FLOTTWELL EDUARD, fotograf
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:Rudolf_Theodor_Kuhn21.jpg|thumb|Od lewej: na pierwszym planie wykopy pod budynek stojący niegdyś w miejscu obecnego [[CENTROMOR| Centromoru]], za nim widoczny fragment [[BASZTA NAROŻNA| Baszty Narożnej]], po środku [[WIELKA SYNAGOGA| wielka synagoga]], skrajnie po prawej fragment domu przy An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), należącego do Friedricha Wilhelma Edmunda Flottwella, następnie do [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT| Rudolfa Theodora Kuhna]]]] | [[File:Rudolf_Theodor_Kuhn21.jpg|thumb|Od lewej: na pierwszym planie wykopy pod budynek stojący niegdyś w miejscu obecnego [[CENTROMOR| Centromoru]], za nim widoczny fragment [[BASZTA NAROŻNA| Baszty Narożnej]], po środku [[WIELKA SYNAGOGA| wielka synagoga]], skrajnie po prawej fragment domu przy An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), należącego do Friedricha Wilhelma Edmunda Flottwella, następnie do [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT| Rudolfa Theodora Kuhna]]]] | ||
| − | ''' FRIEDRICH WILHELM EDMUND FLOTTWELL''' ( | + | ''' FRIEDRICH WILHELM EDMUND FLOTTWELL''' (22 VIII 1811 Gdańsk – 11 XII 1862 Gdańsk), fotograf. Jedyne dziecko nadprezydenta Wielkiego Księstwa Poznańskiego Heinricha Eduarda von Flottwella (23 VII 1786 Insterburg (obecnie Czerniachowsk, Rosja, obwód kaliningradzki) – 28 V 1865 Berlin) z pierwszego małżeństwa, z poślubioną w październiku 1710 w Tylży Friederike Koslowski (zm. styczeń 1812 Gumbinnen (obecnie Gusiew, Rosja, obwód kaliningradzki)). Przyrodni brat między innymi Frederike (1822–1861) i Klary (ur. 1825), kolejnych żon Immanuela Hegla (1814–1891), w latach 1865–1891 przewodniczącego Konsystorza Pruskiego Ewangelickiego Kościoła Krajowego w Berlinie.<br/><br/> |
| − | Był jednym z pierwszych, którzy robił zdjęcia na ulicach Gdańska, wyspecjalizował się w fotografii architektonicznej i krajobrazowej. Wykonywał także zdjęcia portretowe. Po jego śmierci przez ponad 10 lat zakład prowadziła żona (druga), Regina z domu Meyer, sprzedając także zdjęcia Gdańska wykonane z negatywów męża. | + | W 1831 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], następnie studiował ekonomię. Pracował w Elblągu, do Gdańska powrócił na początku października 1853, mieszkał przy Hundegasse 5 (ul. Ogarna), gdzie w grudniu otworzył studio fotograficzne. W 1856 lub 1857 przeniósł je na An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), dotychczasowe atelier sprzedając litografowi [[BUSSE FRIEDRICH GUSTAV, artysta plastyk, fotograf | Friedrichowi Gustavowi Bussemu]].<br/><br/> |
| + | Był jednym z pierwszych, którzy robił zdjęcia na ulicach Gdańska, wyspecjalizował się w fotografii architektonicznej i krajobrazowej. Wykonywał także zdjęcia portretowe. Fotografie wykonywał z papierowych negatywów, woskowanych metodą Gustava Le Greya. Jego odbitki charakteryzowały się niezwykłą precyzją i dbałością o każdy szczegół, idealną kompozycją i malarską perspektywą oraz najwyższą jakością. Po jego śmierci przez ponad 10 lat zakład prowadziła żona (druga), Regina z domu Meyer, sprzedając także zdjęcia Gdańska wykonane z negatywów męża. <br/><br/> | ||
| + | Po raz pierwszy żonaty w 1840 w Tylży z pochodzącą stamtąd Frederike z domu Behr (zm. 1857 Elbląg), z którą miał dwóch synów: Eduarda (16 I 1844 Elbląg – 1894 Magdeburg), porucznika rezerwy, malarza-portrecisty, pracującego jako fotograf w Mainz, ostatecznie osiadłego w Magdeburgu, gdzie ożenił się z Ernestine z domu Kaufmann (ur. 8 VIII 1855 Strasburg koło Uckemark (Brandenburgia)), z którą miał siedmioro dzieci, oraz Adalberta (ur. 26 XII 1846 Elbląg), urzędnika Towarzystwa Ubezpieczeń „Phoenix”. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:15, 10 paź 2022
FRIEDRICH WILHELM EDMUND FLOTTWELL (22 VIII 1811 Gdańsk – 11 XII 1862 Gdańsk), fotograf. Jedyne dziecko nadprezydenta Wielkiego Księstwa Poznańskiego Heinricha Eduarda von Flottwella (23 VII 1786 Insterburg (obecnie Czerniachowsk, Rosja, obwód kaliningradzki) – 28 V 1865 Berlin) z pierwszego małżeństwa, z poślubioną w październiku 1710 w Tylży Friederike Koslowski (zm. styczeń 1812 Gumbinnen (obecnie Gusiew, Rosja, obwód kaliningradzki)). Przyrodni brat między innymi Frederike (1822–1861) i Klary (ur. 1825), kolejnych żon Immanuela Hegla (1814–1891), w latach 1865–1891 przewodniczącego Konsystorza Pruskiego Ewangelickiego Kościoła Krajowego w Berlinie.
W 1831 ukończył Gimnazjum Miejskie, następnie studiował ekonomię. Pracował w Elblągu, do Gdańska powrócił na początku października 1853, mieszkał przy Hundegasse 5 (ul. Ogarna), gdzie w grudniu otworzył studio fotograficzne. W 1856 lub 1857 przeniósł je na An der Reitbahn 7 (ul. Bogusławskiego), dotychczasowe atelier sprzedając litografowi Friedrichowi Gustavowi Bussemu.
Był jednym z pierwszych, którzy robił zdjęcia na ulicach Gdańska, wyspecjalizował się w fotografii architektonicznej i krajobrazowej. Wykonywał także zdjęcia portretowe. Fotografie wykonywał z papierowych negatywów, woskowanych metodą Gustava Le Greya. Jego odbitki charakteryzowały się niezwykłą precyzją i dbałością o każdy szczegół, idealną kompozycją i malarską perspektywą oraz najwyższą jakością. Po jego śmierci przez ponad 10 lat zakład prowadziła żona (druga), Regina z domu Meyer, sprzedając także zdjęcia Gdańska wykonane z negatywów męża.
Po raz pierwszy żonaty w 1840 w Tylży z pochodzącą stamtąd Frederike z domu Behr (zm. 1857 Elbląg), z którą miał dwóch synów: Eduarda (16 I 1844 Elbląg – 1894 Magdeburg), porucznika rezerwy, malarza-portrecisty, pracującego jako fotograf w Mainz, ostatecznie osiadłego w Magdeburgu, gdzie ożenił się z Ernestine z domu Kaufmann (ur. 8 VIII 1855 Strasburg koło Uckemark (Brandenburgia)), z którą miał siedmioro dzieci, oraz Adalberta (ur. 26 XII 1846 Elbląg), urzędnika Towarzystwa Ubezpieczeń „Phoenix”.
