PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE, pisarka
(Utworzył nową stronę „{{paper}} PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykszta...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykształcenie, nast. uczyła się w pryw. seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państw. (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 (po śmierci matki) powróciła do Gd., prowadziła dom ojca i | + | PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykształcenie, nast. uczyła się w pryw. seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państw. (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 (po śmierci matki) powróciła do Gd., prowadziła dom ojca i opiekowała się młodszym rodzeństwem. Zgłębiała dzieje Gd. pod kierunkiem miejskich bibliotekarzy Johanna W. Mannhardta i q Ernsta A. Bertlinga. Zebrany materiał wykorzystała w działalności lit. i krajoznawczej. Była autorką baśni, nowel, powieści (w tym wyd. w Lipsku w 1887 Konrad Letzkau und seine Tochter), a także cennych, kilkakrotnie wznawianych przewodników po Gd., Oliwie i Sopocie. Działała w organizacjach kobiecych i w Niem. Czerwonym Krzyżu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:06, 1 mar 2013
PÜTTNER JOHANNA AUGUSTINA ELISE (5 VIII 1839 Gdańsk – 14 VI 1923 Sopot), pisarka. Córka Roberta, urzędnika celnego. Uzyskała w Gd. średnie wykształcenie, nast. uczyła się w pryw. seminarium nauczycielskim H.E. Hevelke. Egzamin państw. (uprawniający do pracy w szkołach) zdała w Malborku, wyjechała na studia do Paryża. W 1868 (po śmierci matki) powróciła do Gd., prowadziła dom ojca i opiekowała się młodszym rodzeństwem. Zgłębiała dzieje Gd. pod kierunkiem miejskich bibliotekarzy Johanna W. Mannhardta i q Ernsta A. Bertlinga. Zebrany materiał wykorzystała w działalności lit. i krajoznawczej. Była autorką baśni, nowel, powieści (w tym wyd. w Lipsku w 1887 Konrad Letzkau und seine Tochter), a także cennych, kilkakrotnie wznawianych przewodników po Gd., Oliwie i Sopocie. Działała w organizacjach kobiecych i w Niem. Czerwonym Krzyżu.
