HAFFNER JEAN GEORG, lekarz
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W Gdańsku od 1807 jako lekarz francuskiego 9. Regimentu Huzarów w stopniu majora, zakwaterowany przy Ankerschmiedegasse (ul. Kotwiczników 11). W 1808 ożenił się z Reginą Caroliną z domu Bruns (zm. 1 VIII 1831 Sopot, podczas epidemii cholery), wdową po kupcu Johannie Christophie Böttcherze (zm. 1805), matką pięciorga dzieci. Zamieszkał w jej kamienicy przy Ankerschmiedegasse 170 (ul. Kotwiczników 16), gdzie po zwolnieniu z wojska otworzył praktykę lekarską i [[ŁAŹNIE PUBLICZNE | łaźnię publiczną]]. W praktyce lekarskiej stosował pionierskie w Gdańsku szczepienia przeciwko ospie. W 1811 przeniósł łaźnię na Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75), do domu z ogrodem nabytym od kupca Carla Christopha Wegnera, gdzie funkcjonowała przez wiele lat (otwarta 10 VI 1811). W 1823 rozpoczął budowę kąpieliska morskiego w Sopocie, konkurując tu ze wspomnianym Carlem Christophem Wegnerem. Wbrew rozpowszechnionemu poglądowi w 1808 nie był zaangażowany w budowę kąpieliska morskiego w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]], mimo to w 2003 jego imię otrzymał miejscowy park.<br/><br/> | W Gdańsku od 1807 jako lekarz francuskiego 9. Regimentu Huzarów w stopniu majora, zakwaterowany przy Ankerschmiedegasse (ul. Kotwiczników 11). W 1808 ożenił się z Reginą Caroliną z domu Bruns (zm. 1 VIII 1831 Sopot, podczas epidemii cholery), wdową po kupcu Johannie Christophie Böttcherze (zm. 1805), matką pięciorga dzieci. Zamieszkał w jej kamienicy przy Ankerschmiedegasse 170 (ul. Kotwiczników 16), gdzie po zwolnieniu z wojska otworzył praktykę lekarską i [[ŁAŹNIE PUBLICZNE | łaźnię publiczną]]. W praktyce lekarskiej stosował pionierskie w Gdańsku szczepienia przeciwko ospie. W 1811 przeniósł łaźnię na Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75), do domu z ogrodem nabytym od kupca Carla Christopha Wegnera, gdzie funkcjonowała przez wiele lat (otwarta 10 VI 1811). W 1823 rozpoczął budowę kąpieliska morskiego w Sopocie, konkurując tu ze wspomnianym Carlem Christophem Wegnerem. Wbrew rozpowszechnionemu poglądowi w 1808 nie był zaangażowany w budowę kąpieliska morskiego w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]], mimo to w 2003 jego imię otrzymał miejscowy park.<br/><br/> | ||
Był ojczymem Johanna Eduarda (później nauczyciela w Lęborku i Gdańsku, zm. 1849), Carla Gustava (później urzędnika pocztowego w Berlinie, zm. 1846), Ernsta Adolpha (9 VII 1800 – 1 IX 1861, później kupca), Wendeliny Augusty Mathildy (zm. 24 XI 1873) oraz Laury Elwiry Böttcherów i ojcem zmarłych w dzieciństwie Emilii Victoryny Eugenii i Isidora Othmara Victora oraz Johanna Eugena Oskara (28 XII 1811 – 6 XII 1892), później doktora medycyny po studiach na uniwersytecie w Gießen i Josefiny Caroliny Reginy (1809 Gdańsk – 12 III 1887 Gdańsk), wydanej za Gustava Eduarda Feyerabendta (1810 – 17 X 1866 Stegna), w latach 1856–1860 pastora St.-Peter-und-Paul-Kirche na Helu (obecnie Muzeum Rybołówstwa w Helu), 1860–1866 pastora Herz-Jesu-Kirche Kobbelgrube (obecnie kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stegnie). Z tego związku pochodziła z kolei Paulina Margarethe Feyerabendt (24 XI 1846 Gdańsk – 16 III 1928 Gdańsk), żona [[REUTENER GEORG FERDINAND | Georga Ferdinanda Reutenera]].<br/><br/> | Był ojczymem Johanna Eduarda (później nauczyciela w Lęborku i Gdańsku, zm. 1849), Carla Gustava (później urzędnika pocztowego w Berlinie, zm. 1846), Ernsta Adolpha (9 VII 1800 – 1 IX 1861, później kupca), Wendeliny Augusty Mathildy (zm. 24 XI 1873) oraz Laury Elwiry Böttcherów i ojcem zmarłych w dzieciństwie Emilii Victoryny Eugenii i Isidora Othmara Victora oraz Johanna Eugena Oskara (28 XII 1811 – 6 XII 1892), później doktora medycyny po studiach na uniwersytecie w Gießen i Josefiny Caroliny Reginy (1809 Gdańsk – 12 III 1887 Gdańsk), wydanej za Gustava Eduarda Feyerabendta (1810 – 17 X 1866 Stegna), w latach 1856–1860 pastora St.-Peter-und-Paul-Kirche na Helu (obecnie Muzeum Rybołówstwa w Helu), 1860–1866 pastora Herz-Jesu-Kirche Kobbelgrube (obecnie kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stegnie). Z tego związku pochodziła z kolei Paulina Margarethe Feyerabendt (24 XI 1846 Gdańsk – 16 III 1928 Gdańsk), żona [[REUTENER GEORG FERDINAND | Georga Ferdinanda Reutenera]].<br/><br/> | ||
| − | Pochowany 26 IV 1830 na [[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarzu w Starych Szkotach]]. 21 III 1837 łaźnię przy Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75) spadkobiercy wystawili na licytację. 20 IX 2020, w 245 rocznicę urodzin, przy ul. Brzegi 45 odsłonięto poświęcony mu [[POMNIK JEAN GEORG HAFFNER , ul. Brzegi | pomnik/obelisk]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Pochowany 26 IV 1830 na [[CMENTARZE W STARYCH SZKOTACH | cmentarzu w Starych Szkotach]]. 21 III 1837 łaźnię przy Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75) spadkobiercy wystawili na licytację. 20 IX 2020, w 245 rocznicę urodzin, przy ul. Brzegi 45 odsłonięto poświęcony mu [[POMNIK JEAN GEORG HAFFNER , ul. Brzegi | pomnik/obelisk]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,6/126, s. 712–713 (9 V 1808); 300,6/126, s. 1359–1360 (27 I 1809).<br/> | ||
| + | „Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten”, nr 77 z 24 IX 1808, s. 1273; nr 19 z 8 III 1809; nr 45 z 5 VI 1811, s. 589. | ||
Wersja z 14:39, 5 cze 2022
JEAN GEORG HAFFNER (20 IX 1775 Kolmar, Alzacja – 20 IV 1830 Gdańsk), lekarz. Syn piekarza Georga i Cathariny Elisabeth z domu Müller. W 1794 powołany do wojska, służył w armii napoleońskiej do 1809, z przerwą na studia medyczne na uniwersytecie w Strasburgu. W 1802 obronił pracę na temat patologii ciąży, w 1803 otrzymał tytuł lekarza. W 1807 odznaczony Orderem Legii Honorowej.
W Gdańsku od 1807 jako lekarz francuskiego 9. Regimentu Huzarów w stopniu majora, zakwaterowany przy Ankerschmiedegasse (ul. Kotwiczników 11). W 1808 ożenił się z Reginą Caroliną z domu Bruns (zm. 1 VIII 1831 Sopot, podczas epidemii cholery), wdową po kupcu Johannie Christophie Böttcherze (zm. 1805), matką pięciorga dzieci. Zamieszkał w jej kamienicy przy Ankerschmiedegasse 170 (ul. Kotwiczników 16), gdzie po zwolnieniu z wojska otworzył praktykę lekarską i łaźnię publiczną. W praktyce lekarskiej stosował pionierskie w Gdańsku szczepienia przeciwko ospie. W 1811 przeniósł łaźnię na Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75), do domu z ogrodem nabytym od kupca Carla Christopha Wegnera, gdzie funkcjonowała przez wiele lat (otwarta 10 VI 1811). W 1823 rozpoczął budowę kąpieliska morskiego w Sopocie, konkurując tu ze wspomnianym Carlem Christophem Wegnerem. Wbrew rozpowszechnionemu poglądowi w 1808 nie był zaangażowany w budowę kąpieliska morskiego w Brzeźnie, mimo to w 2003 jego imię otrzymał miejscowy park.
Był ojczymem Johanna Eduarda (później nauczyciela w Lęborku i Gdańsku, zm. 1849), Carla Gustava (później urzędnika pocztowego w Berlinie, zm. 1846), Ernsta Adolpha (9 VII 1800 – 1 IX 1861, później kupca), Wendeliny Augusty Mathildy (zm. 24 XI 1873) oraz Laury Elwiry Böttcherów i ojcem zmarłych w dzieciństwie Emilii Victoryny Eugenii i Isidora Othmara Victora oraz Johanna Eugena Oskara (28 XII 1811 – 6 XII 1892), później doktora medycyny po studiach na uniwersytecie w Gießen i Josefiny Caroliny Reginy (1809 Gdańsk – 12 III 1887 Gdańsk), wydanej za Gustava Eduarda Feyerabendta (1810 – 17 X 1866 Stegna), w latach 1856–1860 pastora St.-Peter-und-Paul-Kirche na Helu (obecnie Muzeum Rybołówstwa w Helu), 1860–1866 pastora Herz-Jesu-Kirche Kobbelgrube (obecnie kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Stegnie). Z tego związku pochodziła z kolei Paulina Margarethe Feyerabendt (24 XI 1846 Gdańsk – 16 III 1928 Gdańsk), żona Georga Ferdinanda Reutenera.
Pochowany 26 IV 1830 na cmentarzu w Starych Szkotach. 21 III 1837 łaźnię przy Poggenpfuhl 381 (ul. Żabi Kruk 75) spadkobiercy wystawili na licytację. 20 IX 2020, w 245 rocznicę urodzin, przy ul. Brzegi 45 odsłonięto poświęcony mu pomnik/obelisk.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300,6/126, s. 712–713 (9 V 1808); 300,6/126, s. 1359–1360 (27 I 1809).
„Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten”, nr 77 z 24 IX 1808, s. 1273; nr 19 z 8 III 1809; nr 45 z 5 VI 1811, s. 589.
