MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN MAUKISCH''' (14 VIII 1617 Freiberg, Saksonia – 8 VI 1669 Gdańsk), prof. teologii. Studiował w Lipsku, od 1651 dr teologii, od 1651 rektor q Gimnazjum Akad. i pastor w q kośc. św. Trójcy. Jako rektor doskonalił dydaktykę, metody nauczania języków, sprowadził do Gd. wybitnych uczonych, kierował fundacją q Aerarium pauperum studiosorum, zorganizował chór i orkiestrę. Z myślą o uczniach ułożył po łacinie i niem. pieśni rel., wydane w 2 zbiorach (1656, 1657). Organizował dysputy teol. Autor traktatów teol. i pism polemicznych, w których rozprawiał się z kalwinistami (Maledicentia Maresiana, 1664; Nil sani, Maresiana!, 1667), synkretystami (Syncretistisches Glaubens-Hincken, 1664) i jezuitami (Schrifftmässiges Kinder-Zeugniß […] Bey Gegenstellung der Lutherischen und Jesuitischen Religion, 1664). {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''JOHANN MAUKISCH''' (14 VIII 1617 Freiberg, Saksonia – 8 VI 1669 Gdańsk), prof. teologii. Studiował w Lipsku, od 1651 dr teologii, od 1651 rektor q Gimnazjum Akad. i pastor w q kośc. św. Trójcy. Jako rektor doskonalił dydaktykę, metody nauczania języków, sprowadził do Gd. wybitnych uczonych, kierował fundacją q Aerarium pauperum studiosorum, zorganizował chór i orkiestrę. Z myślą o uczniach ułożył po łacinie i niem. pieśni rel., wydane w 2 zbiorach (1656, 1657). Organizował dysputy teol. Autor traktatów teol. i pism polemicznych, w których rozprawiał się z kalwinistami (''Maledicentia Maresiana'', 1664; ''Nil sani, Maresiana!'', 1667), synkretystami (''Syncretistisches Glaubens-Hincken'', 1664) i jezuitami (''Schrifftmässiges Kinder-Zeugniß […] Bey Gegenstellung der Lutherischen und Jesuitischen Religion'', 1664). {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:19, 8 mar 2013
JOHANN MAUKISCH (14 VIII 1617 Freiberg, Saksonia – 8 VI 1669 Gdańsk), prof. teologii. Studiował w Lipsku, od 1651 dr teologii, od 1651 rektor q Gimnazjum Akad. i pastor w q kośc. św. Trójcy. Jako rektor doskonalił dydaktykę, metody nauczania języków, sprowadził do Gd. wybitnych uczonych, kierował fundacją q Aerarium pauperum studiosorum, zorganizował chór i orkiestrę. Z myślą o uczniach ułożył po łacinie i niem. pieśni rel., wydane w 2 zbiorach (1656, 1657). Organizował dysputy teol. Autor traktatów teol. i pism polemicznych, w których rozprawiał się z kalwinistami (Maledicentia Maresiana, 1664; Nil sani, Maresiana!, 1667), synkretystami (Syncretistisches Glaubens-Hincken, 1664) i jezuitami (Schrifftmässiges Kinder-Zeugniß […] Bey Gegenstellung der Lutherischen und Jesuitischen Religion, 1664).
