GOEBEL JOSEPH, organmistrz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''JOSEPH GOEBEL''' (9 VII 1893 Królewiec – 23 VIII 1969), organmistrz. Syn Brunona, właściciela firmy budowy dzwonów, najstarszy z jego dziesięciorga dzieci (sześć córek i czterech synów). W Gdańsku od 1920, posiadał [[OBYWATELSTWO II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | obywatelstwa II Wolnego Miasta]], do około 1941 prowadził w Gdańsku firmę "Orgelbauanstalt J. Goebel" przy Johannisgasse 9 (ul. Świętojańska), będącą filią wytwórni M. Terletzkiego w Królewcu, oraz własny warsztat przy Langgarter Hintergasse 10 (ul. Sadowa, [[DŁUGIE OGRODY | Długie Ogrody]]), w 1940 przy Mausegasse 10 (ul. Owsiana, [[SPICHLERZE | Spichlerze]]).<br/><br/> | '''JOSEPH GOEBEL''' (9 VII 1893 Królewiec – 23 VIII 1969), organmistrz. Syn Brunona, właściciela firmy budowy dzwonów, najstarszy z jego dziesięciorga dzieci (sześć córek i czterech synów). W Gdańsku od 1920, posiadał [[OBYWATELSTWO II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA | obywatelstwa II Wolnego Miasta]], do około 1941 prowadził w Gdańsku firmę "Orgelbauanstalt J. Goebel" przy Johannisgasse 9 (ul. Świętojańska), będącą filią wytwórni M. Terletzkiego w Królewcu, oraz własny warsztat przy Langgarter Hintergasse 10 (ul. Sadowa, [[DŁUGIE OGRODY | Długie Ogrody]]), w 1940 przy Mausegasse 10 (ul. Owsiana, [[SPICHLERZE | Spichlerze]]).<br/><br/> | ||
| − | W latach 1934–1935 przebudował [[ORGANY OLIWSKIE | organy oliwskie]]. Ożeniony z Gertrud z domu Hartmann (11 VII 1894 – 25 VIII 1969, dwa dni po mężu), miał syna Felixa (zginął pod Stalingradem) oraz córki Ursulę Kettemer i Christę-Marię Linden. Gdańsk opuścił w 1945, po wojnie pracował jako ogrodnik, wrócił do zawodu, prowadził w Kolonii firmę budowy organów. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W latach 1934–1935 przebudował [[ORGANY OLIWSKIE | organy oliwskie]]. Ożeniony z Gertrud z domu Hartmann (11 VII 1894 – 25 VIII 1969, dwa dni po mężu), miał syna Felixa (zginął pod Stalingradem) oraz córki Ursulę Kettemer i Christę-Marię Linden. Gdańsk opuścił w 1945, po wojnie pracował jako ogrodnik, wrócił do zawodu, prowadził w Kolonii firmę budowy organów. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | „Danziger Neueste Nachrichten”, 23 III 1931, nr 69, s. 4; 17 VII 1934, nr 164, s. 8; 26/27 I 1935, nr 22, s. 5; 20 VI 1935, nr. 141, s. 5; 23 VIII 1935, nr 196, s. 5; 27/28 VI 1936, nr 148, s. 11.<br/> | ||
| + | „Danziger Vorposten”, 1 XI 1941, nr 303, s. 3. | ||
Wersja z 16:30, 11 cze 2022
JOSEPH GOEBEL (9 VII 1893 Królewiec – 23 VIII 1969), organmistrz. Syn Brunona, właściciela firmy budowy dzwonów, najstarszy z jego dziesięciorga dzieci (sześć córek i czterech synów). W Gdańsku od 1920, posiadał obywatelstwa II Wolnego Miasta, do około 1941 prowadził w Gdańsku firmę "Orgelbauanstalt J. Goebel" przy Johannisgasse 9 (ul. Świętojańska), będącą filią wytwórni M. Terletzkiego w Królewcu, oraz własny warsztat przy Langgarter Hintergasse 10 (ul. Sadowa, Długie Ogrody), w 1940 przy Mausegasse 10 (ul. Owsiana, Spichlerze).
W latach 1934–1935 przebudował organy oliwskie. Ożeniony z Gertrud z domu Hartmann (11 VII 1894 – 25 VIII 1969, dwa dni po mężu), miał syna Felixa (zginął pod Stalingradem) oraz córki Ursulę Kettemer i Christę-Marię Linden. Gdańsk opuścił w 1945, po wojnie pracował jako ogrodnik, wrócił do zawodu, prowadził w Kolonii firmę budowy organów.
Bibliografia:
„Danziger Neueste Nachrichten”, 23 III 1931, nr 69, s. 4; 17 VII 1934, nr 164, s. 8; 26/27 I 1935, nr 22, s. 5; 20 VI 1935, nr. 141, s. 5; 23 VIII 1935, nr 196, s. 5; 27/28 VI 1936, nr 148, s. 11.
„Danziger Vorposten”, 1 XI 1941, nr 303, s. 3.
