SCHRÖTER PAUL ROBERT, lekarz
Linia 4: | Linia 4: | ||
'''PAUL ROBERT SCHRÖTER''' (październik 1853 Trzcianka nad Notecią – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn żandarma Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościoła św. Ignacego]] w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], w 1904 –1916 proboszcza [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościoła Trójcy Świętej]] w [[OLIWA | Oliwie]]. <br/><br/> | '''PAUL ROBERT SCHRÖTER''' (październik 1853 Trzcianka nad Notecią – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn żandarma Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościoła św. Ignacego]] w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], w 1904 –1916 proboszcza [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościoła Trójcy Świętej]] w [[OLIWA | Oliwie]]. <br/><br/> | ||
− | Ukończył w 1873 gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu doktoratu był lekarzem wojskowym. W Gdańsku od 1884, pracował jako asystent [[BAUM GEORG WILHELM | Georga Wilhelma Bauma]] na Oddziale Chirurgicznym [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Od 1894 do śmierci był ordynatorem [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpitala Najświętszej Marii Panny]] na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]]. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna).<br/><br/> | + | Ukończył w 1873 gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu doktoratu był lekarzem wojskowym. W Gdańsku od 1884, pracował jako asystent [[BAUM GEORG WILHELM, lekarz | Georga Wilhelma Bauma]] na Oddziale Chirurgicznym [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Od 1894 do śmierci był ordynatorem [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpitala Najświętszej Marii Panny]] na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]]. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna).<br/><br/> |
W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:49, 22 lis 2022
PAUL ROBERT SCHRÖTER (październik 1853 Trzcianka nad Notecią – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn żandarma Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza kościoła św. Ignacego w Starych Szkotach, w 1904 –1916 proboszcza kościoła Trójcy Świętej w Oliwie.
Ukończył w 1873 gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu doktoratu był lekarzem wojskowym. W Gdańsku od 1884, pracował jako asystent Georga Wilhelma Bauma na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Od 1894 do śmierci był ordynatorem szpitala Najświętszej Marii Panny na Dolnym Mieście. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna).
W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii.