GRODDECK ALBRECHT, kupiec, armator
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GRODDECK ALBRECHT na GRODDECK ALBRECHT, kupiec, armator) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W 1686 założył firmę armatorską, z czasem największą w ówczesnym Gdańsku. W 1689 wyłączny właściciel 3 statków o pojemności 240 łasztów (co stanowiło około 8,2% ogółu gdańskiej floty), największy rozkwit firmy przypadł na 1694, gdy dysponowała siedmioma statkami (ogólna pojemność około 1000 łasztów, czyli 9,7% ogółu floty gdańskiej). Nosiły one nazwy związane z Gdańskiem: „Das Wappen von Dantzig”, „Die Steinschleuse von Danzig” (1693 skaperowany w Zatoce Biskajskiej przez Francuzów), „Das Lange Thor von Dantzig”, „Das Eisern Thor von Dantzig”, „Das Hohe Thor von Dantzig”, „Das grüne Thor” czy „Die große Mühle von Dantzig”. Poniósł dotkliwe straty w czasie konfliktów w Europie Zachodniej w latach 90. XVII wieku (sprawy zajęcia jego statków przez kaprów francuskich doczekały się interwencji króla polskiego Jana III Sobieskiego w liście skierowanym do Wersalu). Jego statki (ze zbożem i drewnem) docierały głównie do Amsterdamu, ale także do Azji Mniejszej (Smyrna, Aleppo), wybrzeży Afryki i na Daleki Wschód.<br/><br/> | W 1686 założył firmę armatorską, z czasem największą w ówczesnym Gdańsku. W 1689 wyłączny właściciel 3 statków o pojemności 240 łasztów (co stanowiło około 8,2% ogółu gdańskiej floty), największy rozkwit firmy przypadł na 1694, gdy dysponowała siedmioma statkami (ogólna pojemność około 1000 łasztów, czyli 9,7% ogółu floty gdańskiej). Nosiły one nazwy związane z Gdańskiem: „Das Wappen von Dantzig”, „Die Steinschleuse von Danzig” (1693 skaperowany w Zatoce Biskajskiej przez Francuzów), „Das Lange Thor von Dantzig”, „Das Eisern Thor von Dantzig”, „Das Hohe Thor von Dantzig”, „Das grüne Thor” czy „Die große Mühle von Dantzig”. Poniósł dotkliwe straty w czasie konfliktów w Europie Zachodniej w latach 90. XVII wieku (sprawy zajęcia jego statków przez kaprów francuskich doczekały się interwencji króla polskiego Jana III Sobieskiego w liście skierowanym do Wersalu). Jego statki (ze zbożem i drewnem) docierały głównie do Amsterdamu, ale także do Azji Mniejszej (Smyrna, Aleppo), wybrzeży Afryki i na Daleki Wschód.<br/><br/> | ||
Był właścicielem spichrzy przy obecnej ul. Chmielnej: Duży Groddeck i Mały Groddeck, posiadłości w [[ORUNIA | Oruni]], gdzie 18 III 1698 gościł króla polskiego Augusta II ([[PARK ORUŃSKI | Park Oruński]]). W 1710 nabył na licytacji kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 32). <br/><br/> | Był właścicielem spichrzy przy obecnej ul. Chmielnej: Duży Groddeck i Mały Groddeck, posiadłości w [[ORUNIA | Oruni]], gdzie 18 III 1698 gościł króla polskiego Augusta II ([[PARK ORUŃSKI | Park Oruński]]). W 1710 nabył na licytacji kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 32). <br/><br/> | ||
| − | Żonaty był z Barbarą, córką kupca Konrada Ficke (Figk). Rodzina Ficke w XV–XVI | + | Żonaty był z Barbarą, córką kupca Konrada Ficke (Figk). Rodzina Ficke w XV–XVI wieku posiadała w Gdańsku status rodu patrycjuszowskiego, Groddeckowie przyjęli za własny herb mieszczański tej właśnie rodziny. Pozostawił czterech synów: Albrechta III (15 VIII 1670 - 9 II 1751 Gdańsk), kontynuującego działalność firmy (i ojca burmistrza [[GRODDECK KARL, burmistrz Gdańska | Karla von Groddeck]]), [[GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska | Abrahama]] burmistrza, Karla (16 XII 1678 – 11 II 1745) i [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabriela]]. Kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 32) odziedziczyła córka Adalgunde i wniosła mężowi Dickhoffowi.<br/><br/> |
| − | Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele | + | Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:49, 10 gru 2022
ALBRECHT GRODDECK (Grodek; 17 IV 1638 Warcz – 17 IV 1714 Gdańsk), kupiec, armator. Pochodził z rodziny ze Śląska Cieszyńskiego o polsko-czeskich korzeniach. Jego ojciec, Albrecht Groddeck I, uszedł przed prześladowaniami religijnymi, osiadł wpierw w Szczecinie, od lat 30. XVII wieku dzierżawił młyn w Warczu koło Gdańska i zajmował się piwowarstwem.
W 1651 nabył posiadłości w Rąbielczu (koło Pszczółek), gdzie objął wójtostwo, a w 1662 uzyskał obywatelstwo Gdańska. Zajmował się handlem morskim ( gdańska flota handlowa 1454–1793), w 1676 miał udział w statku „Die Olivie”, w 1677 w spółce z Joachimem Kometkem zlecił budowę statku „Der König von Pohlen” (spółka działała do 1680), w latach 1683–1684 współwłaściciel statku „Johannes III. König von Pohlen besiger der Türcken befreyer der Wiener” (pojemność 200 łasztów), w 1683–1686 współwłaściciel statku „Der verguldete Stern” (pojemność 80 łasztów), w 1689 nabył statek „Der Arthur Hoff von Danzig”. W sumie (pomijając inne jednostki) w latach 1676–1689 miał udziały w 7 statkach.
W 1686 założył firmę armatorską, z czasem największą w ówczesnym Gdańsku. W 1689 wyłączny właściciel 3 statków o pojemności 240 łasztów (co stanowiło około 8,2% ogółu gdańskiej floty), największy rozkwit firmy przypadł na 1694, gdy dysponowała siedmioma statkami (ogólna pojemność około 1000 łasztów, czyli 9,7% ogółu floty gdańskiej). Nosiły one nazwy związane z Gdańskiem: „Das Wappen von Dantzig”, „Die Steinschleuse von Danzig” (1693 skaperowany w Zatoce Biskajskiej przez Francuzów), „Das Lange Thor von Dantzig”, „Das Eisern Thor von Dantzig”, „Das Hohe Thor von Dantzig”, „Das grüne Thor” czy „Die große Mühle von Dantzig”. Poniósł dotkliwe straty w czasie konfliktów w Europie Zachodniej w latach 90. XVII wieku (sprawy zajęcia jego statków przez kaprów francuskich doczekały się interwencji króla polskiego Jana III Sobieskiego w liście skierowanym do Wersalu). Jego statki (ze zbożem i drewnem) docierały głównie do Amsterdamu, ale także do Azji Mniejszej (Smyrna, Aleppo), wybrzeży Afryki i na Daleki Wschód.
Był właścicielem spichrzy przy obecnej ul. Chmielnej: Duży Groddeck i Mały Groddeck, posiadłości w Oruni, gdzie 18 III 1698 gościł króla polskiego Augusta II ( Park Oruński). W 1710 nabył na licytacji kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 32).
Żonaty był z Barbarą, córką kupca Konrada Ficke (Figk). Rodzina Ficke w XV–XVI wieku posiadała w Gdańsku status rodu patrycjuszowskiego, Groddeckowie przyjęli za własny herb mieszczański tej właśnie rodziny. Pozostawił czterech synów: Albrechta III (15 VIII 1670 - 9 II 1751 Gdańsk), kontynuującego działalność firmy (i ojca burmistrza Karla von Groddeck), Abrahama burmistrza, Karla (16 XII 1678 – 11 II 1745) i Gabriela. Kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 32) odziedziczyła córka Adalgunde i wniosła mężowi Dickhoffowi.
Pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny.
