REMUS GEORG ERNST, lekarz, botanik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Georg_Ernst_Remus_1749.jpg |thumb| Georg Ernst Remus, poemat żałobny poświęcony pamięci rajcy Johanna Bentzmanna 1749]] | [[File: Georg_Ernst_Remus_1749.jpg |thumb| Georg Ernst Remus, poemat żałobny poświęcony pamięci rajcy Johanna Bentzmanna 1749]] | ||
| − | '''GEORG ERNST REMUS''' (26 II 1727 Gdańsk – 11 IV 1796 Gdańsk), lekarz, botanik. Syn [[REMUS GEORG, lekarz | Georga Remusa]]. Jego ojcem chrzestnym (3 VIII 1727 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]]) był zaprzyjaźniony z ojcem [[BREYN JOHANN PHILIPP, lekarz, przyrodnik | Johann Philipp Breyn]]. Od 1744 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1747 student medycyny w Getyndze (Göttingen). Tamże w 1752 doktor medycyny na podstawie dysertacji o krążeniu krwi, napisanej pod kierunkiem klinicysty Alberta von Hallera (1708–1777), zaliczanej do wybitniejszych tego typu opracowań swojej epoki. Pogratulowali mu tego specjalnym drukiem ''Die würdige Erhebung...'' jego przyjaciele ze studiów, gdańszczanie Peter Castell i [[UPHAGEN JOHANN, bibliofil, historyk, rajca | Johann Uphagen]]. Odwzajemnił się w tym samym jeszcze roku, z Johanem Uphagenem wydając podobny druk z okazji doktoryzowania się Petera Castella (''Die feyerliche Erhebung des Hochedlegebohren und Hocherfahrnen Herrn Peter Castell aus Danzig zum Doktor der Arzneykunst befingen voll Freunden die aufrichtigiste Freunde'').<br/><br/> | + | '''GEORG ERNST REMUS''' (26 II 1727 Gdańsk – 11 IV 1796 Gdańsk), lekarz, botanik. Syn [[REMUS GEORG, lekarz | Georga Remusa]]. Jego ojcem chrzestnym (3 VIII 1727 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]]) był zaprzyjaźniony z ojcem [[BREYN JOHANN PHILIPP, lekarz, przyrodnik | Johann Philipp Breyn]]. Od 1744 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1747 student medycyny w Getyndze (Göttingen). Tamże w 1752 doktor medycyny na podstawie dysertacji o krążeniu krwi, napisanej pod kierunkiem klinicysty Alberta von Hallera (1708–1777), zaliczanej do wybitniejszych tego typu opracowań swojej epoki ('Specimen inaugurale medicum sistens experimenta quaedam circa circulationem sanguinis instituta…'', Gottingae 1752). Pogratulowali mu tego specjalnym drukiem ''Die würdige Erhebung...'' jego przyjaciele ze studiów, gdańszczanie Peter Castell i [[UPHAGEN JOHANN, bibliofil, historyk, rajca | Johann Uphagen]]. Odwzajemnił się w tym samym jeszcze roku, z Johanem Uphagenem wydając podobny druk z okazji doktoryzowania się Petera Castella (''Die feyerliche Erhebung des Hochedlegebohren und Hocherfahrnen Herrn Peter Castell aus Danzig zum Doktor der Arzneykunst befingen voll Freunden die aufrichtigiste Freunde'').<br/><br/> |
W 1752 powrócił do Gdańska. W 1756 odbył podróż do Warszawy, między innymi w sprawach swojego promotora, z którym prowadził ożywioną korespondencję. W latach 1763–1790 był właścicielem posiadłości z dworem [[DWÓR UPHAGENA (Wrzeszcz) | Monplaisir we Wrzeszczu]] (obecnie al. Grunwaldzka 5), który odsprzedał Johannowi Uphagenowi za 260 000 florenów. W 1780–1782, wzorując się obiekcie tego typu, który na [[BRABANK | Brabanku]] założył Johann Philipp Breyn, utworzył ogród botaniczny przy [[BŁĘDNIK, wiadukt | Błędniku]]. <br/><br/> | W 1752 powrócił do Gdańska. W 1756 odbył podróż do Warszawy, między innymi w sprawach swojego promotora, z którym prowadził ożywioną korespondencję. W latach 1763–1790 był właścicielem posiadłości z dworem [[DWÓR UPHAGENA (Wrzeszcz) | Monplaisir we Wrzeszczu]] (obecnie al. Grunwaldzka 5), który odsprzedał Johannowi Uphagenowi za 260 000 florenów. W 1780–1782, wzorując się obiekcie tego typu, który na [[BRABANK | Brabanku]] założył Johann Philipp Breyn, utworzył ogród botaniczny przy [[BŁĘDNIK, wiadukt | Błędniku]]. <br/><br/> | ||
| − | Oprócz prac naukowych | + | Oprócz prac naukowych autor tekstów okolicznościowych, między innymi z powodu przedwczesnej śmierci Louisy Virginii Castell, siostry swojego przyjaciela (''Ode an Herrn Peter Castell der Arzneykunst Doctoranden über das frühzeitige Absterben Seiner Jungfer Schwester Louisa Virginia Castell'', Gottingae 1751), czy rajcy Johanna Bentzmanna (1698–1748), ojca burmistrza [[BENTZMANN JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Bentzmanna]] (''Gerechte Klagen über das unverhofte Absterben Des Hochedlen und Hochweisen Herrn Johann Bentzmann, Eines Hochweisen Rahts …'', Gottingen 1749), także współautor dysputy ''Albertus Hallerus P. T. Decanus Disputationem Inauguralem ... Petri Castell'' (Gottingae 1753).<br/><br/> |
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 29 V 1764 z poślubioną w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] Anną Elisabeth (zm. 26 VI 1777), córką Roberta Reidta (1702 – pochowany 22 II 1731 w kościele św. Piotra i Pawła), wdową po poślubionym tamże w 1750 Carlu Andreasie Moir. Po raz drugi ożenił się 16 VII 1769 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z Anną Dorotheą von Gellen (pochowana 16 VII 1790 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 304). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 29 V 1764 z poślubioną w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] Anną Elisabeth (zm. 26 VI 1777), córką Roberta Reidta (1702 – pochowany 22 II 1731 w kościele św. Piotra i Pawła), wdową po poślubionym tamże w 1750 Carlu Andreasie Moir. Po raz drugi ożenił się 16 VII 1769 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z Anną Dorotheą von Gellen (pochowana 16 VII 1790 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 304). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 07:55, 14 gru 2022
GEORG ERNST REMUS (26 II 1727 Gdańsk – 11 IV 1796 Gdańsk), lekarz, botanik. Syn Georga Remusa. Jego ojcem chrzestnym (3 VIII 1727 w kościele św. Elżbiety) był zaprzyjaźniony z ojcem Johann Philipp Breyn. Od 1744 uczeń Gimnazjum Akademickiego, od 1747 student medycyny w Getyndze (Göttingen). Tamże w 1752 doktor medycyny na podstawie dysertacji o krążeniu krwi, napisanej pod kierunkiem klinicysty Alberta von Hallera (1708–1777), zaliczanej do wybitniejszych tego typu opracowań swojej epoki ('Specimen inaugurale medicum sistens experimenta quaedam circa circulationem sanguinis instituta…, Gottingae 1752). Pogratulowali mu tego specjalnym drukiem Die würdige Erhebung... jego przyjaciele ze studiów, gdańszczanie Peter Castell i Johann Uphagen. Odwzajemnił się w tym samym jeszcze roku, z Johanem Uphagenem wydając podobny druk z okazji doktoryzowania się Petera Castella (Die feyerliche Erhebung des Hochedlegebohren und Hocherfahrnen Herrn Peter Castell aus Danzig zum Doktor der Arzneykunst befingen voll Freunden die aufrichtigiste Freunde).
W 1752 powrócił do Gdańska. W 1756 odbył podróż do Warszawy, między innymi w sprawach swojego promotora, z którym prowadził ożywioną korespondencję. W latach 1763–1790 był właścicielem posiadłości z dworem Monplaisir we Wrzeszczu (obecnie al. Grunwaldzka 5), który odsprzedał Johannowi Uphagenowi za 260 000 florenów. W 1780–1782, wzorując się obiekcie tego typu, który na Brabanku założył Johann Philipp Breyn, utworzył ogród botaniczny przy Błędniku.
Oprócz prac naukowych autor tekstów okolicznościowych, między innymi z powodu przedwczesnej śmierci Louisy Virginii Castell, siostry swojego przyjaciela (Ode an Herrn Peter Castell der Arzneykunst Doctoranden über das frühzeitige Absterben Seiner Jungfer Schwester Louisa Virginia Castell, Gottingae 1751), czy rajcy Johanna Bentzmanna (1698–1748), ojca burmistrza Johanna Bentzmanna (Gerechte Klagen über das unverhofte Absterben Des Hochedlen und Hochweisen Herrn Johann Bentzmann, Eines Hochweisen Rahts …, Gottingen 1749), także współautor dysputy Albertus Hallerus P. T. Decanus Disputationem Inauguralem ... Petri Castell (Gottingae 1753).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 29 V 1764 z poślubioną w kościele św. Piotra i Pawła Anną Elisabeth (zm. 26 VI 1777), córką Roberta Reidta (1702 – pochowany 22 II 1731 w kościele św. Piotra i Pawła), wdową po poślubionym tamże w 1750 Carlu Andreasie Moir. Po raz drugi ożenił się 16 VII 1769 w kościele Najświętszej Marii Panny z Anną Dorotheą von Gellen (pochowana 16 VII 1790 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 304).
