MICKIEWICZA, ulica
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ADAMA MICKIEWICZA''', ulica, do 1945 Bärenweg (Niedźwiedzia), jeden z najważniejszych traktów komunikacyjnych | + | '''ADAMA MICKIEWICZA''', ulica, do 1945 roku Bärenweg (Niedźwiedzia), jeden z najważniejszych traktów komunikacyjnych Gdańska i Dolnego q Wrzeszcza, łączący q al. Hallera z ul. Wyspiańskiego i q Chrobrego oraz al. Legionów. Wytyczona na planie wiejskiej drogi, powstałej najpóźniej w XIX wieku na północnym skraju osady q Nowe Szkoty, biegnącej od dawnego skrzyżowania dróg (obecnie plac Komorowskiego) na wschodzie, w kierunku q Młynisk. Do końca XIX wieku przy jej początku powstało kilka budynków, początkowo przypisywanych do Brunshöferweg (ul. Waryńskiego), od około roku 1900 do Neuschottland (ul. Wyspiańskiego). Kiedy znalazły się w posiadaniu rodziny ogrodnika Paula Lenza, od 1899 nazywane Bärenwinkel (dosłownie Niedźwiedzi Zakątek, nazwa zapożyczona od majątku o tej nazwie w q Brętowie: q Niedźwiednik), do około 1919 roku mieściło się tu gospodarstwo ogrodnicze (Gärtnerei Lenz). Nazwa Bärenweg od 1902. W roku 1907 rozpoczęto budowanie osiedla robotniczego q Kolonia Rzeszy przy skrzyżowaniu Posadowskyweg (ul. Kochanowskiego) z końcowym fragmentem Bärenweg (w sąsiedztwie torów kolejowych do q Nowego Portu). W 2. dekadzie XX wieku przy ulicy powstało 11 domów. W okresie 1913–1916 po południowej stronie wybudowano (q Hermann Phleps) Christuskirche (q kościół św. Andrzeja Boboli). W latach 1911 – około 1920 pod nr. 3 (działka sąsiadująca od wschodu z ogrodnictwem) istniała filia sopockiego browaru Bergschlösschen Brauerei (właściciele Petrus i Walter Wanningerowie) – rozlewnia i magazyn opakowań. W 1920, po wytyczeniu q Ostseestraße (al. Hallera), powstało skrzyżowanie z Bärenweg. W latach 20. XX wieku część północna pierzei została zabudowana w ramach budowy Großsiedlung Langfuhr (Wielkie Osiedle; q Wrzeszcz). W połowie lat 20. uporządkowano numerację budynków (stan do dziś). Od połowy lat 20. XX wieku pod nr. 5 (działka zajmowana przedtem przez magazyn browaru Wanningerów z Sopotu) oraz nr. 7 były garaże i warsztaty, pod nr. 3 powstała po roku 1920 kamienica czynszowa, w 1929 pod wspomnianym nr. 5 budynek poczty według projektu q Adolfa Bielefeldta (po II wojnie światowej poczta otwarta 1 III 1947, działała do 2005). W 1930 roku uruchomiono linię tramwajową (q tramwaje). W 1930 po północno-wschodniej stronie skrzyżowania z Ostseestraße wzniesiono katolicką kaplicę NMP (Marienkapelle), pod naciskiem władz miejskich zrezygnowano z budowy nowoczesnego kościoła (Kreuzkirche). Podczas II wojny światowej przy fragmencie znajdującym się za torami kolejowymi prowadzącymi do Nowego Portu działał Ostarbeiterlager Schellmühl (Obóz Pracy Młyniska) dla robotnic przymusowych z okupowanych krajów Europy Wschodniej (obecnie nie istnieje; q obozy pracy w Gdańsku w okresie II wojny światowej). W roku 1945 bez większych zniszczeń. Ważniejsze budynki powojenne: 1951–1955 – budynki w ramach osiedla Roosevelta, m.in. nr. 26–30; w 1965 – nr 1/3; w 1985 – na działce zajmowanej przez jakiś czas przez ogrodnictwo powstał dom wielorodzinny nr 18; 2004–2005 część baraków zastąpił nowoczesny budynek mieszkalno-usługowy nr 9. Obecna nazwa od roku 1945. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:30, 14 sie 2013
ADAMA MICKIEWICZA, ulica, do 1945 roku Bärenweg (Niedźwiedzia), jeden z najważniejszych traktów komunikacyjnych Gdańska i Dolnego q Wrzeszcza, łączący q al. Hallera z ul. Wyspiańskiego i q Chrobrego oraz al. Legionów. Wytyczona na planie wiejskiej drogi, powstałej najpóźniej w XIX wieku na północnym skraju osady q Nowe Szkoty, biegnącej od dawnego skrzyżowania dróg (obecnie plac Komorowskiego) na wschodzie, w kierunku q Młynisk. Do końca XIX wieku przy jej początku powstało kilka budynków, początkowo przypisywanych do Brunshöferweg (ul. Waryńskiego), od około roku 1900 do Neuschottland (ul. Wyspiańskiego). Kiedy znalazły się w posiadaniu rodziny ogrodnika Paula Lenza, od 1899 nazywane Bärenwinkel (dosłownie Niedźwiedzi Zakątek, nazwa zapożyczona od majątku o tej nazwie w q Brętowie: q Niedźwiednik), do około 1919 roku mieściło się tu gospodarstwo ogrodnicze (Gärtnerei Lenz). Nazwa Bärenweg od 1902. W roku 1907 rozpoczęto budowanie osiedla robotniczego q Kolonia Rzeszy przy skrzyżowaniu Posadowskyweg (ul. Kochanowskiego) z końcowym fragmentem Bärenweg (w sąsiedztwie torów kolejowych do q Nowego Portu). W 2. dekadzie XX wieku przy ulicy powstało 11 domów. W okresie 1913–1916 po południowej stronie wybudowano (q Hermann Phleps) Christuskirche (q kościół św. Andrzeja Boboli). W latach 1911 – około 1920 pod nr. 3 (działka sąsiadująca od wschodu z ogrodnictwem) istniała filia sopockiego browaru Bergschlösschen Brauerei (właściciele Petrus i Walter Wanningerowie) – rozlewnia i magazyn opakowań. W 1920, po wytyczeniu q Ostseestraße (al. Hallera), powstało skrzyżowanie z Bärenweg. W latach 20. XX wieku część północna pierzei została zabudowana w ramach budowy Großsiedlung Langfuhr (Wielkie Osiedle; q Wrzeszcz). W połowie lat 20. uporządkowano numerację budynków (stan do dziś). Od połowy lat 20. XX wieku pod nr. 5 (działka zajmowana przedtem przez magazyn browaru Wanningerów z Sopotu) oraz nr. 7 były garaże i warsztaty, pod nr. 3 powstała po roku 1920 kamienica czynszowa, w 1929 pod wspomnianym nr. 5 budynek poczty według projektu q Adolfa Bielefeldta (po II wojnie światowej poczta otwarta 1 III 1947, działała do 2005). W 1930 roku uruchomiono linię tramwajową (q tramwaje). W 1930 po północno-wschodniej stronie skrzyżowania z Ostseestraße wzniesiono katolicką kaplicę NMP (Marienkapelle), pod naciskiem władz miejskich zrezygnowano z budowy nowoczesnego kościoła (Kreuzkirche). Podczas II wojny światowej przy fragmencie znajdującym się za torami kolejowymi prowadzącymi do Nowego Portu działał Ostarbeiterlager Schellmühl (Obóz Pracy Młyniska) dla robotnic przymusowych z okupowanych krajów Europy Wschodniej (obecnie nie istnieje; q obozy pracy w Gdańsku w okresie II wojny światowej). W roku 1945 bez większych zniszczeń. Ważniejsze budynki powojenne: 1951–1955 – budynki w ramach osiedla Roosevelta, m.in. nr. 26–30; w 1965 – nr 1/3; w 1985 – na działce zajmowanej przez jakiś czas przez ogrodnictwo powstał dom wielorodzinny nr 18; 2004–2005 część baraków zastąpił nowoczesny budynek mieszkalno-usługowy nr 9. Obecna nazwa od roku 1945.
