GRUNEWEG MARTIN, dominikanin, kronikarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Martin_Gruneweg.jpg|thumb|Konika Martina Grunewega]] | [[File:Martin_Gruneweg.jpg|thumb|Konika Martina Grunewega]] | ||
| − | '''MARTIN GRUNEWEG''' (24 IV 1562 Gdańsk – po 1606, Płock?), dominikanin, kronikarz. Pochodził ze średniozamożnej, luterańskiej rodziny gdańskich kramarzy z Głównego Miasta ([[LUTERANIE | luteranie]]). Pradziadem był [[LUBBE JACOB | Jacob Lubbe]], kramarz, autor XV-wiecznej kroniki, znanej dzięki Grunewegowi, który umieścił manuskrypt w swoich zapiskach. Przez matkę spokrewniony z jednym z pierwszych luterańskich kaznodziei w Gdańsku, [[KNADE JACOB | Jacobem Knadem]].<br/><br/> | + | '''MARTIN GRUNEWEG''' (24 IV 1562 Gdańsk – po 1606, Płock?), dominikanin, kronikarz. Pochodził ze średniozamożnej, luterańskiej rodziny gdańskich kramarzy z Głównego Miasta ([[LUTERANIE | luteranie]]). Pradziadem był [[LUBBE JACOB, kramarz, kronikarz | Jacob Lubbe]], kramarz, autor XV-wiecznej kroniki, znanej dzięki Grunewegowi, który umieścił manuskrypt w swoich zapiskach. Przez matkę spokrewniony z jednym z pierwszych luterańskich kaznodziei w Gdańsku, [[KNADE JACOB, duchowny katolicki, działacz reformacyjny | Jacobem Knadem]].<br/><br/> |
W latach 1578–1582 na naukach w Warszawie, u kupca norymberskiego Georga Kerstnera. W celach handlowych odwiedzał z kupcami ormiańskimi Wielkie Księstwo Moskiewskie, Śląsk, Bałkany, Stambuł, kraje austriackie, Rzym i Wenecję. W 1594 przeszedł na katolicyzm i wstąpił we Lwowie do zakonu dominikanów. Od 1601 w klasztorze w Płocku, spisał w formie kroniki pamiątki rodzinne, wspomnienia z podróży, teksty quasi-teologiczne dające wiedzę o życiu w Gdańsku lat 60. i 70. XVI wieku. <br/><br/> | W latach 1578–1582 na naukach w Warszawie, u kupca norymberskiego Georga Kerstnera. W celach handlowych odwiedzał z kupcami ormiańskimi Wielkie Księstwo Moskiewskie, Śląsk, Bałkany, Stambuł, kraje austriackie, Rzym i Wenecję. W 1594 przeszedł na katolicyzm i wstąpił we Lwowie do zakonu dominikanów. Od 1601 w klasztorze w Płocku, spisał w formie kroniki pamiątki rodzinne, wspomnienia z podróży, teksty quasi-teologiczne dające wiedzę o życiu w Gdańsku lat 60. i 70. XVI wieku. <br/><br/> | ||
W kronice wielokrotnie porównywał Gdańsk z Wenecją, podkreślając albo wyższość albo równorzędność gdańskich budowli i miejsc: [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościół Najświętszej Marii Panny]] zachwycał go bardziej niż bazylika św. Marka, [[DŁUGI TARG | Długi Targ]] uważał za to samo co Plac św. Marka, a [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusz Głównego Miasta]] w niczym nie ustępował w jego oczach ratuszowi weneckiemu. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W kronice wielokrotnie porównywał Gdańsk z Wenecją, podkreślając albo wyższość albo równorzędność gdańskich budowli i miejsc: [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościół Najświętszej Marii Panny]] zachwycał go bardziej niż bazylika św. Marka, [[DŁUGI TARG | Długi Targ]] uważał za to samo co Plac św. Marka, a [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusz Głównego Miasta]] w niczym nie ustępował w jego oczach ratuszowi weneckiemu. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:37, 22 gru 2022
MARTIN GRUNEWEG (24 IV 1562 Gdańsk – po 1606, Płock?), dominikanin, kronikarz. Pochodził ze średniozamożnej, luterańskiej rodziny gdańskich kramarzy z Głównego Miasta ( luteranie). Pradziadem był Jacob Lubbe, kramarz, autor XV-wiecznej kroniki, znanej dzięki Grunewegowi, który umieścił manuskrypt w swoich zapiskach. Przez matkę spokrewniony z jednym z pierwszych luterańskich kaznodziei w Gdańsku, Jacobem Knadem.
W latach 1578–1582 na naukach w Warszawie, u kupca norymberskiego Georga Kerstnera. W celach handlowych odwiedzał z kupcami ormiańskimi Wielkie Księstwo Moskiewskie, Śląsk, Bałkany, Stambuł, kraje austriackie, Rzym i Wenecję. W 1594 przeszedł na katolicyzm i wstąpił we Lwowie do zakonu dominikanów. Od 1601 w klasztorze w Płocku, spisał w formie kroniki pamiątki rodzinne, wspomnienia z podróży, teksty quasi-teologiczne dające wiedzę o życiu w Gdańsku lat 60. i 70. XVI wieku.
W kronice wielokrotnie porównywał Gdańsk z Wenecją, podkreślając albo wyższość albo równorzędność gdańskich budowli i miejsc: kościół Najświętszej Marii Panny zachwycał go bardziej niż bazylika św. Marka, Długi Targ uważał za to samo co Plac św. Marka, a Ratusz Głównego Miasta w niczym nie ustępował w jego oczach ratuszowi weneckiemu.
