DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”''', ul. Polanki 117. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654 roku, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier. Późniejszymi właścicielami byli między innymi Nataniel Rücholds, pani de la Motte, Peter Wastow, Nataniel Schultz (1714–1740), od którego 25 I 1740 odkupił dwór Heinrich Soermanns (2 VI 1700 Gdańsk – 13 VIII 1775) (stryj [[SOERMANNS WILHELM ERNST FRIEDRICH | Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa]]), po nim właścicielem był syn Heinricha, Friedrich Wilhelm (zm. 1799) i kolejni przedstawiciele tej rodziny.<br/><br/> | '''DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”''', ul. Polanki 117. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654 roku, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier. Późniejszymi właścicielami byli między innymi Nataniel Rücholds, pani de la Motte, Peter Wastow, Nataniel Schultz (1714–1740), od którego 25 I 1740 odkupił dwór Heinrich Soermanns (2 VI 1700 Gdańsk – 13 VIII 1775) (stryj [[SOERMANNS WILHELM ERNST FRIEDRICH | Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa]]), po nim właścicielem był syn Heinricha, Friedrich Wilhelm (zm. 1799) i kolejni przedstawiciele tej rodziny.<br/><br/> | ||
| − | W 2. połowie XVIII wieku powstał późnobarokowy dworek. Na przełomie XVIII i XIX wieku (do 1819) posiadłość należała do [[FRANTZIUS JOHANN GOTTHARD von | Johanna Gottharda Frantziusa]]; powstał wówczas drugi, klasycystyczny budynek dworu. Po 1870 roku właścicielem był pochodzący z Anglii [[AIRD ALEXANDER | Alexander Aird]]. Ostatni właściciel, Sachsenhaus, sprzedał posesję Zakładowi Ubezpieczeń w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). W 1931 roku wybudowano w obrębie posiadłości sanatorium Kurheim der Angestelltenversicherung ([[SANATORIUM | sanatorium]] na terenie Dworu V); obecnie obiekt [[SZPITAL MARYNARKI WOJENNEJ | Siódmego (7.) Szpitala Marynarki Wojennej]]. W dworku od 1938 mieszkał prezydent [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II WMG]] [[GREISER ARTHUR KARL | Arthur Greiser]]. Podczas II wojny światowej dwór pełnił rolę szpitala rezerwowego dla niemieckich żołnierzy.<br/><br/> | + | W 2. połowie XVIII wieku powstał późnobarokowy dworek. Na przełomie XVIII i XIX wieku (do 1819) posiadłość należała do [[FRANTZIUS JOHANN GOTTHARD von | Johanna Gottharda Frantziusa]]; powstał wówczas drugi, klasycystyczny budynek dworu. Po 1870 roku właścicielem był pochodzący z Anglii [[AIRD ALEXANDER, budowniczy wodociągów | Alexander Aird]]. Ostatni właściciel, Sachsenhaus, sprzedał posesję Zakładowi Ubezpieczeń w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). W 1931 roku wybudowano w obrębie posiadłości sanatorium Kurheim der Angestelltenversicherung ([[SANATORIUM | sanatorium]] na terenie Dworu V); obecnie obiekt [[SZPITAL MARYNARKI WOJENNEJ | Siódmego (7.) Szpitala Marynarki Wojennej]]. W dworku od 1938 mieszkał prezydent [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II WMG]] [[GREISER ARTHUR KARL | Arthur Greiser]]. Podczas II wojny światowej dwór pełnił rolę szpitala rezerwowego dla niemieckich żołnierzy.<br/><br/> |
Na rezydencję składały się dwa połączone budynki – południowy z lat 1750–1760 i północny, powstały około roku 1800, przetrwała też część założenia parkowego. Od końca XX wieku w stanie niszczejącym, w 2008 roku dalszych zniszczeń dokonał pożar. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Na rezydencję składały się dwa połączone budynki – południowy z lat 1750–1760 i północny, powstały około roku 1800, przetrwała też część założenia parkowego. Od końca XX wieku w stanie niszczejącym, w 2008 roku dalszych zniszczeń dokonał pożar. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 11:39, 8 gru 2022
.jpg)
DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”, ul. Polanki 117. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654 roku, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier. Późniejszymi właścicielami byli między innymi Nataniel Rücholds, pani de la Motte, Peter Wastow, Nataniel Schultz (1714–1740), od którego 25 I 1740 odkupił dwór Heinrich Soermanns (2 VI 1700 Gdańsk – 13 VIII 1775) (stryj Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa), po nim właścicielem był syn Heinricha, Friedrich Wilhelm (zm. 1799) i kolejni przedstawiciele tej rodziny.
W 2. połowie XVIII wieku powstał późnobarokowy dworek. Na przełomie XVIII i XIX wieku (do 1819) posiadłość należała do Johanna Gottharda Frantziusa; powstał wówczas drugi, klasycystyczny budynek dworu. Po 1870 roku właścicielem był pochodzący z Anglii Alexander Aird. Ostatni właściciel, Sachsenhaus, sprzedał posesję Zakładowi Ubezpieczeń w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). W 1931 roku wybudowano w obrębie posiadłości sanatorium Kurheim der Angestelltenversicherung ( sanatorium na terenie Dworu V); obecnie obiekt Siódmego (7.) Szpitala Marynarki Wojennej. W dworku od 1938 mieszkał prezydent Senatu II WMG Arthur Greiser. Podczas II wojny światowej dwór pełnił rolę szpitala rezerwowego dla niemieckich żołnierzy.
Na rezydencję składały się dwa połączone budynki – południowy z lat 1750–1760 i północny, powstały około roku 1800, przetrwała też część założenia parkowego. Od końca XX wieku w stanie niszczejącym, w 2008 roku dalszych zniszczeń dokonał pożar.
