AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG, towarzystwo
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG na AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG, towarzystwo) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG''' (Vereinigte Gesellschaft zur Übung der schönen Wissenschaften in Danzig; Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks), Towarzystwo Estetyczne w Gdańsku, działające w latach 1755–1759, założone przez uczniów [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]: [[RAUFFSEYSEN PHILIPP ERNST | Philippa Ernsta Rauffseysena]], Beniamina Benedikta Henrichsdorffa oraz późniejszego prawnika, agenta (1755), sekretarza miejskiego (1774) i radcę poselstwa polskiego (1782) Johanna Adama Tritta (chrzest 8 XII 1738 Gdańsk – 1805 Gdańsk), syna Adama (1695–1781), mistrza [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]].<br/><br/> | + | '''AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG''' (Vereinigte Gesellschaft zur Übung der schönen Wissenschaften in Danzig; Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks), Towarzystwo Estetyczne w Gdańsku, działające w latach 1755–1759, założone przez uczniów [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]: [[RAUFFSEYSEN PHILIPP ERNST, poeta, krytyk literacki, żołnierz | Philippa Ernsta Rauffseysena]], Beniamina Benedikta Henrichsdorffa oraz późniejszego prawnika, agenta (1755), sekretarza miejskiego (1774) i radcę poselstwa polskiego (1782) Johanna Adama Tritta (chrzest 8 XII 1738 Gdańsk – 1805 Gdańsk), syna Adama (1695–1781), mistrza [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]].<br/><br/> |
Wbrew statutowi nie miało charakteru tajnego, skupiało osoby (ich liczba doszła do 16) uprawiające twórczość literacką, oryginalną (religijną i świecką) i translatorską (tłumaczono między innymi Teokryta, Horacego, Woltera), interesujące się dramatem i teatrem, krytyką literacką i teatralną. W dyskusjach i w praktyce pisarskiej członkowie towarzystwa przeciwstawiali się modelowi poezji i dramatu reprezentowanemu przez czołowego przedstawiciela niemieckiego oświecenia Johanna Christopha Gottscheda (1700–1766), chętniej zwracali się ku pełnej wzniosłych uczuć i patosu epice i liryce Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803), prekursora poezji wolnej od dawnych schematów i konwencji. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | Wbrew statutowi nie miało charakteru tajnego, skupiało osoby (ich liczba doszła do 16) uprawiające twórczość literacką, oryginalną (religijną i świecką) i translatorską (tłumaczono między innymi Teokryta, Horacego, Woltera), interesujące się dramatem i teatrem, krytyką literacką i teatralną. W dyskusjach i w praktyce pisarskiej członkowie towarzystwa przeciwstawiali się modelowi poezji i dramatu reprezentowanemu przez czołowego przedstawiciela niemieckiego oświecenia Johanna Christopha Gottscheda (1700–1766), chętniej zwracali się ku pełnej wzniosłych uczuć i patosu epice i liryce Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803), prekursora poezji wolnej od dawnych schematów i konwencji. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 11:26, 8 gru 2022
AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG (Vereinigte Gesellschaft zur Übung der schönen Wissenschaften in Danzig; Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks), Towarzystwo Estetyczne w Gdańsku, działające w latach 1755–1759, założone przez uczniów Gimnazjum Akademickiego: Philippa Ernsta Rauffseysena, Beniamina Benedikta Henrichsdorffa oraz późniejszego prawnika, agenta (1755), sekretarza miejskiego (1774) i radcę poselstwa polskiego (1782) Johanna Adama Tritta (chrzest 8 XII 1738 Gdańsk – 1805 Gdańsk), syna Adama (1695–1781), mistrza Kwartału Wysokiego.
Wbrew statutowi nie miało charakteru tajnego, skupiało osoby (ich liczba doszła do 16) uprawiające twórczość literacką, oryginalną (religijną i świecką) i translatorską (tłumaczono między innymi Teokryta, Horacego, Woltera), interesujące się dramatem i teatrem, krytyką literacką i teatralną. W dyskusjach i w praktyce pisarskiej członkowie towarzystwa przeciwstawiali się modelowi poezji i dramatu reprezentowanemu przez czołowego przedstawiciela niemieckiego oświecenia Johanna Christopha Gottscheda (1700–1766), chętniej zwracali się ku pełnej wzniosłych uczuć i patosu epice i liryce Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803), prekursora poezji wolnej od dawnych schematów i konwencji.
