VALENTINI GUSTAV EMIL, lekarz

Wersja z 18:13, 13 paź 2022

GUSTAV EMIL VALENTINI (22 X 1862 Gellehnen, obecnie Bagriationovsk, Rosja, obwód kaliningradzki – 16 XII 1929 Gdańsk), lekarz. Syn właściciela ziemskiego Arthura Valentini. Ukończył gimnazjum w Królewcu, tam też rozpoczął studia prawnicze. Medycynę studiował na uniwersytetach we Freiburgu i Berlinie. Po zdaniu egzaminu państwowego i rocznej praktyce (1887–1888) został asystentem prof. Ludwiga Lichtheina w szpitalu diakonis w Berlinie, a następnie docentem na uniwersytecie i ordynatorem wspomnianego szpitala. W 1896 lekarz w Królewcu. Specjalista chorób wewnętrznych. Od stycznia 1899 do śmierci pracował jako profesor i ordynator oddziału wewnętrznego w gdańskim szpitalu diakonis ewangelickich. Prowadził też praktykę prywatną. Podczas I wojny światowej z racji zajmowanego stanowiska zwolniony z obowiązku służby wojskowej.

W 1929 wdowiec, ojciec między innymi Arthura (ur. 23 X 1896 Królewiec), w 1914 absolwenta gdańskiego Gimnazjum Królewskiego, Hansa Gustava (ur. 9 I 1898 Królewiec), Magdaleny (ur. 11 VI 1904 Gdańsk), panny. MrGl