KRONIKA OLIWSKA
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KRONIKA OLIWSKA''', powstała w q klasztorze cystersów w Oliwie. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia 1186 do 1350, wiele uwagi poświęca swoim dobrodziejom: książętom | + | '''KRONIKA OLIWSKA''', powstała w q klasztorze cystersów w Oliwie. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia w 1186 do roku 1350, wiele uwagi poświęca swoim dobrodziejom: książętom gdańskim q Sobiesławicom, także książętom polskim z dynastii Piastów panujących nad Pomorzem Wschodnim: Przemysłowi II, Władysławowi Łokietkowi, jak i wielkim mistrzom zakonu krzyżackiego. Niezachowana w oryginale, znana z wielu kopii. Historiografia niemiecka przypisywała jej autorstwo przeorowi klasztoru Gerhardowi von Braunswalde lub anonimowemu notariuszowi, historiografia polska (przede wszystkim ze względu na fonetyczną pisownię nazw miejscowych) ustaliła, że autorem był q Stanisław, opat oliwski. Wysuwane są przypuszczenia, że opat Stanisław wykorzystał wcześniejszą kronikę powstałą w klasztorze za sprawą opata Rudigera (doprowadzoną do około 1310 roku). Z kolei kronika opata Stanisława kontynuowana była przez wielu pisarzy z klasztoru oliwskiego, głównie w postaci rocznika. Od roku 2008 dostępna także w przekładzie na język polski. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:27, 2 sie 2013
KRONIKA OLIWSKA, powstała w q klasztorze cystersów w Oliwie. W kronice opisano dzieje klasztoru od założenia w 1186 do roku 1350, wiele uwagi poświęca swoim dobrodziejom: książętom gdańskim q Sobiesławicom, także książętom polskim z dynastii Piastów panujących nad Pomorzem Wschodnim: Przemysłowi II, Władysławowi Łokietkowi, jak i wielkim mistrzom zakonu krzyżackiego. Niezachowana w oryginale, znana z wielu kopii. Historiografia niemiecka przypisywała jej autorstwo przeorowi klasztoru Gerhardowi von Braunswalde lub anonimowemu notariuszowi, historiografia polska (przede wszystkim ze względu na fonetyczną pisownię nazw miejscowych) ustaliła, że autorem był q Stanisław, opat oliwski. Wysuwane są przypuszczenia, że opat Stanisław wykorzystał wcześniejszą kronikę powstałą w klasztorze za sprawą opata Rudigera (doprowadzoną do około 1310 roku). Z kolei kronika opata Stanisława kontynuowana była przez wielu pisarzy z klasztoru oliwskiego, głównie w postaci rocznika. Od roku 2008 dostępna także w przekładzie na język polski.
