ŁAJMING WŁODZIMIERZ, prorektor Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych
Linia 7: | Linia 7: | ||
W czasach studenckich współtwórca [[STUDENCKI TEATR PANTOMIMY RĄK I PRZEDMIOTÓW „CO TO” | Studenckiego Teatru Pantomimy Rąk i Przedmiotów „Co To”]]. W pracach posługuje się językiem malarskiej abstrakcji. Istotną rolę w jego twórczości odgrywa chłodna kolorystyka, w tym rozmaite odcienie błękitu i granatu. Do pejzażu wprowadza martwą naturę; sprowadzając przedmioty do form, tworzy nową rzeczywistość. Często powtarzającym się symbolem w malarstwie Łajminga jest motyw zamykającej horyzont góry, jak również uchylone bramy, proste drzwi i wrota.<br/><br/> | W czasach studenckich współtwórca [[STUDENCKI TEATR PANTOMIMY RĄK I PRZEDMIOTÓW „CO TO” | Studenckiego Teatru Pantomimy Rąk i Przedmiotów „Co To”]]. W pracach posługuje się językiem malarskiej abstrakcji. Istotną rolę w jego twórczości odgrywa chłodna kolorystyka, w tym rozmaite odcienie błękitu i granatu. Do pejzażu wprowadza martwą naturę; sprowadzając przedmioty do form, tworzy nową rzeczywistość. Często powtarzającym się symbolem w malarstwie Łajminga jest motyw zamykającej horyzont góry, jak również uchylone bramy, proste drzwi i wrota.<br/><br/> | ||
Od 1966 członek Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w latach 1991–1993 był przewodniczący zarządu, od 1998 członek honorowy. Wielokrotnie nagradzany, między innymi na Biennale Sztuki Gdańskiej w 1983 oraz na V Jesiennych Konfrontacjach w Rzeszowie. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Sztuki III i II stopnia (1975 i 1983), Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2002). Miał około 20 wystaw indywidualnych, uczestniczył w ponad 50 zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Gdańsku i Szczecinie, w Muzeach Okręgowych w Lęborku i Słupsku, w Muzeum Historyczno-Etnograficznym w Chojnicach, Muzeum w Wieliczce i w siedzibie Fundacji Malarstwa Polskiego w Lesku, a także w licznych kolekcjach prywatnych.<br/><br/> | Od 1966 członek Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w latach 1991–1993 był przewodniczący zarządu, od 1998 członek honorowy. Wielokrotnie nagradzany, między innymi na Biennale Sztuki Gdańskiej w 1983 oraz na V Jesiennych Konfrontacjach w Rzeszowie. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Sztuki III i II stopnia (1975 i 1983), Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2002). Miał około 20 wystaw indywidualnych, uczestniczył w ponad 50 zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Gdańsku i Szczecinie, w Muzeach Okręgowych w Lęborku i Słupsku, w Muzeum Historyczno-Etnograficznym w Chojnicach, Muzeum w Wieliczce i w siedzibie Fundacji Malarstwa Polskiego w Lesku, a także w licznych kolekcjach prywatnych.<br/><br/> | ||
− | W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2015 otrzymał [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal Księcia Mściwoja II]]. W 2008 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] z okazji jubileuszu 50-lecia pracy twórczej oraz 75. urodzin, w 2013 z okazji jubileuszu 55–lecia pracy artystycznej oraz 80. urodzin.<br/><br/> | + | W 1966, z okazji jubileuszu dziesięciolecia Teatru "Co To", otrzymał Złotą Odznaką Związku Studentów Polskich. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2015 otrzymał [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal Księcia Mściwoja II]]. W 2008 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] z okazji jubileuszu 50-lecia pracy twórczej oraz 75. urodzin, w 2013 z okazji jubileuszu 55–lecia pracy artystycznej oraz 80. urodzin.<br/><br/> |
Mąż Jagody (ur. 5 II 1944), artystki-fotograficzki, ojciec Ziemowita, absolwenta dyrygentury na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (1990). {{author: KP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mąż Jagody (ur. 5 II 1944), artystki-fotograficzki, ojciec Ziemowita, absolwenta dyrygentury na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (1990). {{author: KP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 15:08, 13 sty 2022
WŁODZIMIERZ ŁAJMING (ur. 7 II 1933 Tczew), artysta malarz, rysownik, prorektor gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (PWSSP). Syn pisarki Anny Łajming, brat Wiery Marii Łuszkiewicz. W 1953 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie. Studiował w gdańskiej PWSSP na Wydziale Malarstwa, dyplom uzyskał w 1960 w pracowni prof. Juliusza Studnickiego. Od 1962 pracownik macierzystej uczelni. W 1974 został hospitantem Królewskiej Akademii Sztuki w Kopenhadze. W latach 1975–1981 prodziekan Wydziału Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, 1981–1984 dziekan tego wydziału, 1984–1986 prorektor. W okresie 1988–1991 był kierownikiem Katedry Malarstwa i Rysunku.
W czasach studenckich współtwórca Studenckiego Teatru Pantomimy Rąk i Przedmiotów „Co To”. W pracach posługuje się językiem malarskiej abstrakcji. Istotną rolę w jego twórczości odgrywa chłodna kolorystyka, w tym rozmaite odcienie błękitu i granatu. Do pejzażu wprowadza martwą naturę; sprowadzając przedmioty do form, tworzy nową rzeczywistość. Często powtarzającym się symbolem w malarstwie Łajminga jest motyw zamykającej horyzont góry, jak również uchylone bramy, proste drzwi i wrota.
Od 1966 członek Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w latach 1991–1993 był przewodniczący zarządu, od 1998 członek honorowy. Wielokrotnie nagradzany, między innymi na Biennale Sztuki Gdańskiej w 1983 oraz na V Jesiennych Konfrontacjach w Rzeszowie. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Sztuki III i II stopnia (1975 i 1983), Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2002). Miał około 20 wystaw indywidualnych, uczestniczył w ponad 50 zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Gdańsku i Szczecinie, w Muzeach Okręgowych w Lęborku i Słupsku, w Muzeum Historyczno-Etnograficznym w Chojnicach, Muzeum w Wieliczce i w siedzibie Fundacji Malarstwa Polskiego w Lesku, a także w licznych kolekcjach prywatnych.
W 1966, z okazji jubileuszu dziesięciolecia Teatru "Co To", otrzymał Złotą Odznaką Związku Studentów Polskich. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2015 otrzymał Medal Księcia Mściwoja II. W 2008 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 50-lecia pracy twórczej oraz 75. urodzin, w 2013 z okazji jubileuszu 55–lecia pracy artystycznej oraz 80. urodzin.
Mąż Jagody (ur. 5 II 1944), artystki-fotograficzki, ojciec Ziemowita, absolwenta dyrygentury na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (1990).