MELTER STEFAN, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''STEFAN MELTER''' (31 VIII 1904 Słowiniec, woj. poznańskie – 14 I 1990 Gdańsk). W 1924–31 studiował na Wydz. Lekarskim uniw. w Poznaniu, od 1932 dr med. W 1932–39 pracował w Klinice Położnictwa i Chorób Kobiecych tegoż uniw. We wrześniu 1939 służył w WP, uciekł z niewoli radz., pracował w szpitalu w Radomiu. W 1945–55 pracował w Poznaniu, pocz. w Klinice Położniczej uniw., nast. 1950–55 jako ordynator Oddziału Położnictwa i Ginekologii szpitala MSW. Od 1955 w Gd., kier. i Katedry Położnictwa i Chorób Kobiecych AMG (q GUMed), od 1971 dyr. Inst. Położnictwa i Chorób Kobiecych, kier. Kliniki Położniczej. W 1954 | + | '''STEFAN MELTER''' (31 VIII 1904 Słowiniec, woj. poznańskie – 14 I 1990 Gdańsk). W 1924–31 studiował na Wydz. Lekarskim uniw. w Poznaniu, od 1932 dr med. W 1932–39 pracował w Klinice Położnictwa i Chorób Kobiecych tegoż uniw. We wrześniu 1939 służył w WP, uciekł z niewoli radz., pracował w szpitalu w Radomiu. W 1945–55 pracował w Poznaniu, pocz. w Klinice Położniczej uniw., nast. 1950–55 jako ordynator Oddziału Położnictwa i Ginekologii szpitala MSW. Od 1955 w Gd., kier. i Katedry Położnictwa i Chorób Kobiecych AMG (q GUMed), od 1971 dyr. Inst. Położnictwa i Chorób Kobiecych, kier. Kliniki Położniczej. W 1954 docent, od 1961 profesor tytularny. Wojewódzki specjalista ds. położnictwa i chorób kobiecych, przyczynił się do obniżenia śmiertelności okołoporodowej kobiet i noworodków w woj. gd. Zajmował się fizjologią i patologią ciąży, porodu i połogu oraz wczesną diagnostyką i leczeniem nowotworów narządu rodnego. W 1960–62 przew. Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:23, 15 kwi 2013
STEFAN MELTER (31 VIII 1904 Słowiniec, woj. poznańskie – 14 I 1990 Gdańsk). W 1924–31 studiował na Wydz. Lekarskim uniw. w Poznaniu, od 1932 dr med. W 1932–39 pracował w Klinice Położnictwa i Chorób Kobiecych tegoż uniw. We wrześniu 1939 służył w WP, uciekł z niewoli radz., pracował w szpitalu w Radomiu. W 1945–55 pracował w Poznaniu, pocz. w Klinice Położniczej uniw., nast. 1950–55 jako ordynator Oddziału Położnictwa i Ginekologii szpitala MSW. Od 1955 w Gd., kier. i Katedry Położnictwa i Chorób Kobiecych AMG (q GUMed), od 1971 dyr. Inst. Położnictwa i Chorób Kobiecych, kier. Kliniki Położniczej. W 1954 docent, od 1961 profesor tytularny. Wojewódzki specjalista ds. położnictwa i chorób kobiecych, przyczynił się do obniżenia śmiertelności okołoporodowej kobiet i noworodków w woj. gd. Zajmował się fizjologią i patologią ciąży, porodu i połogu oraz wczesną diagnostyką i leczeniem nowotworów narządu rodnego. W 1960–62 przew. Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego.
