RHETE ANDREAS GABRIEL, drukarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File: Andreas_Rhete.jpg |thumb| ''Labirynt świata i dom pociechy'', przygotowany do druku przez Andreasa Rhete]]
 
[[File: Andreas_Rhete.jpg |thumb| ''Labirynt świata i dom pociechy'', przygotowany do druku przez Andreasa Rhete]]
 
'''ANDREAS GABRIEL RHETE''' (przełom XVII/XVIII wieku), drukarz gdański. Najstarszy syn [[RHETE DAVID FRIEDRICH | Davida Friedricha Rhetego]]. Zdobył wykształcenie typograficzne, za życia ojca, w 1685, był autorem panegiryku na ślub burmistrza [[SCHUMANN GABRIEL | Gabriela Schumanna]] z Jacobą von Ejwik ''Unterthӓnigster Glückwunsch zur Vermählung des Gabriel Schumann und Jacoba von Ewygk'' i przygotował do druku (wydany w 1695) ''Labirynt świata i dom pociechy'', tekst będący parafraza pracy Jana Ámosa Komenskiego ''Via ad coelum hominem ducens…'', który przetłumaczył polski kaznodzieja gdańskiego, kalwińskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]], Jan Petroselin. <br/><br/>
 
'''ANDREAS GABRIEL RHETE''' (przełom XVII/XVIII wieku), drukarz gdański. Najstarszy syn [[RHETE DAVID FRIEDRICH | Davida Friedricha Rhetego]]. Zdobył wykształcenie typograficzne, za życia ojca, w 1685, był autorem panegiryku na ślub burmistrza [[SCHUMANN GABRIEL | Gabriela Schumanna]] z Jacobą von Ejwik ''Unterthӓnigster Glückwunsch zur Vermählung des Gabriel Schumann und Jacoba von Ewygk'' i przygotował do druku (wydany w 1695) ''Labirynt świata i dom pociechy'', tekst będący parafraza pracy Jana Ámosa Komenskiego ''Via ad coelum hominem ducens…'', który przetłumaczył polski kaznodzieja gdańskiego, kalwińskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]], Jan Petroselin. <br/><br/>
Po śmierci ojca w 1694 porzucił rodzinną oficynę i zaciągnął się do wojska szwedzkiego, przebywał także w państwie rosyjskim. Do Gdańska powrócił w 1726, najprawdopodobniej jednak miasto szybko opuścił, dalsze jego losy pozostają nieznane. {{author: PP}} {author: AKP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Po śmierci ojca w 1694 porzucił rodzinną oficynę i zaciągnął się do wojska szwedzkiego, przebywał także w państwie rosyjskim. Do Gdańska powrócił w 1726, najprawdopodobniej jednak miasto szybko opuścił, dalsze jego losy pozostają nieznane. {{author: PP}} {{author: AKP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
  
 
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
'''Bibliografia''':<br/>
 
'''Bibliografia''':<br/>
 
''Rhete Andrzej Gabriel'', w: ''Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku'', t. 4: Pomorze, opr. Alodia Kawecka-Gryczowa oraz Krystyna Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962, s. 347.
 
''Rhete Andrzej Gabriel'', w: ''Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku'', t. 4: Pomorze, opr. Alodia Kawecka-Gryczowa oraz Krystyna Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962, s. 347.

Wersja z 16:16, 24 maj 2022

Labirynt świata i dom pociechy, przygotowany do druku przez Andreasa Rhete

ANDREAS GABRIEL RHETE (przełom XVII/XVIII wieku), drukarz gdański. Najstarszy syn Davida Friedricha Rhetego. Zdobył wykształcenie typograficzne, za życia ojca, w 1685, był autorem panegiryku na ślub burmistrza Gabriela Schumanna z Jacobą von Ejwik Unterthӓnigster Glückwunsch zur Vermählung des Gabriel Schumann und Jacoba von Ewygk i przygotował do druku (wydany w 1695) Labirynt świata i dom pociechy, tekst będący parafraza pracy Jana Ámosa Komenskiego Via ad coelum hominem ducens…, który przetłumaczył polski kaznodzieja gdańskiego, kalwińskiego kościoła św. Piotra i Pawła, Jan Petroselin.

Po śmierci ojca w 1694 porzucił rodzinną oficynę i zaciągnął się do wojska szwedzkiego, przebywał także w państwie rosyjskim. Do Gdańska powrócił w 1726, najprawdopodobniej jednak miasto szybko opuścił, dalsze jego losy pozostają nieznane. PP AKP













Bibliografia:
Rhete Andrzej Gabriel, w: Drukarze dawnej Polski od XV do XVIII wieku, t. 4: Pomorze, opr. Alodia Kawecka-Gryczowa oraz Krystyna Korotajowa, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962, s. 347.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania