STUMPF CARL MORITZ, złotnik

Wersja z 09:45, 13 paź 2022

Carl Moritz Stumpf

Albert Moritz Stumpf

Carl Moritz Stumpf w drzwiach swojego sklepu przy Goldschmiedegasse 3-4 (ul. Złotników)

Sygnatura firmy Moritz Stumpf und Sohn

Wykonany ze srebra model Ratusza Głównego Miasta

Srebrny talerzyk z firmy Moritz Stumpf und Sohn, po 1888

CARL MORITZ STUMPF (1 IX 1810 Gdańsk – 2 XI 1894 Gdańsk), złotnik. Syn Carla Stumpfa. W sierpniu 1830 roku powrócił z nauki zawodu w zakładach i pracowniach Bydgoszczy, Legnicy, Drezna, Lipska i Wiednia. Do 1838 prowadził z macochą Renatą Concordią przy Goldschmiedegasse 1069 (ul. Złotników 4) rodzinną firmę C. Stumpf und Sohn, w latach 1861–1884 wraz z synem Albertem Moritzem, który następnie przejął kierownictwo. W 1855 poszerzył lokal firmy o pomieszczenia w sąsiednim domu przy Goldschmiedegasse 3 (ul. Złotników). W 1862 roku firma otrzymała zaszczytny tytuł królewskiej nadwornej firmy jubilerskiej. W 1840, 1845, 1850 i 1851 był starszym cechu złotników. W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.

Od 1838 żonaty był z Idą (ur. 1810), córką lekarza Friedricha Wilhelma Otto. Pozostawił synów: Alberta Moritza Stumpfa (30 X 1833 Gdańsk – 12 VI 1895 Stuttgart), który zawodu uczył się w Berlinie, Hanau i Paryżu i od 1861 był wspólnikiem ojca w rodzinnej firmie, w latach 1884–1894 jej właścicielem, oraz Karla Richarda Stumpfa. Córka Agnes Bertha Stumpf (1836 Gdańsk – 11 IV 1888 Gdańsk) była od 1857 roku żoną jubilera Roberta Adolpha Rosalowskiego. MrGl