SIOSTRY WSPÓLNEJ PRACY
(Utworzył nową stronę „{{paper}} SIOSTRY WSPÓLNEJ PRACY, zgromadzenie zakonne Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi (w skrócie: niepokalanki), wspólnota założona we Włocławk...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | SIOSTRY WSPÓLNEJ PRACY, zgromadzenie zakonne Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi (w skrócie: niepokalanki), wspólnota założona we Włocławku 1889 przez Franciszkę Rakowską, 1910 zatwierdzona jako stow. świeckie, 1922 przekształcona w zgromadzenie zakonne, na prawie papieskim od 1983. Zadaniem zakonu jest katechizacja dzieci i młodzieży, praca charytatywna, misyjna, wych. i opiekuńcza, wspomaganie pracy kancelaryjnej w parafiach. W Gd. od 1945 funkcjonował dom zakonny na Siedlcach, na terenie parafii przy q kośc. św. Franciszka z Asyżu, przy ul. Kościelnej 3 (do 1945 dom należał do Verein für Kleinkinderbewahranstalt). Siostry prowadziły tam jeszcze w latach 50. XX w. przedszkole, do 1950 firmowane jako przedszkole Caritasu. Założyły również szkołę krawiecką (zamkniętą w okresie stalinowskim), wydawały posiłki biednym, zajmowały się rękodziełem. Po usunięciu religii ze szkół, po 1960 podjęły pracę na rzecz ww. parafii jako katechetki, organistki, kancelistki, zakrystianki. Obecnie jest to także dom rekolekcyjno-formacyjny dla dziewcząt. W 1980 kolejna, początkowo trzyosobowa wspólnota niepokalanek rozpoczęła pracę na terenie parafii przy q kośc. Opatrzności Bożej na Zaspie. W 1987 w kompleksie parafialnym przy al. Jana Pawła II 48 (wcześniej: XXX-lecia PRL) wzniosły dom zakonny wraz z kaplicą pw. Matki Bożej Fatimskiej. Trzeci dom zakonny powstał 1984 przy sąsiedniej parafii przy q kośc. św. Kazimierza Królewicza. Początkowo siostry mieszkały w części domu parafialnego przy kościele. W 1994, przy finansowym wsparciu parafii, powstał nowy budynek domu zakonnego dla 9–10 sióstr, wraz z małą kapliczką przy ul. Startowej 7f. Kaplicę poświęcono 8 VI 2000. Siostry pomagają w prowadzeniu parafii oraz pełnią funkcje katechetek w szkołach i przedszkolach. Oprócz pracy katechetycznej i parafialnej Siostry Wspólnej Pracy z Zaspy zajęły się także pracą w pobliskim q Szpitalu Specjalistycznym im. św. | + | '''SIOSTRY WSPÓLNEJ PRACY''', zgromadzenie zakonne Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi (w skrócie: niepokalanki), wspólnota założona we Włocławku 1889 przez Franciszkę Rakowską, 1910 zatwierdzona jako stow. świeckie, 1922 przekształcona w zgromadzenie zakonne, na prawie papieskim od 1983. Zadaniem zakonu jest katechizacja dzieci i młodzieży, praca charytatywna, misyjna, wych. i opiekuńcza, wspomaganie pracy kancelaryjnej w parafiach. W Gd. od 1945 funkcjonował dom zakonny na Siedlcach, na terenie parafii przy q kośc. św. Franciszka z Asyżu, przy ul. Kościelnej 3 (do 1945 dom należał do Verein für Kleinkinderbewahranstalt). Siostry prowadziły tam jeszcze w latach 50. XX w. przedszkole, do 1950 firmowane jako przedszkole Caritasu. Założyły również szkołę krawiecką (zamkniętą w okresie stalinowskim), wydawały posiłki biednym, zajmowały się rękodziełem. Po usunięciu religii ze szkół, po 1960 podjęły pracę na rzecz ww. parafii jako katechetki, organistki, kancelistki, zakrystianki. Obecnie jest to także dom rekolekcyjno-formacyjny dla dziewcząt. W 1980 kolejna, początkowo trzyosobowa wspólnota niepokalanek rozpoczęła pracę na terenie parafii przy q kośc. Opatrzności Bożej na Zaspie. W 1987 w kompleksie parafialnym przy al. Jana Pawła II 48 (wcześniej: XXX-lecia PRL) wzniosły dom zakonny wraz z kaplicą pw. Matki Bożej Fatimskiej. Trzeci dom zakonny powstał 1984 przy sąsiedniej parafii przy q kośc. św. Kazimierza Królewicza. Początkowo siostry mieszkały w części domu parafialnego przy kościele. W 1994, przy finansowym wsparciu parafii, powstał nowy budynek domu zakonnego dla 9–10 sióstr, wraz z małą kapliczką przy ul. Startowej 7f. Kaplicę poświęcono 8 VI 2000. Siostry pomagają w prowadzeniu parafii oraz pełnią funkcje katechetek w szkołach i przedszkolach. Oprócz pracy katechetycznej i parafialnej Siostry Wspólnej Pracy z Zaspy zajęły się także pracą w pobliskim q Szpitalu Specjalistycznym im. św. Wojciecha Adalberta. W 1990 inna, czteroosobowa wspólnota Sióstr Wspólnej Pracy objęła budynek starej plebanii w parafii przy q kośc. Najświętszego Serca Pana Jezusa we Wrzeszczu przy ul. ks. Zator-Przytockiego 3, podejmując tam pracę katechetyczną i pomocniczą w biurze parafialnym. Po 2000 Siostry Wspólnej Pracy wsparły pallotynki w prowadzeniu ośrodka opieki specjalnej w Gd.-Sobieszewie, przy ul. Turystycznej 23. W 2007 nawiązały współpracę z prowadzoną przez jezuitów z Gdyni Edukacyjną Kliniką Poradni Profilaktyki Uzależnień. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:54, 3 mar 2013
SIOSTRY WSPÓLNEJ PRACY, zgromadzenie zakonne Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi (w skrócie: niepokalanki), wspólnota założona we Włocławku 1889 przez Franciszkę Rakowską, 1910 zatwierdzona jako stow. świeckie, 1922 przekształcona w zgromadzenie zakonne, na prawie papieskim od 1983. Zadaniem zakonu jest katechizacja dzieci i młodzieży, praca charytatywna, misyjna, wych. i opiekuńcza, wspomaganie pracy kancelaryjnej w parafiach. W Gd. od 1945 funkcjonował dom zakonny na Siedlcach, na terenie parafii przy q kośc. św. Franciszka z Asyżu, przy ul. Kościelnej 3 (do 1945 dom należał do Verein für Kleinkinderbewahranstalt). Siostry prowadziły tam jeszcze w latach 50. XX w. przedszkole, do 1950 firmowane jako przedszkole Caritasu. Założyły również szkołę krawiecką (zamkniętą w okresie stalinowskim), wydawały posiłki biednym, zajmowały się rękodziełem. Po usunięciu religii ze szkół, po 1960 podjęły pracę na rzecz ww. parafii jako katechetki, organistki, kancelistki, zakrystianki. Obecnie jest to także dom rekolekcyjno-formacyjny dla dziewcząt. W 1980 kolejna, początkowo trzyosobowa wspólnota niepokalanek rozpoczęła pracę na terenie parafii przy q kośc. Opatrzności Bożej na Zaspie. W 1987 w kompleksie parafialnym przy al. Jana Pawła II 48 (wcześniej: XXX-lecia PRL) wzniosły dom zakonny wraz z kaplicą pw. Matki Bożej Fatimskiej. Trzeci dom zakonny powstał 1984 przy sąsiedniej parafii przy q kośc. św. Kazimierza Królewicza. Początkowo siostry mieszkały w części domu parafialnego przy kościele. W 1994, przy finansowym wsparciu parafii, powstał nowy budynek domu zakonnego dla 9–10 sióstr, wraz z małą kapliczką przy ul. Startowej 7f. Kaplicę poświęcono 8 VI 2000. Siostry pomagają w prowadzeniu parafii oraz pełnią funkcje katechetek w szkołach i przedszkolach. Oprócz pracy katechetycznej i parafialnej Siostry Wspólnej Pracy z Zaspy zajęły się także pracą w pobliskim q Szpitalu Specjalistycznym im. św. Wojciecha Adalberta. W 1990 inna, czteroosobowa wspólnota Sióstr Wspólnej Pracy objęła budynek starej plebanii w parafii przy q kośc. Najświętszego Serca Pana Jezusa we Wrzeszczu przy ul. ks. Zator-Przytockiego 3, podejmując tam pracę katechetyczną i pomocniczą w biurze parafialnym. Po 2000 Siostry Wspólnej Pracy wsparły pallotynki w prowadzeniu ośrodka opieki specjalnej w Gd.-Sobieszewie, przy ul. Turystycznej 23. W 2007 nawiązały współpracę z prowadzoną przez jezuitów z Gdyni Edukacyjną Kliniką Poradni Profilaktyki Uzależnień.
