CHOMICZ ROMUALD, konserwator zabytków
(Utworzył nową stronę „{{web}} '''ROMUALD CHOMICZ''' (25 II 1939 Lachowicze koło Brześcia nad Bugiem – 2 VII 1998 Gdańsk), konserwator zabytków. Syn ekonomisty Włodzimierza i Anny ...”) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''ROMUALD CHOMICZ''' (25 II 1939 Lachowicze koło Brześcia nad Bugiem – 2 VII 1998 Gdańsk), konserwator zabytków. Syn ekonomisty Włodzimierza i Anny z domu Rudej. Z rodzina od 1946 w Gdańsku. W 1958 ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie, w 1964 absolwent zabytkoznawstwa i konserwatorstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1966 zatrudniony w gdańskim oddziale [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków]] (PP PKZ), od 1968 w urzędzie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w latach 1971–1973 zastępca dyrektora wydziału kultury Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku.<br/><br/> | '''ROMUALD CHOMICZ''' (25 II 1939 Lachowicze koło Brześcia nad Bugiem – 2 VII 1998 Gdańsk), konserwator zabytków. Syn ekonomisty Włodzimierza i Anny z domu Rudej. Z rodzina od 1946 w Gdańsku. W 1958 ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie, w 1964 absolwent zabytkoznawstwa i konserwatorstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1966 zatrudniony w gdańskim oddziale [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków]] (PP PKZ), od 1968 w urzędzie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w latach 1971–1973 zastępca dyrektora wydziału kultury Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku.<br/><br/> | ||
| − | W latach 1973–1978 Konserwator Zabytków Miasta Gdańska. Skupiał wokół urzędu ludzi kultury i sztuki, tworząc sprzyjający klimat dla trudnych działań chroniących dobra kultury. Nadzorował odbudowę [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościoła św. Brygidy]], uzgadniał projekty wystroju świątyni, konserwację rzeźbiarską dekoracji fasady [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]], odbudowę i adaptację [[BRAMA ŚWIĘTOJAŃSKA | Bramy Świętojańskiej]], [[BRAMA KROWIA | Bramy Krowiej]] i Bramy Żuławskiej.<br/><br/> | + | W latach 1973–1978 Konserwator Zabytków Miasta Gdańska. Skupiał wokół urzędu ludzi kultury i sztuki, tworząc sprzyjający klimat dla trudnych działań chroniących dobra kultury. Nadzorował odbudowę [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościoła św. Brygidy]], uzgadniał projekty wystroju świątyni, konserwację rzeźbiarską dekoracji fasady [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]], odbudowę i adaptację [[BRAMA ŚWIĘTOJAŃSKA | Bramy Świętojańskiej]], [[BRAMA KROWIA | Bramy Krowiej]] i Bramy Żuławskiej. 24 VIII 1977 oprowadzał po [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | katedrze oliwskiej]] odwiedzającego Gdańsk [[WIZYTY SZACHA IRANU MOHAMMADA REZY PAHLAWIEGO W GDAŃSKU, 1966, 1977 | szacha Iranu Mohammada Rezę Pahlawiego]].<br/><br/> |
W latach 1978–1991 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich w PP PKZ, nadzorował projekty i konserwacje wystroju [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], konserwację zbiorów kościelnych i muzealnych, inicjował iluminację zabytków Gdańska. Z jego inspiracji powstały w przedsiębiorstwie nowe specjalizacje i pracownie: Konserwacji Kamienia, Archeologii Miast, Oświetlenia i Iluminacji Zabytków. Od 1974 prowadził salon sztuki "Portal" przy ul. Ogarnej 29/30, w latach 1991–1998 prowadził antykwaryczny salon sztuki.<br/><br/> | W latach 1978–1991 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich w PP PKZ, nadzorował projekty i konserwacje wystroju [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], konserwację zbiorów kościelnych i muzealnych, inicjował iluminację zabytków Gdańska. Z jego inspiracji powstały w przedsiębiorstwie nowe specjalizacje i pracownie: Konserwacji Kamienia, Archeologii Miast, Oświetlenia i Iluminacji Zabytków. Od 1974 prowadził salon sztuki "Portal" przy ul. Ogarnej 29/30, w latach 1991–1998 prowadził antykwaryczny salon sztuki.<br/><br/> | ||
10 X 1978 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska. Żonaty był z Urszulą Magdaleną z domu Gust, ojciec Kamili. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: CzB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | 10 X 1978 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska. Żonaty był z Urszulą Magdaleną z domu Gust, ojciec Kamili. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: CzB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:40, 25 paź 2022
ROMUALD CHOMICZ (25 II 1939 Lachowicze koło Brześcia nad Bugiem – 2 VII 1998 Gdańsk), konserwator zabytków. Syn ekonomisty Włodzimierza i Anny z domu Rudej. Z rodzina od 1946 w Gdańsku. W 1958 ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie, w 1964 absolwent zabytkoznawstwa i konserwatorstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1966 zatrudniony w gdańskim oddziale Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ), od 1968 w urzędzie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w latach 1971–1973 zastępca dyrektora wydziału kultury Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku.
W latach 1973–1978 Konserwator Zabytków Miasta Gdańska. Skupiał wokół urzędu ludzi kultury i sztuki, tworząc sprzyjający klimat dla trudnych działań chroniących dobra kultury. Nadzorował odbudowę kościoła św. Brygidy, uzgadniał projekty wystroju świątyni, konserwację rzeźbiarską dekoracji fasady Kaplicy Królewskiej, odbudowę i adaptację Bramy Świętojańskiej, Bramy Krowiej i Bramy Żuławskiej. 24 VIII 1977 oprowadzał po katedrze oliwskiej odwiedzającego Gdańsk szacha Iranu Mohammada Rezę Pahlawiego.
W latach 1978–1991 zastępca dyrektora do spraw naukowo-konserwatorskich w PP PKZ, nadzorował projekty i konserwacje wystroju Dworu Artusa, konserwację zbiorów kościelnych i muzealnych, inicjował iluminację zabytków Gdańska. Z jego inspiracji powstały w przedsiębiorstwie nowe specjalizacje i pracownie: Konserwacji Kamienia, Archeologii Miast, Oświetlenia i Iluminacji Zabytków. Od 1974 prowadził salon sztuki "Portal" przy ul. Ogarnej 29/30, w latach 1991–1998 prowadził antykwaryczny salon sztuki.
10 X 1978 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska. Żonaty był z Urszulą Magdaleną z domu Gust, ojciec Kamili. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
