod koniec II wojny światowej odpowiedzialny za zabezpieczenie zbiorów Biblioteki Miejskiej. Większość ukrył w piwnicach i w dolnej partii magazynu biblioteki, przy Am Jakobstor 16 (ul. Wałowa 15), co uratowało je przed zniszczeniem (budynek ocalał). Natomiast skrzynie z najcenniejszymi zbiorami (w tym inkunabuły i starodruki) kazał wywieźć do zabudowań katedralnych w Pelplinie i do zamku w Malborku (część planowanego transportu w ostatniej chwili nakazał zdeponować w schronie pod [[RATUSZ STAREGO MIASTA| Ratuszem Starego Miasta]]). Większość odzyskano po 1945.<br/><br/> | Pod koniec II wojny światowej odpowiedzialny za zabezpieczenie zbiorów Biblioteki Miejskiej. Większość ukrył w piwnicach i w dolnej partii magazynu biblioteki, przy Am Jakobstor 16 (ul. Wałowa 15), co uratowało je przed zniszczeniem (budynek ocalał). Natomiast skrzynie z najcenniejszymi zbiorami (w tym inkunabuły i starodruki) kazał wywieźć do zabudowań katedralnych w Pelplinie i do zamku w Malborku (część planowanego transportu w ostatniej chwili nakazał zdeponować w schronie pod [[RATUSZ STAREGO MIASTA| Ratuszem Starego Miasta]]). Większość odzyskano po 1945.<br/><br/> | ||
Mieszkał w latach 1928–1935 przy Schüsseldamm 57 (ul. Łagiewniki), w 1939 w Sopocie przy Schäferstraße 31 (ul. Wybickiego). Po 1945 w Niemczech Zachodnich. Badacz okresu początków [[REFORMACJA | reformacji]] w Gdańsku w XVI wieku oraz dziejów gdańskiego drukarstwa w XVI–XVII wieku. Autor między innymi ''Die Danziger Vorfahren Arthur Schopenhauers'' (1928), ''Die Reformation in Danzig 1525 als Ereignis deutscher Geschichte mit Hilfe neuer Quellen dargestellt'' (1937), ''Kleine Chronik von Danzig'' (1939), ''Die Masken fallen'' (1949). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mieszkał w latach 1928–1935 przy Schüsseldamm 57 (ul. Łagiewniki), w 1939 w Sopocie przy Schäferstraße 31 (ul. Wybickiego). Po 1945 w Niemczech Zachodnich. Badacz okresu początków [[REFORMACJA | reformacji]] w Gdańsku w XVI wieku oraz dziejów gdańskiego drukarstwa w XVI–XVII wieku. Autor między innymi ''Die Danziger Vorfahren Arthur Schopenhauers'' (1928), ''Die Reformation in Danzig 1525 als Ereignis deutscher Geschichte mit Hilfe neuer Quellen dargestellt'' (1937), ''Kleine Chronik von Danzig'' (1939), ''Die Masken fallen'' (1949). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:45, 22 gru 2022
HERMANN HASSBARGEN (17 I 1893 Blersum, obecnie dzielnica Wittmundu, Dolna Saksonia – kwiecień 1955 Niemcy), doktor filozofii, dyrektor gdańskiej Biblioteki Miejskiej. Po studiach, przerwanych I wojną światową, w latach 1922–1927 pracował jako pomocnik do spraw merytorycznych w bibliotece Technische Hochschule Danzig. Od 1 X 1927 zatrudniony jako bibliotekarz w Bibliotece Miejskiej; początkowo na okres próbny, od 1 XI 1928 na stałe, po przejściu na emeryturę 1 XII 1935 dyrektora Friedricha Schwarza pełnił jego obowiązki jako kierownik, w okresie 1939–1945 dyrektor. Niechętnie traktował wizyty w bibliotece polskich badaczy, niekiedy odmawiał wykorzystania zbiorów. Od 1936 członek Verein Deutscher Bibliothekare (Związek Bibliotekarzy Niemieckich).
Pod koniec II wojny światowej odpowiedzialny za zabezpieczenie zbiorów Biblioteki Miejskiej. Większość ukrył w piwnicach i w dolnej partii magazynu biblioteki, przy Am Jakobstor 16 (ul. Wałowa 15), co uratowało je przed zniszczeniem (budynek ocalał). Natomiast skrzynie z najcenniejszymi zbiorami (w tym inkunabuły i starodruki) kazał wywieźć do zabudowań katedralnych w Pelplinie i do zamku w Malborku (część planowanego transportu w ostatniej chwili nakazał zdeponować w schronie pod Ratuszem Starego Miasta). Większość odzyskano po 1945.
Mieszkał w latach 1928–1935 przy Schüsseldamm 57 (ul. Łagiewniki), w 1939 w Sopocie przy Schäferstraße 31 (ul. Wybickiego). Po 1945 w Niemczech Zachodnich. Badacz okresu początków reformacji w Gdańsku w XVI wieku oraz dziejów gdańskiego drukarstwa w XVI–XVII wieku. Autor między innymi Die Danziger Vorfahren Arthur Schopenhauers (1928), Die Reformation in Danzig 1525 als Ereignis deutscher Geschichte mit Hilfe neuer Quellen dargestellt (1937), Kleine Chronik von Danzig (1939), Die Masken fallen (1949).
