MASIAK EDMUND, adwokat
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Edmund_Masiak.jpg |thumb| Edmund Masiak]] | [[File: Edmund_Masiak.jpg |thumb| Edmund Masiak]] | ||
| − | '''EDMUND MASIAK''' (12 III 1903 Brusy | + | '''EDMUND MASIAK''' (12 III 1903 Brusy koło Chojnic – 19 VIII 1983 Gdańsk), adwokat. Syn Konstantyna (1872–1949) i Michaliny z domu Kinka (1879–1967). Studiował na Uniwersytecie w Poznaniu, w 1924 magister nauk ekonomiczno-politycznych, w 1928 magister prawa. W 1930 ukończył aplikację sądową i został asesorem, 21 II 1931 mianowany sędzią Sądu Grodzkiego w Działdowie. Następnie był sędzią Sądu Grodzkiego w Bydgoszczy, sędzią Sądu Okręgowego w Gnieźnie, Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. W początkach okupacji oskarżony o udział w tzw. "krwawej niedzieli" w Bydgoszczy, aresztowany przez Gestapo, od 22 XI 1939 do 15 II 1940 osadzony w więzieniu na zamku w Lublinie. Zwolniony, od marca 1940 do listopada 1941 sędzia w Radomiu. 17 XI 1941 wpisany na listę adwokacką jako członek Izby Lubelskiej w dystrykcie radomskim. <br/><br/> |
| + | W Gdańsku od lipca 1945, prowadził kancelarię adwokacką przy al. Grunwaldzkiej 42. W latach 1956–1959 pełnił funkcję dziekana Rady Adwokackiej w Gdańsku, pierwszego z wyboru a nie z mianowania przez Ministra Sprawiedliwości ([[ADWOKATURA | adwokatura]]). W latach 1979-1982 był Rzecznikiem Dyscyplinarnym Rady Adwokackiej. Uhonorowany między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę (1939), Złotą Odznaką Adwokatury. Żonaty był z Marią (17 III 1923 - 3 II 2006 Gdańsk). Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5)]], Łostowickim. {{author: MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:47, 26 sty 2022
EDMUND MASIAK (12 III 1903 Brusy koło Chojnic – 19 VIII 1983 Gdańsk), adwokat. Syn Konstantyna (1872–1949) i Michaliny z domu Kinka (1879–1967). Studiował na Uniwersytecie w Poznaniu, w 1924 magister nauk ekonomiczno-politycznych, w 1928 magister prawa. W 1930 ukończył aplikację sądową i został asesorem, 21 II 1931 mianowany sędzią Sądu Grodzkiego w Działdowie. Następnie był sędzią Sądu Grodzkiego w Bydgoszczy, sędzią Sądu Okręgowego w Gnieźnie, Sądu Okręgowego w Bydgoszczy. W początkach okupacji oskarżony o udział w tzw. "krwawej niedzieli" w Bydgoszczy, aresztowany przez Gestapo, od 22 XI 1939 do 15 II 1940 osadzony w więzieniu na zamku w Lublinie. Zwolniony, od marca 1940 do listopada 1941 sędzia w Radomiu. 17 XI 1941 wpisany na listę adwokacką jako członek Izby Lubelskiej w dystrykcie radomskim.
W Gdańsku od lipca 1945, prowadził kancelarię adwokacką przy al. Grunwaldzkiej 42. W latach 1956–1959 pełnił funkcję dziekana Rady Adwokackiej w Gdańsku, pierwszego z wyboru a nie z mianowania przez Ministra Sprawiedliwości ( adwokatura). W latach 1979-1982 był Rzecznikiem Dyscyplinarnym Rady Adwokackiej. Uhonorowany między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Medalem Za Długoletnią Służbę (1939), Złotą Odznaką Adwokatury. Żonaty był z Marią (17 III 1923 - 3 II 2006 Gdańsk). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5), Łostowickim.
