POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Widzowie podczas koncertu w PFB.JPG|thumb|Widzowie podczas koncertu w PFB]][[File:Koncert Orkiestry Symfonicznej PFB.JPG|thumb|Koncert Orkiestry Symfonicznej PFB]][[File:Ernst van Tiel dyryguje Orkiestrą Symfoniczną PFB.JPG|thumb|Ernst van Tiel dyryguje Orkiestrą Symfoniczną PFB]][[File:Afisz koncertu w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, 1949.JPG|thumb|Afisz koncertu w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, 1949]][[File:Budynek Polskiej Filharmonii Bałtyckiej na Ołowiance.JPG|thumb|Budynek Polskiej Filharmonii Bałtyckiej na Ołowiance]]POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA.Instytucja.Działania zmierzające do jej utworzenia podjęto tuż po zakończeniu II w. świat. W czerwcu 1945 Roman Kuklewicz rozpoczął formowanie i zainicjował próby Miejskiej Orkiestry Symfonicznej. Jej pierwszy koncert, jako Filharmonii Bałtyckiej, odbył się 29 IX 1945 w Sali Domu Katolickiego w Sopocie. Orkiestrą dyrygował Zbigniew Turski, w programie znalazły się utwory Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki. Początkowo Filharmonia Bałtycka działała przy Zarządzie Miasta w Sopocie, nast. przy Gd. Towarzystwie Muzycznym. W 1949 powstało w jej ramach, kierowane przez q Zygmunta Latoszewskiego, Studio Operowe. Orkiestra powiększyła się do 81 osób i znalazła w ścisłym gronie najlepszych tego typu pol. zespołów. Spowodowało to jej upaństwowienie i przyjęcie oficjalnej nazwy: Państwowa Filharmonia Bałtycka. Zarządzeniem Ministerstwa Kultury i Sztuki z 10 IV 1953 nastąpiło połączenie Studia Operowego z Filharmonią Bałtycką w Państwową Operę i Filharmonię Bałtycką, z siedzibą przy al. Zwycięstwa 15 (szczegóły o siedzibie: q Państwowa Opera Bałtycka). W styczniu 1975 odbył się pierwszy koncert zał. przez q Zygmunta Rycherta Gd. Orkiestry Symfonicznej, która 1976, już w strukturach Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej (i jako druga orkiestra w tej instytucji) zaczęła funkcjonować jako q Orkiestra Filharmonii Bałtyckiej. W styczniu 1994 nastąpił administracyjny podział Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej na 2 samodzielne instytucje: Państwową Operę Bałtycką i Państwową Filharmonię Bałtycką. Przemianowanie Państwowej Filharmonii Bałtyckiej na Polską Filharmonię Bałtycką odbyło się na mocy zarządzenia wojewody gd. z 22 XII 1998, a uchwałą z 6 III 2000 Sejmik Woj. Pomorskiego nadał jej imię Fryderyka Chopina. W 2007 odbyło się uroczyste otwarcie Centrum Muzyczno-Kongresowego na zrewitalizowanych terenach po byłej elektrociepłowni na q Ołowiance, ob. oficjalnej siedzibie.  Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Tradycje orkiestry sięgają 1945, ale jej bezpośrednią poprzedniczką była Gdańska Orkiestra Symfoniczna, zał. 1974, od 1975 przemianowana na Orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej. Jej zał. i wieloletnim dyr. artyst. był Z. Rychert, pierwszy koncert odbył się 31 i 1975 w Gd., w budynku NOT przy ul. Rajskiej 6. Praca dyrygenta i muzyków w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów w Polsce i poza jej granicami. Pierwszym wyjazdem zagranicznym był udział w 1976 w weneckich Vacanze Musicali. W 1987, pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, występując na XI Music Biennale w Berlinie w gronie takich zespołów jak Orkiestra Filharmonii Moskiewskiej, zdobyła Nagrodę Krytyki za najlepsze interpretacje (wśród których znalazło się m.in. wykonanie i symfonii Krzysztofa Pendereckiego). W 1989, podczas wspólnego europejskiego tournée z chórem Cecilien Verein z Frankfurtu n. Menem, koncertowała w Filharmonii Monachijskiej, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Concertgebouw w Amsterdamie, bazylice San Marco w Mediolanie. W 1991 koncertowała z Requiem G. Verdiego we Francji (Tours, Marsylia), w Szwajcarii (Zurych, Bazylea, Lozanna, Berno) oraz we Włoszech, gdzie wystąpiła dla papieża Jana Pawła II w jego letniej rezydencji w Castel Gandolfo. W bazylice św. Piotra w Rzymie 1 i 1997, pod batutą Jerzego Katlewicza, brała udział w oprawie muz. uroczystej mszy św. celebrowanej przez papieża Jana Pawła II, która zainaugurowała obchody milenijne Gdańska. Z okazji milenium Gdańska dała cykl koncertów współorganizowanych z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej. W dorobku Orkiestry znajdują się także tak znaczące wydarzenia, jak: udział w koncercie Jeana Michela Jarre’a „Przestrzeń Wolności”, który odbył się w sierpniu 2005 na terenie Stoczni Gd., prawykonanie Kantaty o wolności Jana A.P. Kaczmarka, zamówionej przez marszałka woj. pomor. z okazji 25. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych (q porozumienie gd.) i powstania q NSZZ „Solidarność”, wykonanie (pod batutą sir Neville’a Marrinera) Requiem wojennego Benjamina Brittena, które uświetniło światowe obchody 70. rocznicy wybuchu II w. świat., 20. rocznicy odzyskania wolności i upadku komunizmu w Europie Środkowej, czy światowe prawykonanie dzieła Pawła Mykietyna Vivo XXX, napisanego z okazji 30. rocznicy powstania Solidarności. Do ostatnich realizacji płytowych z jej udziałem należy nagranie Requiem wojennego Brittena pod batutą sir N. Marrinera (płyta otrzymała nominację do nagrody Fryderyka 2011), nagranie VI symfonii iKoncertu skrzypcowego Stanisława Czajkowskiego pod batutą Maxima Vengerova, rejestracja koncertu pod batutą Jerzego Maksymiuka (odbył się w ramach Gd. Festiwalu Muzycznego) i rejestracja prawykona nia Vivo XXX P. Mykietyna.{{author: KM}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Widzowie podczas koncertu w PFB.JPG|thumb|Widzowie podczas koncertu w PFB]]
 +
[[File:Koncert Orkiestry Symfonicznej PFB.JPG|thumb|Koncert Orkiestry Symfonicznej PFB]]
 +
[[File:Ernst van Tiel dyryguje Orkiestrą Symfoniczną PFB.JPG|thumb|Ernst van Tiel dyryguje Orkiestrą Symfoniczną PFB]]
 +
[[File:Afisz koncertu w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, 1949.JPG|thumb|Afisz koncertu w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, 1949]]
 +
[[File:Budynek Polskiej Filharmonii Bałtyckiej na Ołowiance.JPG|thumb|Budynek Polskiej Filharmonii Bałtyckiej na Ołowiance]]
 +
'''POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA. Instytucja.''' Działania zmierzające do jej utworzenia podjęto tuż po zakończeniu II w. świat. W czerwcu 1945 Roman Kuklewicz rozpoczął formowanie i zainicjował próby Miejskiej Orkiestry Symfonicznej. Jej pierwszy koncert, jako Filharmonii Bałtyckiej, odbył się 29 IX 1945 w Sali Domu Katolickiego w Sopocie. Orkiestrą dyrygował Zbigniew Turski, w programie znalazły się utwory Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki. Początkowo Filharmonia Bałtycka działała przy Zarządzie Miasta w Sopocie, nast. przy Gd. Towarzystwie Muzycznym. W 1949 powstało w jej ramach, kierowane przez q Zygmunta Latoszewskiego, Studio Operowe. Orkiestra powiększyła się do 81 osób i znalazła w ścisłym gronie najlepszych tego typu pol. zespołów. Spowodowało to jej upaństwowienie i przyjęcie oficjalnej nazwy: Państwowa Filharmonia Bałtycka. Zarządzeniem Ministerstwa Kultury i Sztuki z 10 IV 1953 nastąpiło połączenie Studia Operowego z Filharmonią Bałtycką w Państwową Operę i Filharmonię Bałtycką, z siedzibą przy al. Zwycięstwa 15 (szczegóły o siedzibie: q Państwowa Opera Bałtycka). W styczniu 1975 odbył się pierwszy koncert zał. przez q Zygmunta Rycherta Gd. Orkiestry Symfonicznej, która 1976, już w strukturach Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej (i jako druga orkiestra w tej instytucji) zaczęła funkcjonować jako q Orkiestra Filharmonii Bałtyckiej. W styczniu 1994 nastąpił administracyjny podział Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej na 2 samodzielne instytucje: Państwową Operę Bałtycką i Państwową Filharmonię Bałtycką. Przemianowanie Państwowej Filharmonii Bałtyckiej na Polską Filharmonię Bałtycką odbyło się na mocy zarządzenia wojewody gd. z 22 XII 1998, a uchwałą z 6 III 2000 Sejmik Woj. Pomorskiego nadał jej imię Fryderyka Chopina. W 2007 odbyło się uroczyste otwarcie Centrum Muzyczno-Kongresowego na zrewitalizowanych terenach po byłej elektrociepłowni na q Ołowiance, ob. oficjalnej siedzibie.  Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Tradycje orkiestry sięgają 1945, ale jej bezpośrednią poprzedniczką była Gdańska Orkiestra Symfoniczna, zał. 1974, od 1975 przemianowana na Orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej. Jej zał. i wieloletnim dyr. artyst. był Z. Rychert, pierwszy koncert odbył się 31 i 1975 w Gd., w budynku NOT przy ul. Rajskiej 6. Praca dyrygenta i muzyków w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów w Polsce i poza jej granicami. Pierwszym wyjazdem zagranicznym był udział w 1976 w weneckich Vacanze Musicali. W 1987, pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, występując na XI Music Biennale w Berlinie w gronie takich zespołów jak Orkiestra Filharmonii Moskiewskiej, zdobyła Nagrodę Krytyki za najlepsze interpretacje (wśród których znalazło się m.in. wykonanie i symfonii Krzysztofa Pendereckiego). W 1989, podczas wspólnego europejskiego tournée z chórem Cecilien Verein z Frankfurtu n. Menem, koncertowała w Filharmonii Monachijskiej, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Concertgebouw w Amsterdamie, bazylice San Marco w Mediolanie. W 1991 koncertowała z Requiem G. Verdiego we Francji (Tours, Marsylia), w Szwajcarii (Zurych, Bazylea, Lozanna, Berno) oraz we Włoszech, gdzie wystąpiła dla papieża Jana Pawła II w jego letniej rezydencji w Castel Gandolfo. W bazylice św. Piotra w Rzymie 1 i 1997, pod batutą Jerzego Katlewicza, brała udział w oprawie muz. uroczystej mszy św. celebrowanej przez papieża Jana Pawła II, która zainaugurowała obchody milenijne Gdańska. Z okazji milenium Gdańska dała cykl koncertów współorganizowanych z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej. W dorobku Orkiestry znajdują się także tak znaczące wydarzenia, jak: udział w koncercie Jeana Michela Jarre’a „Przestrzeń Wolności”, który odbył się w sierpniu 2005 na terenie Stoczni Gd., prawykonanie Kantaty o wolności Jana A.P. Kaczmarka, zamówionej przez marszałka woj. pomor. z okazji 25. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych (q porozumienie gd.) i powstania q NSZZ „Solidarność”, wykonanie (pod batutą sir Neville’a Marrinera) Requiem wojennego Benjamina Brittena, które uświetniło światowe obchody 70. rocznicy wybuchu II w. świat., 20. rocznicy odzyskania wolności i upadku komunizmu w Europie Środkowej, czy światowe prawykonanie dzieła Pawła Mykietyna Vivo XXX, napisanego z okazji 30. rocznicy powstania Solidarności. Do ostatnich realizacji płytowych z jej udziałem należy nagranie Requiem wojennego Brittena pod batutą sir N. Marrinera (płyta otrzymała nominację do nagrody Fryderyka 2011), nagranie VI symfonii i Koncertu skrzypcowego Stanisława Czajkowskiego pod batutą Maxima Vengerova, rejestracja koncertu pod batutą Jerzego Maksymiuka (odbył się w ramach Gd. Festiwalu Muzycznego) i rejestracja prawykona nia Vivo XXX P. Mykietyna.{{author: KM}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 15:14, 2 mar 2013

Widzowie podczas koncertu w PFB
Koncert Orkiestry Symfonicznej PFB
Plik:Ernst van Tiel dyryguje Orkiestrą Symfoniczną PFB.JPG
Ernst van Tiel dyryguje Orkiestrą Symfoniczną PFB
Afisz koncertu w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, 1949
Budynek Polskiej Filharmonii Bałtyckiej na Ołowiance

POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA. Instytucja. Działania zmierzające do jej utworzenia podjęto tuż po zakończeniu II w. świat. W czerwcu 1945 Roman Kuklewicz rozpoczął formowanie i zainicjował próby Miejskiej Orkiestry Symfonicznej. Jej pierwszy koncert, jako Filharmonii Bałtyckiej, odbył się 29 IX 1945 w Sali Domu Katolickiego w Sopocie. Orkiestrą dyrygował Zbigniew Turski, w programie znalazły się utwory Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki. Początkowo Filharmonia Bałtycka działała przy Zarządzie Miasta w Sopocie, nast. przy Gd. Towarzystwie Muzycznym. W 1949 powstało w jej ramach, kierowane przez q Zygmunta Latoszewskiego, Studio Operowe. Orkiestra powiększyła się do 81 osób i znalazła w ścisłym gronie najlepszych tego typu pol. zespołów. Spowodowało to jej upaństwowienie i przyjęcie oficjalnej nazwy: Państwowa Filharmonia Bałtycka. Zarządzeniem Ministerstwa Kultury i Sztuki z 10 IV 1953 nastąpiło połączenie Studia Operowego z Filharmonią Bałtycką w Państwową Operę i Filharmonię Bałtycką, z siedzibą przy al. Zwycięstwa 15 (szczegóły o siedzibie: q Państwowa Opera Bałtycka). W styczniu 1975 odbył się pierwszy koncert zał. przez q Zygmunta Rycherta Gd. Orkiestry Symfonicznej, która 1976, już w strukturach Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej (i jako druga orkiestra w tej instytucji) zaczęła funkcjonować jako q Orkiestra Filharmonii Bałtyckiej. W styczniu 1994 nastąpił administracyjny podział Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej na 2 samodzielne instytucje: Państwową Operę Bałtycką i Państwową Filharmonię Bałtycką. Przemianowanie Państwowej Filharmonii Bałtyckiej na Polską Filharmonię Bałtycką odbyło się na mocy zarządzenia wojewody gd. z 22 XII 1998, a uchwałą z 6 III 2000 Sejmik Woj. Pomorskiego nadał jej imię Fryderyka Chopina. W 2007 odbyło się uroczyste otwarcie Centrum Muzyczno-Kongresowego na zrewitalizowanych terenach po byłej elektrociepłowni na q Ołowiance, ob. oficjalnej siedzibie. Orkiestra Symfoniczna Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Tradycje orkiestry sięgają 1945, ale jej bezpośrednią poprzedniczką była Gdańska Orkiestra Symfoniczna, zał. 1974, od 1975 przemianowana na Orkiestrę Filharmonii Bałtyckiej. Jej zał. i wieloletnim dyr. artyst. był Z. Rychert, pierwszy koncert odbył się 31 i 1975 w Gd., w budynku NOT przy ul. Rajskiej 6. Praca dyrygenta i muzyków w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów w Polsce i poza jej granicami. Pierwszym wyjazdem zagranicznym był udział w 1976 w weneckich Vacanze Musicali. W 1987, pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, występując na XI Music Biennale w Berlinie w gronie takich zespołów jak Orkiestra Filharmonii Moskiewskiej, zdobyła Nagrodę Krytyki za najlepsze interpretacje (wśród których znalazło się m.in. wykonanie i symfonii Krzysztofa Pendereckiego). W 1989, podczas wspólnego europejskiego tournée z chórem Cecilien Verein z Frankfurtu n. Menem, koncertowała w Filharmonii Monachijskiej, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Concertgebouw w Amsterdamie, bazylice San Marco w Mediolanie. W 1991 koncertowała z Requiem G. Verdiego we Francji (Tours, Marsylia), w Szwajcarii (Zurych, Bazylea, Lozanna, Berno) oraz we Włoszech, gdzie wystąpiła dla papieża Jana Pawła II w jego letniej rezydencji w Castel Gandolfo. W bazylice św. Piotra w Rzymie 1 i 1997, pod batutą Jerzego Katlewicza, brała udział w oprawie muz. uroczystej mszy św. celebrowanej przez papieża Jana Pawła II, która zainaugurowała obchody milenijne Gdańska. Z okazji milenium Gdańska dała cykl koncertów współorganizowanych z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej. W dorobku Orkiestry znajdują się także tak znaczące wydarzenia, jak: udział w koncercie Jeana Michela Jarre’a „Przestrzeń Wolności”, który odbył się w sierpniu 2005 na terenie Stoczni Gd., prawykonanie Kantaty o wolności Jana A.P. Kaczmarka, zamówionej przez marszałka woj. pomor. z okazji 25. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych (q porozumienie gd.) i powstania q NSZZ „Solidarność”, wykonanie (pod batutą sir Neville’a Marrinera) Requiem wojennego Benjamina Brittena, które uświetniło światowe obchody 70. rocznicy wybuchu II w. świat., 20. rocznicy odzyskania wolności i upadku komunizmu w Europie Środkowej, czy światowe prawykonanie dzieła Pawła Mykietyna Vivo XXX, napisanego z okazji 30. rocznicy powstania Solidarności. Do ostatnich realizacji płytowych z jej udziałem należy nagranie Requiem wojennego Brittena pod batutą sir N. Marrinera (płyta otrzymała nominację do nagrody Fryderyka 2011), nagranie VI symfonii i Koncertu skrzypcowego Stanisława Czajkowskiego pod batutą Maxima Vengerova, rejestracja koncertu pod batutą Jerzego Maksymiuka (odbył się w ramach Gd. Festiwalu Muzycznego) i rejestracja prawykona nia Vivo XXX P. Mykietyna.KM

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania