WOLAŃSKA EWELINA, adwokat
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę WOLAŃSKA EWELINA na WOLAŃSKA EWELINA, adwokat) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W latach 1952–1956 studiowała prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od listopada 1956 do lutego 1958 odbywała aplikację sadową w sądach wojewódzkich w Olsztynie i Gdańsku, od marca 1958 do czerwca 1962 była asesorem w Sądzie Powiatowym w Gdańsku. 30 VI 1962 wpisana została na listę aplikantów adwokackich Wojewódzkiej Izby Adwokackiej w Gdańsku, pracowała jako aplikantka w Gdańsku w Zespole Adwokackim nr 5, następnie w Zespole nr 6. W październiku 1964 dała egzamin adwokacki, 6 listopada wpisana na listę adwokatów. Od 1 VIII 1965 pracowała w Zespole Adwokackim nr 10 w Gdańsku, od 1991 prowadziła własną kancelarię we Wrzeszczu przy ul. Kmiecej 21. Od 1 I 2016 na emeryturze.<br/><br/> | W latach 1952–1956 studiowała prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od listopada 1956 do lutego 1958 odbywała aplikację sadową w sądach wojewódzkich w Olsztynie i Gdańsku, od marca 1958 do czerwca 1962 była asesorem w Sądzie Powiatowym w Gdańsku. 30 VI 1962 wpisana została na listę aplikantów adwokackich Wojewódzkiej Izby Adwokackiej w Gdańsku, pracowała jako aplikantka w Gdańsku w Zespole Adwokackim nr 5, następnie w Zespole nr 6. W październiku 1964 dała egzamin adwokacki, 6 listopada wpisana na listę adwokatów. Od 1 VIII 1965 pracowała w Zespole Adwokackim nr 10 w Gdańsku, od 1991 prowadziła własną kancelarię we Wrzeszczu przy ul. Kmiecej 21. Od 1 I 2016 na emeryturze.<br/><br/> | ||
W 1968, 1970 i po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] w 1981 występowała jako obrońca w procesach politycznych. Współpracowała z [[WAŁĘSA LECH | Lechem Wałęsą]], reprezentowała go w sprawach cywilnych (między innymi w procesach z [[KACZYŃSKI LECH | Lechem Kaczyńskim]] (2002-2005, 2009) i [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF | Krzysztofem Wyszkowskim]] (od 2005)), w latach 1994–2015 była społecznym dyrektorem jego biura, razem z nim brała udział w pogrzebie prezydenta USA Ronalda Regana w Waszyngtonie, w 2005 w prywatnej audiencji u papieża Jana Pawła II. Autorka książki ''Przystań Lecha Wałęsy nad Motławą'' (Oficyna Pomorska 2003). Na rzecz gdańskiego [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] przekazała portret Elizabeth Milne, namalowany przez jej męża, sopockiego malarza Alberta Lipczynskiego (1876–1974). <br/><br/> | W 1968, 1970 i po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] w 1981 występowała jako obrońca w procesach politycznych. Współpracowała z [[WAŁĘSA LECH | Lechem Wałęsą]], reprezentowała go w sprawach cywilnych (między innymi w procesach z [[KACZYŃSKI LECH | Lechem Kaczyńskim]] (2002-2005, 2009) i [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF | Krzysztofem Wyszkowskim]] (od 2005)), w latach 1994–2015 była społecznym dyrektorem jego biura, razem z nim brała udział w pogrzebie prezydenta USA Ronalda Regana w Waszyngtonie, w 2005 w prywatnej audiencji u papieża Jana Pawła II. Autorka książki ''Przystań Lecha Wałęsy nad Motławą'' (Oficyna Pomorska 2003). Na rzecz gdańskiego [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] przekazała portret Elizabeth Milne, namalowany przez jej męża, sopockiego malarza Alberta Lipczynskiego (1876–1974). <br/><br/> | ||
| − | Odznaczona między innymi w 2014 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, [[MEDAL PREZYDENTA MIASTA GDAŃSKA | Medalem Prezydenta Miasta Gdańska]], odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Od ślubu 6 VII 1963 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku żona adwokata [[WOLAŃSKI WŁODZIMIERZ | Włodzimierza Wolańskiego]], matka adwokata Krzysztofa. Pochowana w rodzinnym grobie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Odznaczona między innymi w 2014 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, [[MEDAL PREZYDENTA MIASTA GDAŃSKA | Medalem Prezydenta Miasta Gdańska]], odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Od ślubu 6 VII 1963 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku żona adwokata [[WOLAŃSKI WŁODZIMIERZ, adwokat | Włodzimierza Wolańskiego]], matka adwokata Krzysztofa. Pochowana w rodzinnym grobie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Golec Krzysztof, ''Wspomnienie adw. Eweliny Wolańskiej'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 46, 2018, s. 7-13.<br/> | Golec Krzysztof, ''Wspomnienie adw. Eweliny Wolańskiej'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 46, 2018, s. 7-13.<br/> | ||
Słomczyński Tomasz, ''Krzysztof Wyszkowski: Wałęsa wygrał i puścił mnie w skarpetkach'', „Dziennik Bałtycki” z 6 IX 2012.<br/> | Słomczyński Tomasz, ''Krzysztof Wyszkowski: Wałęsa wygrał i puścił mnie w skarpetkach'', „Dziennik Bałtycki” z 6 IX 2012.<br/> | ||
Wolańska Ewelina, ''Pożegnanie prezydenta Ronalda Regana'', „Palestra”, nr 49, 2004, s. 318-319. | Wolańska Ewelina, ''Pożegnanie prezydenta Ronalda Regana'', „Palestra”, nr 49, 2004, s. 318-319. | ||
Wersja z 18:37, 23 paź 2022
EWELINA WOLAŃSKA (22 XI 1931 Gdańsk – 21 X 2017 Gdańsk), adwokat. Córka adwokata Tadeusza Burdeckiego (18 VI 1899 Toruń – 27 III 1983 Gdańsk) i Małgorzaty z domu Kalinowskiej (12 I 1902 – 28 VI 1960 Gdańsk), od 1934 mieszkających w Gdyni-Grabówku, siostra Gabrieli (ur. 17 VI 1934 Gdańsk), późniejszego notariusza. W październiku 1939 z rodziną wysiedlona do Warszawy, którą opuściła we wrześniu 1944, w trakcie trwającego powstania. Przebywała następnie u rodziny matki w Czersku na Pomorzu, od kwietnia z rodziną ponownie w Gdyni, gdzie ukończyła liceum ogólnokształcące.
W latach 1952–1956 studiowała prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od listopada 1956 do lutego 1958 odbywała aplikację sadową w sądach wojewódzkich w Olsztynie i Gdańsku, od marca 1958 do czerwca 1962 była asesorem w Sądzie Powiatowym w Gdańsku. 30 VI 1962 wpisana została na listę aplikantów adwokackich Wojewódzkiej Izby Adwokackiej w Gdańsku, pracowała jako aplikantka w Gdańsku w Zespole Adwokackim nr 5, następnie w Zespole nr 6. W październiku 1964 dała egzamin adwokacki, 6 listopada wpisana na listę adwokatów. Od 1 VIII 1965 pracowała w Zespole Adwokackim nr 10 w Gdańsku, od 1991 prowadziła własną kancelarię we Wrzeszczu przy ul. Kmiecej 21. Od 1 I 2016 na emeryturze.
W 1968, 1970 i po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 występowała jako obrońca w procesach politycznych. Współpracowała z Lechem Wałęsą, reprezentowała go w sprawach cywilnych (między innymi w procesach z Lechem Kaczyńskim (2002-2005, 2009) i Krzysztofem Wyszkowskim (od 2005)), w latach 1994–2015 była społecznym dyrektorem jego biura, razem z nim brała udział w pogrzebie prezydenta USA Ronalda Regana w Waszyngtonie, w 2005 w prywatnej audiencji u papieża Jana Pawła II. Autorka książki Przystań Lecha Wałęsy nad Motławą (Oficyna Pomorska 2003). Na rzecz gdańskiego Muzeum Narodowego przekazała portret Elizabeth Milne, namalowany przez jej męża, sopockiego malarza Alberta Lipczynskiego (1876–1974).
Odznaczona między innymi w 2014 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Prezydenta Miasta Gdańska, odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Od ślubu 6 VII 1963 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku żona adwokata Włodzimierza Wolańskiego, matka adwokata Krzysztofa. Pochowana w rodzinnym grobie na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Golec Krzysztof, Wspomnienie adw. Eweliny Wolańskiej, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, nr 46, 2018, s. 7-13.
Słomczyński Tomasz, Krzysztof Wyszkowski: Wałęsa wygrał i puścił mnie w skarpetkach, „Dziennik Bałtycki” z 6 IX 2012.
Wolańska Ewelina, Pożegnanie prezydenta Ronalda Regana, „Palestra”, nr 49, 2004, s. 318-319.
