MOST NA SZOPY
| Linia 9: | Linia 9: | ||
[[File: Most_na_Szopy_tymczasowa_kładka.JPG |thumb| Tymczasowa kładka ułożona na filarach mostu, 2021]] | [[File: Most_na_Szopy_tymczasowa_kładka.JPG |thumb| Tymczasowa kładka ułożona na filarach mostu, 2021]] | ||
'''MOST NA SZOPY''' (Mattenbudener Brücke, Most Matników – od wyplataczy mat do przykrywania towarów na statkach; inaczej: Most Rogoźników – od wyplataczy rogózek, czyli mat; nazwa od ulicy Mattenbuden, obecnie Szopy), zwodzony, na [[MOTŁAWA | Nowej Motławie]], obecnie nie istnieje. Na przedłużeniu obecnej ul. Żytniej, łączył [[SPICHLERZE | Spichlerze]] z obecną ul. Szopy. Istniał już w 1600 roku, wybudowany po powstaniu Nowej Motławy w 1598; chroniony początkowo bramą (Mattenbudener Tor), od 1841 ze stalową balustradą. Do połowy XIX wieku zamykany na noc.<br /><br /> | '''MOST NA SZOPY''' (Mattenbudener Brücke, Most Matników – od wyplataczy mat do przykrywania towarów na statkach; inaczej: Most Rogoźników – od wyplataczy rogózek, czyli mat; nazwa od ulicy Mattenbuden, obecnie Szopy), zwodzony, na [[MOTŁAWA | Nowej Motławie]], obecnie nie istnieje. Na przedłużeniu obecnej ul. Żytniej, łączył [[SPICHLERZE | Spichlerze]] z obecną ul. Szopy. Istniał już w 1600 roku, wybudowany po powstaniu Nowej Motławy w 1598; chroniony początkowo bramą (Mattenbudener Tor), od 1841 ze stalową balustradą. Do połowy XIX wieku zamykany na noc.<br /><br /> | ||
| − | Przebudowany z dotychczas drewnianego w konstrukcji stalowej i ceglanej (nadal zwodzony za pomocą urządzeń ręcznych, następnie zastosowano zwodzenie elektryczne) przez gdańską firmę Steimmig i Spółka (Steimmig & Co., zob. [[STEIMMIG FRANZ RUDOLF | Franz Rudolf Steimmig]]), otwarty 26 VI 1891. Od strony lądowej wyłożone kamiennym brukiem przęsła oparto na ceglano-kamiennych przyczółkach. W nurcie Nowej Motławy co 12 m rozstawiono ceglano-kamienne filary, na których oparto zwodzone przęsła wyłożone brukiem drewnianym. Po przebudowie długość mostu wynosiła 34 m, szerokość na przyczółkach 8,5 m (dla ruchu kołowego 5 m, reszta chodniki dla ruchu pieszego), wysokość klap 7,5 m, wysokość nad lustrem wody 4,5 m. <br /><br /> | + | Przebudowany z dotychczas drewnianego w konstrukcji stalowej i ceglanej (nadal zwodzony za pomocą urządzeń ręcznych, następnie zastosowano zwodzenie elektryczne) przez gdańską firmę Steimmig i Spółka (Steimmig & Co., zob. [[STEIMMIG FRANZ RUDOLF, przedsiębiorca | Franz Rudolf Steimmig]]), otwarty 26 VI 1891. Od strony lądowej wyłożone kamiennym brukiem przęsła oparto na ceglano-kamiennych przyczółkach. W nurcie Nowej Motławy co 12 m rozstawiono ceglano-kamienne filary, na których oparto zwodzone przęsła wyłożone brukiem drewnianym. Po przebudowie długość mostu wynosiła 34 m, szerokość na przyczółkach 8,5 m (dla ruchu kołowego 5 m, reszta chodniki dla ruchu pieszego), wysokość klap 7,5 m, wysokość nad lustrem wody 4,5 m. <br /><br /> |
Od 1896, do czasu budowy nowego [[MOST STĄGIEWNY| mostu Stągiewnego]] (4 X 1937), prowadziła przez niego odciążająca linia tramwajowa ze Stogów i ul. Łąkowej w kierunku Długiego Targu (tramwaje skręcały z Długich Ogrodów tuż przed mostem Stągiewnym w Mattenbuden (ul. Szopy), po przekroczeniu Nowej Motławy wracały – za [[BRAMA STĄGIEWNA| Bramą Stągiewną]] – na Milchkannengasse (ul. Stągiewną).<br /><br /> | Od 1896, do czasu budowy nowego [[MOST STĄGIEWNY| mostu Stągiewnego]] (4 X 1937), prowadziła przez niego odciążająca linia tramwajowa ze Stogów i ul. Łąkowej w kierunku Długiego Targu (tramwaje skręcały z Długich Ogrodów tuż przed mostem Stągiewnym w Mattenbuden (ul. Szopy), po przekroczeniu Nowej Motławy wracały – za [[BRAMA STĄGIEWNA| Bramą Stągiewną]] – na Milchkannengasse (ul. Stągiewną).<br /><br /> | ||
Zniszczony w 1945; na jego filarach przerzucono istniejącą do końca lat 50. XX wieku drewnianą kładkę. Resztki mostu rozebrano w 1962, zachowały się dwa przyczółki na obu brzegach i dwa filary w nurcie, w 2006 odnowione i zabezpieczone. W związku z przebudową Mostu Stągiewnego, we wrześniu 2021 na zachowanych elementach ułożono kładkę dla pieszych, z możliwością jej zwodzenia (rozsuwania) (42 m długości, 2,07 m szerokości). Po raz pierwszy kładkę rozsunięto 2 XI 2021, 26 IX 2022 przystąpiono do demontażu kładki. {{author: BŚ}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Zniszczony w 1945; na jego filarach przerzucono istniejącą do końca lat 50. XX wieku drewnianą kładkę. Resztki mostu rozebrano w 1962, zachowały się dwa przyczółki na obu brzegach i dwa filary w nurcie, w 2006 odnowione i zabezpieczone. W związku z przebudową Mostu Stągiewnego, we wrześniu 2021 na zachowanych elementach ułożono kładkę dla pieszych, z możliwością jej zwodzenia (rozsuwania) (42 m długości, 2,07 m szerokości). Po raz pierwszy kładkę rozsunięto 2 XI 2021, 26 IX 2022 przystąpiono do demontażu kładki. {{author: BŚ}} {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 10:39, 25 gru 2022
MOST NA SZOPY (Mattenbudener Brücke, Most Matników – od wyplataczy mat do przykrywania towarów na statkach; inaczej: Most Rogoźników – od wyplataczy rogózek, czyli mat; nazwa od ulicy Mattenbuden, obecnie Szopy), zwodzony, na Nowej Motławie, obecnie nie istnieje. Na przedłużeniu obecnej ul. Żytniej, łączył Spichlerze z obecną ul. Szopy. Istniał już w 1600 roku, wybudowany po powstaniu Nowej Motławy w 1598; chroniony początkowo bramą (Mattenbudener Tor), od 1841 ze stalową balustradą. Do połowy XIX wieku zamykany na noc.
Przebudowany z dotychczas drewnianego w konstrukcji stalowej i ceglanej (nadal zwodzony za pomocą urządzeń ręcznych, następnie zastosowano zwodzenie elektryczne) przez gdańską firmę Steimmig i Spółka (Steimmig & Co., zob. Franz Rudolf Steimmig), otwarty 26 VI 1891. Od strony lądowej wyłożone kamiennym brukiem przęsła oparto na ceglano-kamiennych przyczółkach. W nurcie Nowej Motławy co 12 m rozstawiono ceglano-kamienne filary, na których oparto zwodzone przęsła wyłożone brukiem drewnianym. Po przebudowie długość mostu wynosiła 34 m, szerokość na przyczółkach 8,5 m (dla ruchu kołowego 5 m, reszta chodniki dla ruchu pieszego), wysokość klap 7,5 m, wysokość nad lustrem wody 4,5 m.
Od 1896, do czasu budowy nowego mostu Stągiewnego (4 X 1937), prowadziła przez niego odciążająca linia tramwajowa ze Stogów i ul. Łąkowej w kierunku Długiego Targu (tramwaje skręcały z Długich Ogrodów tuż przed mostem Stągiewnym w Mattenbuden (ul. Szopy), po przekroczeniu Nowej Motławy wracały – za Bramą Stągiewną – na Milchkannengasse (ul. Stągiewną).
Zniszczony w 1945; na jego filarach przerzucono istniejącą do końca lat 50. XX wieku drewnianą kładkę. Resztki mostu rozebrano w 1962, zachowały się dwa przyczółki na obu brzegach i dwa filary w nurcie, w 2006 odnowione i zabezpieczone. W związku z przebudową Mostu Stągiewnego, we wrześniu 2021 na zachowanych elementach ułożono kładkę dla pieszych, z możliwością jej zwodzenia (rozsuwania) (42 m długości, 2,07 m szerokości). Po raz pierwszy kładkę rozsunięto 2 XI 2021, 26 IX 2022 przystąpiono do demontażu kładki.
