PLAC HANZY
(Utworzył nową stronę „{{paper}} PLAC HANZY (Hansaplatz), ob. nie istnieje, w miejscu ul. Wały Piastowskie. Zieleniec o pow. ok. 1,23 ha, powstał 1898 na terenie splantowanych q fortyfik...”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | PLAC HANZY (Hansaplatz), ob. nie istnieje, w miejscu ul. Wały Piastowskie. Zieleniec o pow. ok. 1,23 ha, powstał 1898 na terenie splantowanych q fortyfikacji miejskich jako jeden z elementów tzw. zielonego pierścienia, wg planu Hermanna Josefa Stübbena (z 1893) zagospodarowania terenów pofortecznych. Układ kompozycyjny został podporządkowany przebiegowi tworzących go Heiliger-Leichnams-Wall (nie istnieje) i Am Jacobstor (po 1945: Przybramna, w latach 60. XX w. wsch. część zaliczona do ul. Wałowej). Z wylotami prowadzących do placu ulic: Paradisgasse (Rajska), Am Schlüsseldamm (Łagiewniki), Jacobswall (Gazownicza), Pfefferstadt (Korzenna) i Olivaer Tor (Dyrekcyjna) związane były również wejścia na teren ogrodu. Miał on charakter rozległego, podłużnego skweru, otoczonego ulicami i reprezentacyjną zabudową (q Archiwum Państwowe nr 5, q szkoła św. Piotra nr 6, q dom/willa prezydenta rejencji, nast. rezydencja Prezydenta Senatu II WMG pod nr. 15, kilka luksusowych apartamentowców m.in. Hansa Sanatorium luksusowa łaźnia miejska). Granice zieleńca wyznaczały okazałe szpalery wiązów, lip i klonów. Znajdowało się tu kilka placów zabaw dla dzieci. Układ radykalnie zmieniony po II w. świat. w związku z planem przesunięcia części centrum śródmieścia w kierunku od q Dworca Głównego do stoczni, w ciągu ob. ul. Wały Piastowskie – ul. Jaracza. Z niezrealizowanego projektu (miały m.in. powstać budynki Zarządu Portu Gd. i Gd. Urzędu Morskiego) pozostał siedmiokondygnacyjny gmach b. Centrali Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego, ob. siedziba q NSZZ „Solidarność” (ul. Wały Piastowskie 24), wybudowano też zajmowany przez różne biura wieżowiec, tzw. q Zieleniak. Przeniesiona też została linia tramwajowa z prawej strony na nową jezdnię (po lewej stronie budynek Solidarności). {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''PLAC HANZY''' (Hansaplatz), ob. nie istnieje, w miejscu ul. Wały Piastowskie. Zieleniec o pow. ok. 1,23 ha, powstał 1898 na terenie splantowanych q fortyfikacji miejskich jako jeden z elementów tzw. zielonego pierścienia, wg planu Hermanna Josefa Stübbena (z 1893) zagospodarowania terenów pofortecznych. Układ kompozycyjny został podporządkowany przebiegowi tworzących go Heiliger-Leichnams-Wall (nie istnieje) i Am Jacobstor (po 1945: Przybramna, w latach 60. XX w. wsch. część zaliczona do ul. Wałowej). Z wylotami prowadzących do placu ulic: Paradisgasse (Rajska), Am Schlüsseldamm (Łagiewniki), Jacobswall (Gazownicza), Pfefferstadt (Korzenna) i Olivaer Tor (Dyrekcyjna) związane były również wejścia na teren ogrodu. Miał on charakter rozległego, podłużnego skweru, otoczonego ulicami i reprezentacyjną zabudową (q Archiwum Państwowe nr 5, q szkoła św. Piotra nr 6, q dom/willa prezydenta rejencji, nast. rezydencja Prezydenta Senatu II WMG pod nr. 15, kilka luksusowych apartamentowców m.in. Hansa Sanatorium luksusowa łaźnia miejska). Granice zieleńca wyznaczały okazałe szpalery wiązów, lip i klonów. Znajdowało się tu kilka placów zabaw dla dzieci. Układ radykalnie zmieniony po II w. świat. w związku z planem przesunięcia części centrum śródmieścia w kierunku od q Dworca Głównego do stoczni, w ciągu ob. ul. Wały Piastowskie – ul. Jaracza. Z niezrealizowanego projektu (miały m.in. powstać budynki Zarządu Portu Gd. i Gd. Urzędu Morskiego) pozostał siedmiokondygnacyjny gmach b. Centrali Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego, ob. siedziba q NSZZ „Solidarność” (ul. Wały Piastowskie 24), wybudowano też zajmowany przez różne biura wieżowiec, tzw. q Zieleniak. Przeniesiona też została linia tramwajowa z prawej strony na nową jezdnię (po lewej stronie budynek Solidarności). {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:43, 1 mar 2013
PLAC HANZY (Hansaplatz), ob. nie istnieje, w miejscu ul. Wały Piastowskie. Zieleniec o pow. ok. 1,23 ha, powstał 1898 na terenie splantowanych q fortyfikacji miejskich jako jeden z elementów tzw. zielonego pierścienia, wg planu Hermanna Josefa Stübbena (z 1893) zagospodarowania terenów pofortecznych. Układ kompozycyjny został podporządkowany przebiegowi tworzących go Heiliger-Leichnams-Wall (nie istnieje) i Am Jacobstor (po 1945: Przybramna, w latach 60. XX w. wsch. część zaliczona do ul. Wałowej). Z wylotami prowadzących do placu ulic: Paradisgasse (Rajska), Am Schlüsseldamm (Łagiewniki), Jacobswall (Gazownicza), Pfefferstadt (Korzenna) i Olivaer Tor (Dyrekcyjna) związane były również wejścia na teren ogrodu. Miał on charakter rozległego, podłużnego skweru, otoczonego ulicami i reprezentacyjną zabudową (q Archiwum Państwowe nr 5, q szkoła św. Piotra nr 6, q dom/willa prezydenta rejencji, nast. rezydencja Prezydenta Senatu II WMG pod nr. 15, kilka luksusowych apartamentowców m.in. Hansa Sanatorium luksusowa łaźnia miejska). Granice zieleńca wyznaczały okazałe szpalery wiązów, lip i klonów. Znajdowało się tu kilka placów zabaw dla dzieci. Układ radykalnie zmieniony po II w. świat. w związku z planem przesunięcia części centrum śródmieścia w kierunku od q Dworca Głównego do stoczni, w ciągu ob. ul. Wały Piastowskie – ul. Jaracza. Z niezrealizowanego projektu (miały m.in. powstać budynki Zarządu Portu Gd. i Gd. Urzędu Morskiego) pozostał siedmiokondygnacyjny gmach b. Centrali Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego, ob. siedziba q NSZZ „Solidarność” (ul. Wały Piastowskie 24), wybudowano też zajmowany przez różne biura wieżowiec, tzw. q Zieleniak. Przeniesiona też została linia tramwajowa z prawej strony na nową jezdnię (po lewej stronie budynek Solidarności).