DÖBLIN ADOLF, pastor
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę DÖBLIN ADOLF na DÖBLIN ADOLF, pastor) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ADOLF DÖBLIN''' (5 IV 1843 Magdeburg – 12 I 1924 Berlin), pastor, urzędnik państwowy. Ukończył gimnazjum w Magdeburgu i studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W latach 1865–1884 duchowny w Magdeburgu. Od 1884 | + | '''ADOLF DÖBLIN''' (5 IV 1843 Magdeburg – 12 I 1924 Berlin), pastor, urzędnik państwowy. Ukończył gimnazjum w Magdeburgu i studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W latach 1865–1884 duchowny w Magdeburgu. Od 1884 pastor katedry w Naumburgu, od 1888 kościoła św. Elżbiety w Berlinie. Od 10 V 1893 do 11 IX 1911 pracował jako ewangelicki generalny superintendent prowincji Prusy Zachodnie, powołany i wynagradzany przez władze państwowe. Był zwierzchnikiem Kościoła ewangelickiego w całej prowincji, zarządzał nim w imieniu cesarza (będącego głową Kościoła protestanckiego w Niemczech; [[LUTERANIE | luteranie]]). W 1894 został doktorem honoris causa uniwersytetu w Królewcu. <br/><br/> |
| − | Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia), w 1897 | + | Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia), w 1897 mieszkał przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla), w 1907 we Wrzeszczu przy Taubenweg 7 (ul. Pawłowskiego). Po 1911 przebywał na emeryturze w Berlinie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:04, 10 wrz 2022
ADOLF DÖBLIN (5 IV 1843 Magdeburg – 12 I 1924 Berlin), pastor, urzędnik państwowy. Ukończył gimnazjum w Magdeburgu i studia teologiczne na uniwersytecie w Halle. W latach 1865–1884 duchowny w Magdeburgu. Od 1884 pastor katedry w Naumburgu, od 1888 kościoła św. Elżbiety w Berlinie. Od 10 V 1893 do 11 IX 1911 pracował jako ewangelicki generalny superintendent prowincji Prusy Zachodnie, powołany i wynagradzany przez władze państwowe. Był zwierzchnikiem Kościoła ewangelickiego w całej prowincji, zarządzał nim w imieniu cesarza (będącego głową Kościoła protestanckiego w Niemczech; luteranie). W 1894 został doktorem honoris causa uniwersytetu w Królewcu.
Jego biuro znajdowało się przy Schäferei 11 (ul. Szafarnia), w 1897 mieszkał przy Steindamm 9 (ul. Kamienna Grobla), w 1907 we Wrzeszczu przy Taubenweg 7 (ul. Pawłowskiego). Po 1911 przebywał na emeryturze w Berlinie.
