UPHAGEN JOHANN, bibliofil, historyk, rajca
(Utworzył nową stronę „{{paper}} UPHAGEN JOHANN (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 latapraktykował w firmie oj...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | UPHAGEN JOHANN (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 latapraktykował w firmie ojca, 1751–54 studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gd. od lipca 1755. W 1776 ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gd. regimentów „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” (q Kwartały). Od 1792 rajca, złożył urząd po przejściu Gd. pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, q Dwór Artusa, zakupiony przez ojca 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), ob. zw. Domem Uphagena, 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (q dwór Uphagena, Wrzeszcz, ob. al. Grunwaldzka 5). Od 1776 czł. q Towarzystwa Przyrodniczego, od 1786 czł. korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, czł. Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Zmarł bezdzietnie, pochowany w q kośc. św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Utworzył | + | UPHAGEN JOHANN (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 latapraktykował w firmie ojca, 1751–54 studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gd. od lipca 1755. W 1776 ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gd. regimentów „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” (q Kwartały). Od 1792 rajca, złożył urząd po przejściu Gd. pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, q Dwór Artusa, zakupiony przez ojca 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), ob. zw. Domem Uphagena, 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (q dwór Uphagena, Wrzeszcz, ob. al. Grunwaldzka 5). Od 1776 czł. q Towarzystwa Przyrodniczego, od 1786 czł. korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, czł. Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Zmarł bezdzietnie, pochowany w q kośc. św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie (q Związek Rodzinny Uphagenów). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i q park we Wrzeszczu, od 2011 tramwaj typu PESA Swing. Jest także patronem Nagrody Miasta Gd. dla Młodych Naukowców (q nagrody miasta Gd.). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:32, 3 mar 2013
UPHAGEN JOHANN (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn q Petera Uphagena. Przez 2 latapraktykował w firmie ojca, 1751–54 studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gd. od lipca 1755. W 1776 ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gd. regimentów „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” (q Kwartały). Od 1792 rajca, złożył urząd po przejściu Gd. pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu q szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, q Dwór Artusa, zakupiony przez ojca 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), ob. zw. Domem Uphagena, 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (q dwór Uphagena, Wrzeszcz, ob. al. Grunwaldzka 5). Od 1776 czł. q Towarzystwa Przyrodniczego, od 1786 czł. korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, czł. Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Zmarł bezdzietnie, pochowany w q kośc. św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie (q Związek Rodzinny Uphagenów). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i q park we Wrzeszczu, od 2011 tramwaj typu PESA Swing. Jest także patronem Nagrody Miasta Gd. dla Młodych Naukowców (q nagrody miasta Gd.).