MYŚLIWIEC MAŁGORZATA, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego

Wersja z 10:09, 24 maj 2022

MAŁGORZATA MYŚLIWIEC (ur. 8 III 1965 Bartoszyce), pediatra, diabetolog, endokrynolog, endokrynolog i diabetolog dziecięcy, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego (GUMed). Córka Jana (ur. 1941) i Jadwigi (ur. 1943). W Bartoszycach ukończyła szkołę podstawową i Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego, w 1990 absolwentka GUMed.

W latach 1990–1995 pracowała w Poradni Dziecięcej Przychodni Rejonowej w Gdańsku, od 1995 w Wojewódzkiej Poradni Diabetologicznej. Od 1998 zatrudniona w Klinice Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii Akademii Medycznej w Gdańsku. Po ukończonych stażach specjalizacyjnych specjalista chorób dzieci (1995 – I stopień specjalizacji z pediatrii i 1998 – II stopień specjalizacji z pediatrii), endokrynologii (2001), diabetologii (2009) i endokrynologii i diabetologii dziecięcej (2015). Od 1999 doktor nauk medycznych w zakresie medycyny w oparciu o pracę Rola N-acetylo-beta-D-glukozaminidazy oraz izoenzymów A i B oznaczonych w surowicy krwi i w moczu we wczesnej diagnostyce późnych powikłań cukrzycy typu 1 (promotor prof. Anna Balcerska). Od 2009 doktor habilitowany nauk medycznych z dyscypliny medycyny-endokrynologii w oparciu o dorobek i rozprawę Wartość prognostyczna markerów immunologicznych i biochemicznych we wczesnym etapie rozwoju nefropatii i retinopatii cukrzycowej u dzieci. Od 2011 profesor nadzwyczajny, od 2013 profesor tytularny, od 2019 profesor zwyczajny.

W 2006 zorganizowała w Klinice Pediatrii, Hematologii, Onkologii i Endokrynologii Oddział Diabetologii Dziecięcej i była jego ordynatorem, od 2011 zastępcą ordynatora. Od 2 I 2013 kierownik nowo powołanej Katedry i Kliniki Pediatrii, Diabetologii i Endokrynologii oraz ordynator Kliniki Pediatrii, Diabetologii i Endokrynologii. W kadencjach 2012–2016 i 2016–2020 członkini Senatu GUMed.

Zajmuje się terapią komórkową dzieci z cukrzycą typu 1 w okresie prediabetes i we wczesnej fazie rozpoznania choroby, cukrzycą monogenową u dzieci związana z upośledzeniem funkcji komórek β trzustki, poszukiwaniem nowych wczesnych markerów prognostycznych rozwoju nefropatii i retinopatii cukrzycowej, zastosowaniem nowoczesnych metod leczenia i monitorowania u pacjentów z cukrzycą typu 1, diagnostyką i terapią hipercholesterolemii rodzinnej u dzieci i ich rodzin, diagnostyką i terapią hiperinsulinizmu wrodzonego. W 2004 po raz pierwszy na świecie podjęła próbę zakończoną sukcesem zastosowania osobistej pompy insulinowej w leczeniu dwóch 7-tygodniowych niemowląt z rozpoznaną przetrwałą cukrzycą noworodkową z masą ciała poniżej trzech kg.

W kolejnych badaniach udowodniła, że pojawienie się wykrywalnego TNF- α, VEGF i innych cytokin prozapalnych w surowicy krwi u dzieci z cukrzycą typu 1, ale jeszcze bez klinicznie jawnych objawów uszkodzenia narządu wzroku i nerek wraz ze wzrostem aktywności enzymu N-acetylo-β-D-glukozaminidazy (NAG) i jego izoenzymów zarówno w surowicy krwi i w moczu wskazuje, że proces zapalny w narządzie wzroku oraz w nerkach toczy się już w pierwszych latach trwania choroby. Udokumentowała, że mikroalbuminuria jako objaw uszkodzenia nerek nie jest wczesnym wskaźnikiem rozwoju nefropatii cukrzycowej, a jest wynikiem znacznego już procesu uszkodzenia kłębuszków nerkowych i stanowi nieodwracalny objaw mikroangiopatii cukrzycowej. Były to badania pionierskie, które przyczyniły się do zmiany pojęcia mikroalbuminutrii na albuminurię.

W 2012 podczas IV edycji konkursu organizowanego przez Puls Medycyny na wybitnego innowatora w polskiej ochronie zdrowia pierwsze miejsce zajął koordynowany przez nią w części klinicznej projekt „Terapia komórkowa cukrzycy typu 1 w oparciu o namnożone sztucznie limfocyty regulatorowe CD4+CD25+CD 127”. Współtwórczyni dwóch patentów: szczepionki do leczenia cukrzycy typu 1 u dzieci, zastosowanie sortera komórek oraz sposób namnażania komórek Treg in vitro do wytwarzania szczepionki do leczenia cukrzycy typu 1. oraz sposobu namnażania in vitro komórek T regulatorowych (Treg). Współtwórczyni wynalazku opatentowanego w USA: „Method for vivo expansion of regulatory T cells”. Autorka między innymi rozdziału „Modulator sof K+ channels in diabetology” (Potassium channels as a target for clinical therapeutics”, Bentham eBooks, 2012), współredaktorka monografii „Diabetologia wieku rozwojowego” (PZWL, 2018).

W latach 2008-2012 pełniła funkcję członka Komisji Immunoprofilaktyki Polskiej Akademii Nauk. Od 2011 do 2020 była członkinią Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, w latach 2012–2018 członkini Komisji do spraw diabetologii i endokrynologii dziecięcej Wydziału Nauk Medycznych PAN. Członkini ekspertów z ramienia Polskiego Towarzystwa przy Ministrze Zdrowia w dziedzinie leczenia cukrzycy. Od 2012 do 2016 była przewodniczącą Sekcji Pediatrycznej Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (od 2017 wiceprzewodnicząca). Od 2014 konsultant wojewódzkiego w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej. Od 2015 członkini Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, od 2016 Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Endokrynologii i Diabetologii Dziecięcej.

Odznaczona Srebrnym (2010) i Złotym (2015) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2021), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2017). Uhonorowana Nagrodą Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (2019), honorową Nagrodą Zaufania „ZŁOTY OTIS 2019”, Główną Nagrodą Naukową Polskiego Towarzystwa Diabetologii (2019). W plebiscycie Kobiet Medycyny 2017 została jedną z pięciu laureatek.

Żona Dariusza Myśliwiec (ur. 1959), nauczyciela, matka Artura (ur. 1991), magistra filologii angielskiej UG, doktora nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinie nauk o kulturze fizycznej, pracującego w Parlamencie Europejskim w Brukseli, oraz Karoliny (ur. 2001) studentki Wydziału Lekarskiego GUMed. EŁ