JANUSZAJTIS ALEKSANDRA, skrzypaczka
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ALEKSANDRA JANUSZAJTIS''' (7 XII 1967 Gdańsk – 1 VII 1991 Tatry), skrzypaczka. Córka [[JANUSZAJTIS ANDRZEJ, fizyk, popularyzator wiedzy o Gdańsku, | + | '''ALEKSANDRA JANUSZAJTIS''' (7 XII 1967 Gdańsk – 1 VII 1991 Tatry), skrzypaczka. Córka [[JANUSZAJTIS ANDRZEJ, fizyk, popularyzator wiedzy o Gdańsku, honorowy obywatel Gdańska | Andrzeja Januszajtisa]] i pianistki Ewy Terleckiej-Januszajtis. W 1979 uzyskała nagrodę główną na przesłuchaniach w Malborku i nagrodę specjalną na Konkursie Młodych Skrzypków w Lublinie. W 1983 zwyciężczyni konkursu koncertów na Narodowym Obozie Muzycznym w Interlochen (USA). Na konkursie T. Vargi w Sion (Szwajcaria) w 1987 otrzymała nagrodę za najlepsze wykonanie ''Kaprysu'' Paganiniego, dwa lata później dwie II nagrody na konkursie kameralnym w Łodzi i konkursie im. Jahnkego w Poznaniu.<br/><br/> |
W 1986, pod kierunkiem Jerzego Hazuki, ukończyła [[OGÓLNOKSZTAŁCĄCA SZKOŁA MUZYCZNA I i II STOPNIA | Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną w Gdańsku]]. Do 1990 studiowała u prof. Jadwigi Kaliszewskiej i prof. Marcina Baranowskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Dzięki amerykańskiemu stypendium przez rok kontynuowała studia na Uniwersytecie w Bostonie pod kierunkiem prof. Romana Totenberga. Grała jako koncertmistrzyni w trzech orkiestrach: uniwersytetu w Bostonie, Filharmonii Nowej Anglii i Bostońskiej Kameralnej. Po powrocie do Gdańska, w maju-czerwcu 1991 występowała z Litewską Orkiestrą Kameralną w Kownie, w Gdyni, Sopocie, Gdańsku, Toruniu i Warszawie. Zginęła na tatrzańskim szlaku uderzona spadającym głazem. <br/><br/> | W 1986, pod kierunkiem Jerzego Hazuki, ukończyła [[OGÓLNOKSZTAŁCĄCA SZKOŁA MUZYCZNA I i II STOPNIA | Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną w Gdańsku]]. Do 1990 studiowała u prof. Jadwigi Kaliszewskiej i prof. Marcina Baranowskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Dzięki amerykańskiemu stypendium przez rok kontynuowała studia na Uniwersytecie w Bostonie pod kierunkiem prof. Romana Totenberga. Grała jako koncertmistrzyni w trzech orkiestrach: uniwersytetu w Bostonie, Filharmonii Nowej Anglii i Bostońskiej Kameralnej. Po powrocie do Gdańska, w maju-czerwcu 1991 występowała z Litewską Orkiestrą Kameralną w Kownie, w Gdyni, Sopocie, Gdańsku, Toruniu i Warszawie. Zginęła na tatrzańskim szlaku uderzona spadającym głazem. <br/><br/> | ||
Po jej tragicznej śmierci rodzina i przyjaciele założyli Towarzystwo Promocji Młodych Skrzypków jej imienia, stawiające sobie za cel ułatwienie zdolnej młodzieży startu w karierze muzycznej. Od 1994 do 2021 zorganizowało 14 Ogólnopolskich Konkursów Skrzypcowych jej pamięci. Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po jej tragicznej śmierci rodzina i przyjaciele założyli Towarzystwo Promocji Młodych Skrzypków jej imienia, stawiające sobie za cel ułatwienie zdolnej młodzieży startu w karierze muzycznej. Od 1994 do 2021 zorganizowało 14 Ogólnopolskich Konkursów Skrzypcowych jej pamięci. Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:51, 29 lis 2022
ALEKSANDRA JANUSZAJTIS (7 XII 1967 Gdańsk – 1 VII 1991 Tatry), skrzypaczka. Córka Andrzeja Januszajtisa i pianistki Ewy Terleckiej-Januszajtis. W 1979 uzyskała nagrodę główną na przesłuchaniach w Malborku i nagrodę specjalną na Konkursie Młodych Skrzypków w Lublinie. W 1983 zwyciężczyni konkursu koncertów na Narodowym Obozie Muzycznym w Interlochen (USA). Na konkursie T. Vargi w Sion (Szwajcaria) w 1987 otrzymała nagrodę za najlepsze wykonanie Kaprysu Paganiniego, dwa lata później dwie II nagrody na konkursie kameralnym w Łodzi i konkursie im. Jahnkego w Poznaniu.
W 1986, pod kierunkiem Jerzego Hazuki, ukończyła Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną w Gdańsku. Do 1990 studiowała u prof. Jadwigi Kaliszewskiej i prof. Marcina Baranowskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Dzięki amerykańskiemu stypendium przez rok kontynuowała studia na Uniwersytecie w Bostonie pod kierunkiem prof. Romana Totenberga. Grała jako koncertmistrzyni w trzech orkiestrach: uniwersytetu w Bostonie, Filharmonii Nowej Anglii i Bostońskiej Kameralnej. Po powrocie do Gdańska, w maju-czerwcu 1991 występowała z Litewską Orkiestrą Kameralną w Kownie, w Gdyni, Sopocie, Gdańsku, Toruniu i Warszawie. Zginęła na tatrzańskim szlaku uderzona spadającym głazem.
Po jej tragicznej śmierci rodzina i przyjaciele założyli Towarzystwo Promocji Młodych Skrzypków jej imienia, stawiające sobie za cel ułatwienie zdolnej młodzieży startu w karierze muzycznej. Od 1994 do 2021 zorganizowało 14 Ogólnopolskich Konkursów Skrzypcowych jej pamięci. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
