SKŁADY
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | SKŁADY(Legan), nazwa terenu na lewym brzegu Martwej Wisły, części ob. jednostki pomocniczej q Młyniska. Nazwa, od niem. leg(e)an = przybij (do brzegu), oznaczała niewielką przystań z gospodą; pierwszą z nich, nazwaną później Leganem Starym (Alte Legan) odnotowano 1687 na mapie Petera Willera: leżała w pobliżu Szańca Wapiennego (Kalkschanz); na mapie z 1735 oznaczona była jako Petite Hallande (Mała Holandia). Nieco później powstał Legan Środkowy (Mitte Legan) u ujścia potoku q Strzyży (zniszczony 1734 podczas q oblężenia Gd. i odbudowany 1784) oraz Legan Czerwony (Rote Legan) na płn. od Środkowego. W 1785 wprowadzono numerację Leganów: Stary został Leganem 1 (Erste Legan), Środkowy – Leganem 2, a Czerwony – Leganem 3. W wyniku i rozbioru Polski włączone do Prus, do 1793 wyładowywano przy nich przywożone Wisłą towary w celu uniknięcia gd. opłat portowych. W 1793 – 1877 część gminy wiejskiej Suchanino. W 1803–05 przez S. przeprowadzono utwardzoną drogę wzdłuż lewego brzegu Wisły, na cześć fundatora, kupca Macieja Broschkiego, nazwaną Broschkischerweg (q Wiślna). Jeszcze w XIX w. większą część terenu obecnych S. stanowiły łąki poprzecinane licznymi rowami. Po włączeniu do Gd. 1877 przeznaczono je pod zabudowę przem.: 1899 uruchomiono m.in. działającą do 1945 q fabrykę wagonów kolejowych, zlokalizowaną pomiędzy Wisłą a zbudowaną 1889 towarową linią kolejową tzw. wiślaną (Weichseluferbahn) z Bramy Oliwskiej do Portu Wiślanego (q Dworzec Wiślany), pełniącą obecnie funkcję bocznicy kolejowej dla stoczni. Jeszcze 1879 istniała gospoda (Gasthaus) Legan. W 1921–39 na nabrzeżu obok fabryki wagonów cumowały zagraniczne okręty przybywające do II WMG z oficjalnymi wizytami. Nazwa pol. przyjęta 1948 wskutek błędnego dopatrywania się w niem. źródłosłowie związków ze składowaniem towarów. Obecnie S. zajmują q Stocznia Północna, stadion Polonii Gd. oraz tereny magazynowo-składowe między ul. Swojską a ul. Twardą. {{author:ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''SKŁADY''' (Legan), nazwa terenu na lewym brzegu Martwej Wisły, części ob. jednostki pomocniczej q Młyniska. Nazwa, od niem. leg(e)an = przybij (do brzegu), oznaczała niewielką przystań z gospodą; pierwszą z nich, nazwaną później Leganem Starym (Alte Legan) odnotowano 1687 na mapie Petera Willera: leżała w pobliżu Szańca Wapiennego (Kalkschanz); na mapie z 1735 oznaczona była jako Petite Hallande (Mała Holandia). Nieco później powstał Legan Środkowy (Mitte Legan) u ujścia potoku q Strzyży (zniszczony 1734 podczas q oblężenia Gd. i odbudowany 1784) oraz Legan Czerwony (Rote Legan) na płn. od Środkowego. W 1785 wprowadzono numerację Leganów: Stary został Leganem 1 (Erste Legan), Środkowy – Leganem 2, a Czerwony – Leganem 3. W wyniku i rozbioru Polski włączone do Prus, do 1793 wyładowywano przy nich przywożone Wisłą towary w celu uniknięcia gd. opłat portowych. W 1793 – 1877 część gminy wiejskiej Suchanino. W 1803–05 przez S. przeprowadzono utwardzoną drogę wzdłuż lewego brzegu Wisły, na cześć fundatora, kupca Macieja Broschkiego, nazwaną Broschkischerweg (q Wiślna). Jeszcze w XIX w. większą część terenu obecnych S. stanowiły łąki poprzecinane licznymi rowami. Po włączeniu do Gd. 1877 przeznaczono je pod zabudowę przem.: 1899 uruchomiono m.in. działającą do 1945 q fabrykę wagonów kolejowych, zlokalizowaną pomiędzy Wisłą a zbudowaną 1889 towarową linią kolejową tzw. wiślaną (Weichseluferbahn) z Bramy Oliwskiej do Portu Wiślanego (q Dworzec Wiślany), pełniącą obecnie funkcję bocznicy kolejowej dla stoczni. Jeszcze 1879 istniała gospoda (Gasthaus) Legan. W 1921–39 na nabrzeżu obok fabryki wagonów cumowały zagraniczne okręty przybywające do II WMG z oficjalnymi wizytami. Nazwa pol. przyjęta 1948 wskutek błędnego dopatrywania się w niem. źródłosłowie związków ze składowaniem towarów. Obecnie S. zajmują q Stocznia Północna, stadion Polonii Gd. oraz tereny magazynowo-składowe między ul. Swojską a ul. Twardą. {{author:ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:58, 3 mar 2013
SKŁADY (Legan), nazwa terenu na lewym brzegu Martwej Wisły, części ob. jednostki pomocniczej q Młyniska. Nazwa, od niem. leg(e)an = przybij (do brzegu), oznaczała niewielką przystań z gospodą; pierwszą z nich, nazwaną później Leganem Starym (Alte Legan) odnotowano 1687 na mapie Petera Willera: leżała w pobliżu Szańca Wapiennego (Kalkschanz); na mapie z 1735 oznaczona była jako Petite Hallande (Mała Holandia). Nieco później powstał Legan Środkowy (Mitte Legan) u ujścia potoku q Strzyży (zniszczony 1734 podczas q oblężenia Gd. i odbudowany 1784) oraz Legan Czerwony (Rote Legan) na płn. od Środkowego. W 1785 wprowadzono numerację Leganów: Stary został Leganem 1 (Erste Legan), Środkowy – Leganem 2, a Czerwony – Leganem 3. W wyniku i rozbioru Polski włączone do Prus, do 1793 wyładowywano przy nich przywożone Wisłą towary w celu uniknięcia gd. opłat portowych. W 1793 – 1877 część gminy wiejskiej Suchanino. W 1803–05 przez S. przeprowadzono utwardzoną drogę wzdłuż lewego brzegu Wisły, na cześć fundatora, kupca Macieja Broschkiego, nazwaną Broschkischerweg (q Wiślna). Jeszcze w XIX w. większą część terenu obecnych S. stanowiły łąki poprzecinane licznymi rowami. Po włączeniu do Gd. 1877 przeznaczono je pod zabudowę przem.: 1899 uruchomiono m.in. działającą do 1945 q fabrykę wagonów kolejowych, zlokalizowaną pomiędzy Wisłą a zbudowaną 1889 towarową linią kolejową tzw. wiślaną (Weichseluferbahn) z Bramy Oliwskiej do Portu Wiślanego (q Dworzec Wiślany), pełniącą obecnie funkcję bocznicy kolejowej dla stoczni. Jeszcze 1879 istniała gospoda (Gasthaus) Legan. W 1921–39 na nabrzeżu obok fabryki wagonów cumowały zagraniczne okręty przybywające do II WMG z oficjalnymi wizytami. Nazwa pol. przyjęta 1948 wskutek błędnego dopatrywania się w niem. źródłosłowie związków ze składowaniem towarów. Obecnie S. zajmują q Stocznia Północna, stadion Polonii Gd. oraz tereny magazynowo-składowe między ul. Swojską a ul. Twardą.
