FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''THEODOSIUS CHRISTIAN FRANTZIUS''' (2 II 1735 Lubeka – 18 VI 1802 Gdańsk), kupiec i armator. Przybył do Gdańska około 1760, w 1764 nabył prawa miejskie, w latach 1769–1777 był przedstawicielem kupiectwa w Kwartale Wysokim ([[KWARTAŁY | kwartały]]). W 1790 został nobilitowany na sejmie czteroletnim (herb Taczała, dyplom wydany w 1793), w 1792 otrzymał od króla polskiego tytuł tajnego radcy handlowego. Po włączeniu Gdańska do Prus był radcą handlowym w gdańskim Königliches Commerz- und Admiralitäts-Collegium (Królewski Sąd Handlowo-Morski).<br/><br/> | '''THEODOSIUS CHRISTIAN FRANTZIUS''' (2 II 1735 Lubeka – 18 VI 1802 Gdańsk), kupiec i armator. Przybył do Gdańska około 1760, w 1764 nabył prawa miejskie, w latach 1769–1777 był przedstawicielem kupiectwa w Kwartale Wysokim ([[KWARTAŁY | kwartały]]). W 1790 został nobilitowany na sejmie czteroletnim (herb Taczała, dyplom wydany w 1793), w 1792 otrzymał od króla polskiego tytuł tajnego radcy handlowego. Po włączeniu Gdańska do Prus był radcą handlowym w gdańskim Königliches Commerz- und Admiralitäts-Collegium (Królewski Sąd Handlowo-Morski).<br/><br/> | ||
Hurtownik i armator, handlował drewnem i zbożem z Anglią. W 1773 kantor jego firmy mieścił się w Bramie Rybackiej ([[BRAMA ŻABIA | Brama Żabia]]), w 1797 w jego domu przy Melzergasse 8 (ul. Słodowników). Inwestował w nieruchomości; posiadał między innymi kamienice przy Langgasse 28 (ul. Długa; w posiadaniu rodziny od 1782, z domem tylnym przy Hundegasse 336 (ul. Ogarna 112)), Langer Markt 26 (Długi Targ; 1789–1801), Grosse Krämergasse 10 (ul. Kramarska, 1788, podarował ją zięciowi).<br/><br/> | Hurtownik i armator, handlował drewnem i zbożem z Anglią. W 1773 kantor jego firmy mieścił się w Bramie Rybackiej ([[BRAMA ŻABIA | Brama Żabia]]), w 1797 w jego domu przy Melzergasse 8 (ul. Słodowników). Inwestował w nieruchomości; posiadał między innymi kamienice przy Langgasse 28 (ul. Długa; w posiadaniu rodziny od 1782, z domem tylnym przy Hundegasse 336 (ul. Ogarna 112)), Langer Markt 26 (Długi Targ; 1789–1801), Grosse Krämergasse 10 (ul. Kramarska, 1788, podarował ją zięciowi).<br/><br/> | ||
| − | Przyczynił się do rozwoju floty gdańskiej, budując w latach 1764–1793 na swój rachunek 19 statków; łącznie w tym czasie posiadał 30 żaglowców (23 samodzielnie, siedem w spółkach armatorskich). W 1793 stan jego floty wynosił 12 żaglowców, w 1800 – 17, w 1802 – 15. Należące do niego statki były jednostkami dużymi i wyjątkowymi, jak na gdańskie warunki (około 400–450 łasztów). Nadawał im nazwy związane z nazwiskami i imionami słynnych naukowców: „Copernicus”, „Hevelius” (zbudowany 1782 w Gdańsku), „Tycho de Brahe”, „Kepler”, „Ptolemeus”, „Halley”. Wraz z synami: [[FRANTZIUS JOHANN GOTTHARD von | Johannem Gotthardem]], [[FRANTZIUS THEODOR CHRISTIAN | Theodorem Christianem]] (1771–1835), Danielem Gotthilfem (1779–1837) | + | Przyczynił się do rozwoju floty gdańskiej, budując w latach 1764–1793 na swój rachunek 19 statków; łącznie w tym czasie posiadał 30 żaglowców (23 samodzielnie, siedem w spółkach armatorskich). W 1793 stan jego floty wynosił 12 żaglowców, w 1800 – 17, w 1802 – 15. Należące do niego statki były jednostkami dużymi i wyjątkowymi, jak na gdańskie warunki (około 400–450 łasztów). Nadawał im nazwy związane z nazwiskami i imionami słynnych naukowców: „Copernicus”, „Hevelius” (zbudowany 1782 w Gdańsku), „Tycho de Brahe”, „Kepler”, „Ptolemeus”, „Halley”. Wraz z synami: [[FRANTZIUS JOHANN GOTTHARD von | Johannem Gotthardem]], [[FRANTZIUS THEODOR CHRISTIAN | Theodorem Christianem]] (1771–1835), Danielem Gotthilfem (1779–1837), [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM | Friedrichem Wilhelmem]] (1789–1861), Karlem Eilhardem (1791–1863) – został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim. <br/><br> |
| − | Pierwszą żoną i matką jego synów była Adelgunda Justina Reinick (1747–1795). Ponowny związek małżeński zawarł w marcu 1797 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z wdową po lekarzu Joanną Renatą Krüger z domu Gorges (1745–1825). Córka Johanna Justina (1777 – 28 I 1837) była żoną gdańskiego lekarza [[GÖTZ GOTTFRIED | Gottfrieda Götza]]. {{author: EWŁ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pierwszą żoną i matką jego synów była Adelgunda Justina Reinick (1747–1795). Ponowny związek małżeński zawarł w marcu 1797 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z wdową po lekarzu Joanną Renatą Krüger z domu Gorges (1745–1825). Syn Daniel Gotthilf w 1804 nabył za 100 000 talarów od wdowy po pruskim generale Wilhelmie Magnusie von Brünneck i jej synów Kolibki i Chwarzno (obecnie w granicach Gdyni), po bankructwie sprzedał je zadłużone w 1822 za 45 800 talarów porucznikowi Alexandrowi Manns. Córka Johanna Justina (1777 – 28 I 1837) była żoną gdańskiego lekarza [[GÖTZ GOTTFRIED | Gottfrieda Götza]]. {{author: EWŁ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:33, 30 cze 2022
THEODOSIUS CHRISTIAN FRANTZIUS (2 II 1735 Lubeka – 18 VI 1802 Gdańsk), kupiec i armator. Przybył do Gdańska około 1760, w 1764 nabył prawa miejskie, w latach 1769–1777 był przedstawicielem kupiectwa w Kwartale Wysokim ( kwartały). W 1790 został nobilitowany na sejmie czteroletnim (herb Taczała, dyplom wydany w 1793), w 1792 otrzymał od króla polskiego tytuł tajnego radcy handlowego. Po włączeniu Gdańska do Prus był radcą handlowym w gdańskim Königliches Commerz- und Admiralitäts-Collegium (Królewski Sąd Handlowo-Morski).
Hurtownik i armator, handlował drewnem i zbożem z Anglią. W 1773 kantor jego firmy mieścił się w Bramie Rybackiej ( Brama Żabia), w 1797 w jego domu przy Melzergasse 8 (ul. Słodowników). Inwestował w nieruchomości; posiadał między innymi kamienice przy Langgasse 28 (ul. Długa; w posiadaniu rodziny od 1782, z domem tylnym przy Hundegasse 336 (ul. Ogarna 112)), Langer Markt 26 (Długi Targ; 1789–1801), Grosse Krämergasse 10 (ul. Kramarska, 1788, podarował ją zięciowi).
Przyczynił się do rozwoju floty gdańskiej, budując w latach 1764–1793 na swój rachunek 19 statków; łącznie w tym czasie posiadał 30 żaglowców (23 samodzielnie, siedem w spółkach armatorskich). W 1793 stan jego floty wynosił 12 żaglowców, w 1800 – 17, w 1802 – 15. Należące do niego statki były jednostkami dużymi i wyjątkowymi, jak na gdańskie warunki (około 400–450 łasztów). Nadawał im nazwy związane z nazwiskami i imionami słynnych naukowców: „Copernicus”, „Hevelius” (zbudowany 1782 w Gdańsku), „Tycho de Brahe”, „Kepler”, „Ptolemeus”, „Halley”. Wraz z synami: Johannem Gotthardem, Theodorem Christianem (1771–1835), Danielem Gotthilfem (1779–1837), Friedrichem Wilhelmem (1789–1861), Karlem Eilhardem (1791–1863) – został obdarzony przez króla Prus tytułem szlacheckim.
Pierwszą żoną i matką jego synów była Adelgunda Justina Reinick (1747–1795). Ponowny związek małżeński zawarł w marcu 1797 w kościele Najświętszej Marii Panny z wdową po lekarzu Joanną Renatą Krüger z domu Gorges (1745–1825). Syn Daniel Gotthilf w 1804 nabył za 100 000 talarów od wdowy po pruskim generale Wilhelmie Magnusie von Brünneck i jej synów Kolibki i Chwarzno (obecnie w granicach Gdyni), po bankructwie sprzedał je zadłużone w 1822 za 45 800 talarów porucznikowi Alexandrowi Manns. Córka Johanna Justina (1777 – 28 I 1837) była żoną gdańskiego lekarza Gottfrieda Götza.
