GROENING BRUNO, uzdrowiciel
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''BRUNO GROENING''' (Groenkowski; 30 V 1906 Oliwa – 26 I 1959 Paryż), uzdrowiciel. Syn murarza, rodzina ortodoksyjnych katolików. Początkowo skierowany do nauki w zawodzie handl., nast. uczył się rzemiosła. W 1925–29 właściciel małej firmy produkującej stolarkę budowlaną i meblową. Następnie bezrobotny, imał się przygodnych zajęć. W 1943 powołany do służby w Wehrmachcie, walczył na froncie wsch., dwukrotnie ranny, 5 III 1945 dostał się na Pomorzu do niewoli radz. Zwolniony w końcu roku, osiadł w Niemczech, w Haigerseelbach, pracował jako robotnik. W 1948 ujawnił umiejętności uzdrowicielskie, na spotkania z nim (zwł. wiosną 1949 do Herford w Westfalii) zdążały tłumy chorych. Przedstawiciele oficjalnej medycyny i władz wytaczały przeciwko niemu procesy (zm. podczas jednego z nich i wyroku nie ogłoszono). Od 1979 istnieje Koło Przyjaciół Bruna Groeninga, pielęgnujące tradycję jego uzdrowicielskich metod, bujnie rozwijające się od lat 80. XX w., ob. największa światowa organizacja preferująca uzdrowienie na drodze duchowej. Nakręcono o nim film dokumentalny Fenomen Bruna Groeninga (prem. 3 X 2003, Berlin). [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BRUNO GROENING''' (Groenkowski; 30 V 1906 Oliwa – 26 I 1959 Paryż), uzdrowiciel. Syn murarza, rodzina ortodoksyjnych katolików. Początkowo skierowany do nauki w zawodzie handl., nast. uczył się rzemiosła. W 1925–29 właściciel małej firmy produkującej stolarkę budowlaną i meblową. Następnie bezrobotny, imał się przygodnych zajęć. W 1943 powołany do służby w Wehrmachcie, walczył na froncie wsch., dwukrotnie ranny, 5 III 1945 dostał się na Pomorzu do niewoli radz. Zwolniony w końcu roku, osiadł w Niemczech, w Haigerseelbach, pracował jako robotnik. W 1948 ujawnił umiejętności uzdrowicielskie, na spotkania z nim (zwł. wiosną 1949 do Herford w Westfalii) zdążały tłumy chorych. Przedstawiciele oficjalnej medycyny i władz wytaczały przeciwko niemu procesy (zm. podczas jednego z nich i wyroku nie ogłoszono). Od 1979 istnieje Koło Przyjaciół Bruna Groeninga, pielęgnujące tradycję jego uzdrowicielskich metod, bujnie rozwijające się od lat 80. XX w., ob. największa światowa organizacja preferująca uzdrowienie na drodze duchowej. Nakręcono o nim film dokumentalny ''Fenomen Bruna Groeninga'' (prem. 3 X 2003, Berlin). [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:23, 5 mar 2013
BRUNO GROENING (Groenkowski; 30 V 1906 Oliwa – 26 I 1959 Paryż), uzdrowiciel. Syn murarza, rodzina ortodoksyjnych katolików. Początkowo skierowany do nauki w zawodzie handl., nast. uczył się rzemiosła. W 1925–29 właściciel małej firmy produkującej stolarkę budowlaną i meblową. Następnie bezrobotny, imał się przygodnych zajęć. W 1943 powołany do służby w Wehrmachcie, walczył na froncie wsch., dwukrotnie ranny, 5 III 1945 dostał się na Pomorzu do niewoli radz. Zwolniony w końcu roku, osiadł w Niemczech, w Haigerseelbach, pracował jako robotnik. W 1948 ujawnił umiejętności uzdrowicielskie, na spotkania z nim (zwł. wiosną 1949 do Herford w Westfalii) zdążały tłumy chorych. Przedstawiciele oficjalnej medycyny i władz wytaczały przeciwko niemu procesy (zm. podczas jednego z nich i wyroku nie ogłoszono). Od 1979 istnieje Koło Przyjaciół Bruna Groeninga, pielęgnujące tradycję jego uzdrowicielskich metod, bujnie rozwijające się od lat 80. XX w., ob. największa światowa organizacja preferująca uzdrowienie na drodze duchowej. Nakręcono o nim film dokumentalny Fenomen Bruna Groeninga (prem. 3 X 2003, Berlin).
