SCHURICHT CARL CONRAD, organmistrz, fortepianmistrz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę SCHURICHT CARL CONRAD, organmistrz, fortepianmistrz. na SCHURICHT CARL CONRAD, organmistrz, fortepianmistrz) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''CARL CONRAD''' (Konrad) '''SCHURICHT jr''' (27 I 1856 Gdańsk, ochrzczony 2 III – 9 VI 1880), organmistrz, fortepianmistrz. Syn i uczeń [[SCHURICHT CARL GOTTHILF JULIUS | Carla Gotthilfa Juliusa Schurichta]] i Henrietty Renaty Louisy z domu Reutener. Pracował razem z ojcem; w 1879 mieszkał przy Poggenpfuhl 76 (ul. Żabi Kruk). W 1880 prowadził pracownię napraw i strojenia fortepianów i fisharmonii przy Poggenpfuhl 3. <br/><br/> | '''CARL CONRAD''' (Konrad) '''SCHURICHT jr''' (27 I 1856 Gdańsk, ochrzczony 2 III – 9 VI 1880), organmistrz, fortepianmistrz. Syn i uczeń [[SCHURICHT CARL GOTTHILF JULIUS | Carla Gotthilfa Juliusa Schurichta]] i Henrietty Renaty Louisy z domu Reutener. Pracował razem z ojcem; w 1879 mieszkał przy Poggenpfuhl 76 (ul. Żabi Kruk). W 1880 prowadził pracownię napraw i strojenia fortepianów i fisharmonii przy Poggenpfuhl 3. <br/><br/> | ||
| − | Ożeniony 17 IV 1879 z Amandą Ludowiką Alwiną (Amanda Auguste) z domu Wusinowską (11 XII 1847 Chojnice – 1935), córką Martina, emerytowanego kontrolera torów, i Henrietty Julianny z domu Sdunneck (Zdunek?), miał syna [[SCHURICHT CARL ADOLF | Carla Adolfa]], kompozytora i dyrygenta. Utonął w Zatoce Puckiej w czasie transportu organów do Swarzewa (Schwartzau), ratując innego pracownika ojca – stolarza [[EISENBECK CARL WILHELM | Carla Wilhelma Eisenbecka]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Ożeniony 17 IV 1879 z Amandą Ludowiką Alwiną (Amanda Auguste) z domu Wusinowską (11 XII 1847 Chojnice – 1935), córką Martina, emerytowanego kontrolera torów, i Henrietty Julianny z domu Sdunneck (Zdunek?), miał syna [[SCHURICHT CARL ADOLF, dyrygent, kompozytor | Carla Adolfa]], kompozytora i dyrygenta. Utonął w Zatoce Puckiej w czasie transportu organów do Swarzewa (Schwartzau), ratując innego pracownika ojca – stolarza [[EISENBECK CARL WILHELM, stolarz, czeladnik organmistrzowski | Carla Wilhelma Eisenbecka]]. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, 1609/99 nr 237; /117 nr 2166 s. 186; /132 nr 1762; 1461/43 s. 5-6 nr 32.<br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, 1609/99 nr 237; /117 nr 2166 s. 186; /132 nr 1762; 1461/43 s. 5-6 nr 32.<br/> | ||
„Danziger Zeitung”, 1880 nr 12216 z 1880 s. 2; nr 121 z 1905, dodatek 3, s. 2. | „Danziger Zeitung”, 1880 nr 12216 z 1880 s. 2; nr 121 z 1905, dodatek 3, s. 2. | ||
Wersja z 09:09, 20 paź 2022
CARL CONRAD (Konrad) SCHURICHT jr (27 I 1856 Gdańsk, ochrzczony 2 III – 9 VI 1880), organmistrz, fortepianmistrz. Syn i uczeń Carla Gotthilfa Juliusa Schurichta i Henrietty Renaty Louisy z domu Reutener. Pracował razem z ojcem; w 1879 mieszkał przy Poggenpfuhl 76 (ul. Żabi Kruk). W 1880 prowadził pracownię napraw i strojenia fortepianów i fisharmonii przy Poggenpfuhl 3.
Ożeniony 17 IV 1879 z Amandą Ludowiką Alwiną (Amanda Auguste) z domu Wusinowską (11 XII 1847 Chojnice – 1935), córką Martina, emerytowanego kontrolera torów, i Henrietty Julianny z domu Sdunneck (Zdunek?), miał syna Carla Adolfa, kompozytora i dyrygenta. Utonął w Zatoce Puckiej w czasie transportu organów do Swarzewa (Schwartzau), ratując innego pracownika ojca – stolarza Carla Wilhelma Eisenbecka.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 1609/99 nr 237; /117 nr 2166 s. 186; /132 nr 1762; 1461/43 s. 5-6 nr 32.
„Danziger Zeitung”, 1880 nr 12216 z 1880 s. 2; nr 121 z 1905, dodatek 3, s. 2.
