BUCHHOLZ MAX, artysta plastyk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Buchholz Max.JPG|thumb|Max Buchholz ]] | [[File:Buchholz Max.JPG|thumb|Max Buchholz ]] | ||
| − | + | [[File:Seria znaczków pocztowych II Wolnego Miasta Gdańska, 1937 .JPG|thumb|Seria znaczków z wizerunkami bogów, wypuszczona 13 XII 1937, projektu Maxa Buchholza]] | |
[[File:1_Max_Buchholz.png|thumb|Max Buchholz, ilustracja do książki ''Danzig in Geschichte und Gegenwart'', Danzig 1940]] | [[File:1_Max_Buchholz.png|thumb|Max Buchholz, ilustracja do książki ''Danzig in Geschichte und Gegenwart'', Danzig 1940]] | ||
[[File:2_Max_Buchholz.png|thumb|Max Buchholz, ilustracja do książki ''Danzig in Geschichte und Gegenwart'', Danzig 1940]] | [[File:2_Max_Buchholz.png|thumb|Max Buchholz, ilustracja do książki ''Danzig in Geschichte und Gegenwart'', Danzig 1940]] | ||
Wersja z 12:03, 18 lut 2022
MAX BUCHHOLZ (13 II 1878 Legnica – 11 X 1947 Pegnitz (Oberfranken), Niemcy), artysta plastyk. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie i we Wrocławiu. W Gdańsku od 1904, od 1908 nauczyciel w klasach artystycznych Państwowej Rzemieślniczej Szkoły Dokształcającej przy An der Großen Mühle 11/13 (ul. Wielkie Młyny).
W 1923 zaprojektował pierwsze banknoty i znaczki pocztowe II Wolnego Miasta Gdańska. Projektował następnie medale, dyplomy, winiety blankietów telegramów, druki reklamowe i etykiety towarowe, ilustrował gdańską prasę. Zajmował się także twórczością artystyczną. Wykonał dekoracje malarskie dwóch kościołów na Śląsku.
W 1914 mieszkał przy Fahrenheitstraße 10 (ul. Fahrenheita), po ślubie (we Wrocławiu) 4 VII 1914 z Susanne Bechmeier, zamieszkał przy Große Allee 39 (al. Zwycięstwa). Ojciec dwóch synów, poległych podczas II wojny światowej.
