MAKOWSKI ALEKSANDER KAZIMIERZ, kupiec
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''ALEKSANDER KAZIMIERZ MAKOWSKI''' (30 III 1804 Łosośnica koło Grodna – 3 VIII 1874 Wola Ossowińska koło Kocka), kupiec. Ukończył studia prawnicze w Wilnie, następnie tamże adwokat. Wiosną 1831 uczestnik powstania listopadowego (2 X 1831 za udział w bitwach pod Ostrołęką i Warszawą otrzymał Krzyż Orderu Virtuti Militari i awans na podporucznika). Po klęsce powstania udał się przez Prusy do Francji, gdzie pracował w mennicy. <br/><br/> | '''ALEKSANDER KAZIMIERZ MAKOWSKI''' (30 III 1804 Łosośnica koło Grodna – 3 VIII 1874 Wola Ossowińska koło Kocka), kupiec. Ukończył studia prawnicze w Wilnie, następnie tamże adwokat. Wiosną 1831 uczestnik powstania listopadowego (2 X 1831 za udział w bitwach pod Ostrołęką i Warszawą otrzymał Krzyż Orderu Virtuti Militari i awans na podporucznika). Po klęsce powstania udał się przez Prusy do Francji, gdzie pracował w mennicy. <br/><br/> | ||
W 1847 lub 1848 przybył do Gdańska, przyjął obywatelstwo pruskie i wraz z Heinrichem Ludwigiem Kędziorą (1812–1855) utworzył spółkę handlu komisowego Dom Handlowy Makowski, Kędziora et Comp. Następnie był właścicielem firmy Alexander Makowski & Co., zajmującej się handlem zbożem, wełną i drewnem, z agentami handlowymi w Królestwie Polskim i Galicji, skąd firma sprowadzała duże ilości zboża eksportowanego przez Gdańsk do Europy Zachodniej. W swoim domu przy Vorstädtischer Graben 39 (ul. Podwale Przedmiejskie) zgromadził dzieła sztuki, w tym zapewne portrety królów polskich usunięte przez władze pruskie w 1793 z Wielkiej Sali Wety [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. <br/><br/> | W 1847 lub 1848 przybył do Gdańska, przyjął obywatelstwo pruskie i wraz z Heinrichem Ludwigiem Kędziorą (1812–1855) utworzył spółkę handlu komisowego Dom Handlowy Makowski, Kędziora et Comp. Następnie był właścicielem firmy Alexander Makowski & Co., zajmującej się handlem zbożem, wełną i drewnem, z agentami handlowymi w Królestwie Polskim i Galicji, skąd firma sprowadzała duże ilości zboża eksportowanego przez Gdańsk do Europy Zachodniej. W swoim domu przy Vorstädtischer Graben 39 (ul. Podwale Przedmiejskie) zgromadził dzieła sztuki, w tym zapewne portrety królów polskich usunięte przez władze pruskie w 1793 z Wielkiej Sali Wety [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. <br/><br/> | ||
| − | Od 1858 członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu; publikował artykuły w prasie warszawskiej i toruńskiej, wydał dwie książeczki o handlu zbożem i wełną australijską. W 1868 przekazał firmę siostrze żony i jej mężowi [[RÖHR JOHANN | Johannowi Röhrowi]], sam przeniósł się do Krakowa, gdzie w 1870 był jednym z założycieli Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 1858 członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu; publikował artykuły w prasie warszawskiej i toruńskiej, wydał dwie książeczki o handlu zbożem i wełną australijską. W 1868 przekazał firmę siostrze żony i jej mężowi [[RÖHR JOHANN, kupiec, polski konspirator | Johannowi Röhrowi]], sam przeniósł się do Krakowa, gdzie w 1870 był jednym z założycieli Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:50, 18 paź 2022
ALEKSANDER KAZIMIERZ MAKOWSKI (30 III 1804 Łosośnica koło Grodna – 3 VIII 1874 Wola Ossowińska koło Kocka), kupiec. Ukończył studia prawnicze w Wilnie, następnie tamże adwokat. Wiosną 1831 uczestnik powstania listopadowego (2 X 1831 za udział w bitwach pod Ostrołęką i Warszawą otrzymał Krzyż Orderu Virtuti Militari i awans na podporucznika). Po klęsce powstania udał się przez Prusy do Francji, gdzie pracował w mennicy.
W 1847 lub 1848 przybył do Gdańska, przyjął obywatelstwo pruskie i wraz z Heinrichem Ludwigiem Kędziorą (1812–1855) utworzył spółkę handlu komisowego Dom Handlowy Makowski, Kędziora et Comp. Następnie był właścicielem firmy Alexander Makowski & Co., zajmującej się handlem zbożem, wełną i drewnem, z agentami handlowymi w Królestwie Polskim i Galicji, skąd firma sprowadzała duże ilości zboża eksportowanego przez Gdańsk do Europy Zachodniej. W swoim domu przy Vorstädtischer Graben 39 (ul. Podwale Przedmiejskie) zgromadził dzieła sztuki, w tym zapewne portrety królów polskich usunięte przez władze pruskie w 1793 z Wielkiej Sali Wety Ratusza Głównego Miasta.
Od 1858 członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu; publikował artykuły w prasie warszawskiej i toruńskiej, wydał dwie książeczki o handlu zbożem i wełną australijską. W 1868 przekazał firmę siostrze żony i jej mężowi Johannowi Röhrowi, sam przeniósł się do Krakowa, gdzie w 1870 był jednym z założycieli Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu.
