NITROWSKI, rodzina

'''NITROWSKI''' (Nitrowsky, Nietrowsky, Nitrofski, Nidrowski), rodzina twórców tzw. gdańskiej szkoły organmistrzowskiej. Jej członkowie należeli do najwybitniejszych organmistrzów w XVII wieku w Polsce. <br/><br/> '''Georg''' (około 1605 – około 1673 Gdańsk?) pochodził być może z terenów obecnej Słowacji, prawdopodobnie uczeń Hansa Hummla starszego. Po raz pierwszy notowany na Spiszu w 1630 roku, działał na południu Polski. W Gdańsku udokumentowany w latach 1649–1672 z ośmioma pracami, z najważniejszych: budowa nowych organów w katedrze w Gnieźnie (1659–1661), wraz z synem Andreasem rozbudowa organów w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP; 1672–1673). Ożeniony z Magdaleną Langen (zm. przed 1655), miał synów Georga, Hansa i Andreasa. <br/><br/> '''Andreas''' (około 1640 – 1698 Sandomierz), syn Georga. Notowany po raz pierwszy przy okazji rozbudowy organów w kościoła NMP. 24 VI 1655 przyjął prawo miejskie tzw. pracownicze, w Gdańsku notowany do 1676. Udokumentowano dziewięć jego prac w Gdańsku i okolicy. Zmarł w trakcie budowy największego dzieła, pięćdziesięciojednogłosowych organów w kolegiacie (obecnie katedrze) w Sandomierzu (opisanych jako osobliwość przez Johanna Matthesona). Ożeniony z Elisabeth. <br/><br/> '''Daniel''' (około 1650 – przed 1734), syn Georga. Z nim łączy się dziewięć prac na terenie Gdańska i w okolicy, w latach 1683–1685 zbudował organy w katedrze we Fromborku. Notowany w Gdańsku do 1727 roku. Ożenił się 1 X 1693 z Cathariną Elisabeth, miał córki Catharinę Elisabeth (ur. ok. 1711 Gdańsk), która odziedziczyła po nim dom przy Pfefferstadt (ul. Korzenna), notowana jeszcze w 1761, oraz Florentinę Constantię (ur. ok. 1711 – pochowana 12 VIII 1785), w stanie panieńskim. {{author: MaBa}} {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''NITROWSKI''' (Nitrowsky, Nietrowsky, Nitrofski, Nidrowski), rodzina twórców tzw. gdańskiej szkoły organmistrzowskiej. Jej członkowie należeli do najwybitniejszych organmistrzów w XVII wieku w Polsce. <br/><br/> '''Georg''' (około 1605 – około 1673 Gdańsk?) pochodził być może z terenów obecnej Słowacji, prawdopodobnie uczeń Hansa Hummla starszego. Po raz pierwszy notowany na Spiszu w 1630 roku, działał na południu Polski. W Gdańsku udokumentowany w latach 1649–1672 z ośmioma pracami, z najważniejszych: budowa nowych organów w katedrze w Gnieźnie (1659–1661), wraz z synem Andreasem rozbudowa organów w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP; 1672–1673). Ożeniony z Magdaleną Langen (zm. przed 1655), miał synów Georga, Hansa i Andreasa. <br/><br/> '''Andreas''' (około 1640 – 1698 Sandomierz), syn Georga. Notowany po raz pierwszy przy okazji rozbudowy organów w kościoła NMP. 24 VI 1655 przyjął prawo miejskie tzw. pracownicze, w Gdańsku notowany do 1676. Udokumentowano dziewięć jego prac w Gdańsku i okolicy. Zmarł w trakcie budowy największego dzieła, pięćdziesięciojednogłosowych organów w kolegiacie (obecnie katedrze) w Sandomierzu (opisanych jako osobliwość przez Johanna Matthesona). Ożeniony z Elisabeth. <br/><br/> '''Daniel''' (około 1650 – przed 1734), syn Georga. Z nim łączy się dziewięć prac na terenie Gdańska i w okolicy, w latach 1683–1685 zbudował organy w katedrze we Fromborku. Notowany w Gdańsku do 1727 roku. Ożenił się 1 X 1693 z Cathariną Elisabeth, miał córki Catharinę Elisabeth (ur. ok. 1711 Gdańsk), która odziedziczyła po nim dom przy Pfefferstadt (ul. Korzenna), notowana jeszcze w 1761, oraz Florentinę Constantię (ur. ok. 1711 – pochowana 12 VIII 1785), w stanie panieńskim. {{author: MaBa}} {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''':<br/>

'''Bibliografia''':<br/>