BETLEJEWSKA CZESŁAWA, wojewódzki konserwator zabytków
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Betlejewska Czesława.JPG|thumb|Czesława Betlejewska]] | [[File:Betlejewska Czesława.JPG|thumb|Czesława Betlejewska]] | ||
| − | '''CZESŁAWA BETLEJEWSKA''' (ur. 17 IV 1943 Przygodzice koło Poznania), [[KONSERWATORZY ZABYTKÓW W GDAŃSKU | wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku]]. W | + | '''CZESŁAWA BETLEJEWSKA''' (ur. 17 IV 1943 Przygodzice koło Poznania), [[KONSERWATORZY ZABYTKÓW W GDAŃSKU | wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku]]. W 1966 absolwentka zabytkoznawstwa i konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1967 pracowała w urzędzie wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku, w latach 1975–1979 wojewódzki konserwator zabytków. Zainicjowała wówczas i nadzorowała konserwację m.in. ołtarzy bocznych z [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościoła św. Mikołaja]], ambony z [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]], wystroju kościołów w Lęborku i Skarszewach, rozpoczęła konserwację cyklu obrazów z krużganków katedry w Pelplinie oraz ław i boazerii z [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]]. Zainicjowała opracowywanie koncepcji rewaloryzacji miast Hel i Gniew, badania architektoniczne i termowizyjne kamienic przyrynkowych w Gniewie.<br/><br/> |
Według jej koncepcji opracowano między innymi adaptację Spichlerza Oliwskiego na potrzeby Muzeum Etnograficznego ([[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]]). W 1977 zorganizowała pierwszą wystawę ''Zabytki na sprzedaż'', mającą ułatwić ich odbudowę i rewitalizację. Od 1979 kierownik Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w gdańskim oddziale [[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE | Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków]]. Od 1992 kustosz Pracowni Mebli w gdańskim Muzeum Narodowym, w latach 2004–2008 wicedyrektor tego muzeum, od 2008 na emeryturze. Opracowała dokumentację historyczno-urbanistyczną miast: Bytów, Orneta, Tolkmicko, Braniewo, Susz, Frombork, Krynica Morska, dokumentację ruralistyczną dla wsi powiatów słupskiego i człuchowskiego.<br/><br/> | Według jej koncepcji opracowano między innymi adaptację Spichlerza Oliwskiego na potrzeby Muzeum Etnograficznego ([[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe]]). W 1977 zorganizowała pierwszą wystawę ''Zabytki na sprzedaż'', mającą ułatwić ich odbudowę i rewitalizację. Od 1979 kierownik Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w gdańskim oddziale [[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE | Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków]]. Od 1992 kustosz Pracowni Mebli w gdańskim Muzeum Narodowym, w latach 2004–2008 wicedyrektor tego muzeum, od 2008 na emeryturze. Opracowała dokumentację historyczno-urbanistyczną miast: Bytów, Orneta, Tolkmicko, Braniewo, Susz, Frombork, Krynica Morska, dokumentację ruralistyczną dla wsi powiatów słupskiego i człuchowskiego.<br/><br/> | ||
| − | Autorka | + | Autorka m.in. prac ''Meble gdańskie od XVI do XIX wieku'' (2001), ''Meble elbląskie XVII i XVIII wieku'' (2004). Opracowała dokumentację ''Gdańskie wnętrza mieszczańskie'', w 2006 napisała scenariusz i zredagowała katalog wystawy ''Klejnot w koronie Rzeczypospolitej'' z okazji rocznicy II pokoju toruńskiego (1466), przedstawiającej rzemiosło artystyczne Gdańska na tle Prus Królewskich. Była prezesem rady Fundacji im. dr [[CIEŚLAK KATARZYNA, historyk sztuki | Katarzyny Cieślak]], która wspiera młodych pracowników nauki w badaniach nad sztuką i kulturą Pomorza i Warmii. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 14:47, 26 cze 2023
CZESŁAWA BETLEJEWSKA (ur. 17 IV 1943 Przygodzice koło Poznania), wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku. W 1966 absolwentka zabytkoznawstwa i konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1967 pracowała w urzędzie wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku, w latach 1975–1979 wojewódzki konserwator zabytków. Zainicjowała wówczas i nadzorowała konserwację m.in. ołtarzy bocznych z kościoła św. Mikołaja, ambony z kościoła św. Trójcy, wystroju kościołów w Lęborku i Skarszewach, rozpoczęła konserwację cyklu obrazów z krużganków katedry w Pelplinie oraz ław i boazerii z Dworu Artusa. Zainicjowała opracowywanie koncepcji rewaloryzacji miast Hel i Gniew, badania architektoniczne i termowizyjne kamienic przyrynkowych w Gniewie.
Według jej koncepcji opracowano między innymi adaptację Spichlerza Oliwskiego na potrzeby Muzeum Etnograficznego ( Muzeum Narodowe). W 1977 zorganizowała pierwszą wystawę Zabytki na sprzedaż, mającą ułatwić ich odbudowę i rewitalizację. Od 1979 kierownik Pracowni Dokumentacji Naukowo-Historycznej w gdańskim oddziale Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków. Od 1992 kustosz Pracowni Mebli w gdańskim Muzeum Narodowym, w latach 2004–2008 wicedyrektor tego muzeum, od 2008 na emeryturze. Opracowała dokumentację historyczno-urbanistyczną miast: Bytów, Orneta, Tolkmicko, Braniewo, Susz, Frombork, Krynica Morska, dokumentację ruralistyczną dla wsi powiatów słupskiego i człuchowskiego.
Autorka m.in. prac Meble gdańskie od XVI do XIX wieku (2001), Meble elbląskie XVII i XVIII wieku (2004). Opracowała dokumentację Gdańskie wnętrza mieszczańskie, w 2006 napisała scenariusz i zredagowała katalog wystawy Klejnot w koronie Rzeczypospolitej z okazji rocznicy II pokoju toruńskiego (1466), przedstawiającej rzemiosło artystyczne Gdańska na tle Prus Królewskich. Była prezesem rady Fundacji im. dr Katarzyny Cieślak, która wspiera młodych pracowników nauki w badaniach nad sztuką i kulturą Pomorza i Warmii.
