SCHRÖDER ELIASCH CONSTANTIUS, prawnik, sekretarz królewski
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ELIASCH CONSTANTIUS SCHRÖDER''' (16 XI 1625 Gdańsk – 24 II 1680 Gdańsk) po uzyskaniu szlachectwa pol. pisał się: Elias Constantius von Treven Schröder, uczony. W 1640–43 uczeń q Gimnazjum Akademickiego, od 1643 studiował prawo, historię i matematykę na uniw. w Rostoku, 1646 kontynuował studia w Lejdzie. Od 1648 pracował w Gd. jako adwokat, od 1657 sekr. i dyplomata króla pol. Jana Kazimierza. Autor prac z zakresu prawa publicznego i ustroju Polski. Autor m.in. Serenissimo domino Joani Casimir dei gratia Regi Poloniae ( | + | '''ELIASCH CONSTANTIUS SCHRÖDER''' (16 XI 1625 Gdańsk – 24 II 1680 Gdańsk), po uzyskaniu szlachectwa pol. pisał się: Elias Constantius von Treven Schröder, uczony. W 1640–43 uczeń q Gimnazjum Akademickiego, od 1643 studiował prawo, historię i matematykę na uniw. w Rostoku, 1646 kontynuował studia w Lejdzie. Od 1648 pracował w Gd. jako adwokat, od 1657 sekr. i dyplomata króla pol. Jana Kazimierza. Autor prac z zakresu prawa publicznego i ustroju Polski. Autor m.in. Serenissimo domino Joani Casimir dei gratia Regi Poloniae (1656), Fasti Romanorum Liviani, hoc est (1875). Najważniejsze dzieło: Ius publicum Dantiscanum (Gdańskie prawo publiczne), zgodnie z poleceniem Rady Miejskiej pozostało w rękopisie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:05, 3 mar 2013
ELIASCH CONSTANTIUS SCHRÖDER (16 XI 1625 Gdańsk – 24 II 1680 Gdańsk), po uzyskaniu szlachectwa pol. pisał się: Elias Constantius von Treven Schröder, uczony. W 1640–43 uczeń q Gimnazjum Akademickiego, od 1643 studiował prawo, historię i matematykę na uniw. w Rostoku, 1646 kontynuował studia w Lejdzie. Od 1648 pracował w Gd. jako adwokat, od 1657 sekr. i dyplomata króla pol. Jana Kazimierza. Autor prac z zakresu prawa publicznego i ustroju Polski. Autor m.in. Serenissimo domino Joani Casimir dei gratia Regi Poloniae (1656), Fasti Romanorum Liviani, hoc est (1875). Najważniejsze dzieło: Ius publicum Dantiscanum (Gdańskie prawo publiczne), zgodnie z poleceniem Rady Miejskiej pozostało w rękopisie.
