HOBURG CARL WILHELM, oficer, historyk
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę HOBURG CARL WILHELM na HOBURG CARL WILHELM, oficer, historyk) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Carl_Wilhelm_Hoburg.jpg|thumb|Carl Wilhelm Hoburg, ''Geschichte und Beschreibung des Rathauses der Rechtstadt Danzig'', Danzig 1857, karta tytułowa z wyobrażeniem domniemanego wyglądu Ratusza Głównego Miasta w XV wieku]] | [[File:Carl_Wilhelm_Hoburg.jpg|thumb|Carl Wilhelm Hoburg, ''Geschichte und Beschreibung des Rathauses der Rechtstadt Danzig'', Danzig 1857, karta tytułowa z wyobrażeniem domniemanego wyglądu Ratusza Głównego Miasta w XV wieku]] | ||
| − | '''CARL WILHELM HOBURG''' (25 XI 1797 Dzierżgoń – 16 IX 1880 Berlin), oficer, historyk. Od 1814 | + | '''CARL WILHELM HOBURG''' (25 XI 1797 Dzierżgoń – 16 IX 1880 Berlin), oficer, historyk. Od 1814 służył w Gdańsku w wojsku pruskim, potem w jednostkach w Królewcu i Grudziądzu, od 2 IX 1844 kapitan regimentu artylerii w Gdańsku, od 20 VII 1855 major, od 1855 na emeryturze. 28 III 1856 wyjechał z rodziną do Berlina, od 1860 wykładowca w szkole wojskowej w Spandau koło Berlina. Autor prac o historii twierdzy Gdańsk i [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]], między innymi ''Die Belagerung der Stadt Danzig im Jahre 1734'' (1858), ''Die Belagerung der Stadt Danzig im Jahre 1577'' (1860), ''Geschichte und Beschreibung des Rathauses der Rechtstadt Danzig'' (1857). <br/><br/> |
| + | W 1823 w Królewcu poślubił Wilhelminę Hendewerk (ur. 24 III 1804 Królewiec). Z potomków syn Karl (ur. 30 X 1825 Królewiec) w 1855 służył w 5. Regimencie Piechoty w Gdańsku (Infanterie-Regiment Nr. 5), a w 1856 wyjechał z rodzicami do Berlina. Nieznany jest los innych dzieci: Laury Wilhelminy (ur. 12 IX 1824 Królewiec), Adelaidy Johanny (ur. 30 IV 1828 Królewiec) i Emila Wilhelma (ur. 22 VI 1843 Grudziądz). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:38, 28 wrz 2022
CARL WILHELM HOBURG (25 XI 1797 Dzierżgoń – 16 IX 1880 Berlin), oficer, historyk. Od 1814 służył w Gdańsku w wojsku pruskim, potem w jednostkach w Królewcu i Grudziądzu, od 2 IX 1844 kapitan regimentu artylerii w Gdańsku, od 20 VII 1855 major, od 1855 na emeryturze. 28 III 1856 wyjechał z rodziną do Berlina, od 1860 wykładowca w szkole wojskowej w Spandau koło Berlina. Autor prac o historii twierdzy Gdańsk i Ratusza Głównego Miasta, między innymi Die Belagerung der Stadt Danzig im Jahre 1734 (1858), Die Belagerung der Stadt Danzig im Jahre 1577 (1860), Geschichte und Beschreibung des Rathauses der Rechtstadt Danzig (1857).
W 1823 w Królewcu poślubił Wilhelminę Hendewerk (ur. 24 III 1804 Królewiec). Z potomków syn Karl (ur. 30 X 1825 Królewiec) w 1855 służył w 5. Regimencie Piechoty w Gdańsku (Infanterie-Regiment Nr. 5), a w 1856 wyjechał z rodzicami do Berlina. Nieznany jest los innych dzieci: Laury Wilhelminy (ur. 12 IX 1824 Królewiec), Adelaidy Johanny (ur. 30 IV 1828 Królewiec) i Emila Wilhelma (ur. 22 VI 1843 Grudziądz).
