HOTEL DANZIGER HOF
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:Danizger_Hof_pocztówka.jpg|thumb|Danziger Hof, pocztówka]] | [[File:Danizger_Hof_pocztówka.jpg|thumb|Danziger Hof, pocztówka]] | ||
[[File:Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915.JPG|thumb|Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915]] | [[File:Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915.JPG|thumb|Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915]] | ||
| + | [[File: Danziger_Hof_sala_główna.jpeg |thumb| Danziger Hof, sala główna, lata 30. XX wieku]] | ||
[[File:Hotel_Danziger_Hof.jpg|thumb|Ruiny hotelu Danziger Hof widziane od strony Bramy Wyżynnej, 1945]] | [[File:Hotel_Danziger_Hof.jpg|thumb|Ruiny hotelu Danziger Hof widziane od strony Bramy Wyżynnej, 1945]] | ||
[[File:Budynek_LOT.jpg|thumb|Miejsce po byłym hotelu Danziger Hof z [[BUDYNEK LOT-U | budynkiem LOT-u]], 1977]] | [[File:Budynek_LOT.jpg|thumb|Miejsce po byłym hotelu Danziger Hof z [[BUDYNEK LOT-U | budynkiem LOT-u]], 1977]] | ||
Wersja z 17:59, 7 lip 2022
HOTEL DANZIGER HOF, Dominikswall 6 (ul. Wały Jagiellońskie, powstała z byłych Dominikswall i Elisabethwall), obok obecnego budynku LOT-u. Wybudowany po rozebraniu ziemnych wałów obronnych w latach 1896–1898 według planów berlińskiego architekta Karla Gausego, wykonanych przez jego firmę pod nadzorem gdańskiego mistrza budowlanego Aleksa Feya.
Najwytworniejszy i najbardziej luksusowy hotel w Gdańsku w 1. połowie XX wieku. Pierwszym właścicielem był Heinrich Teute, były właściciel hotelu Walter’s. Hotel pierwszych gości przyjął w lipcu 1898; dysponował 120 pokojami ze 157 łóżkami, restauracją na 100 miejsc, kawiarnią, cukiernią, salą balową na 400 osób, z estradą (22,8 × 12,15 m), miał centralne ogrzewanie, oświetlenie elektryczne, windy towarowe i osobowe, pralnię oraz kuchnię. Do jego wnętrz prowadziły 2 westybule: od Dominikswall i od Targu Węglowego. Na parterze umiejscowiono salę konferencyjną (wychodzącą na obecną ul. Wały Jagiellońskie) oraz czytelnię. Pomieszczenia restauracyjne znajdowały się obok sali konferencyjnej, część dziedzińca była zajmowana wyłącznie w sezonie letnim. Na piętra prowadziły schody z białego marmuru lub stylowa winda.
Hotel gościł między innymi króla Alberta von Sachsen z małżonką, księżną Fryderykę Leopoldę von Preußen, księcia Johanna Georga von Sachsen, księcia Aleksieja, amerykańskiego miliardera Vanderbilta, cesarzową Augustę Viktorię i cesarza Wilhelma II, Ignacego Paderewskiego (w grudniu 1918). W okresie od 8 lutego do 6 VI 1920 urzędował w nim pierwszy (oficjalny) komisarz Rzeczypospolitej Polskiej Maciej Biesiadecki ( Komisariat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku). 20 XII 1936 polskie organizacje wydały tu uroczysty bankiet pożegnalny odchodzącemu z urzędu komisarza RP Kazimierzowi Papée.
W 1929 zadłużony obiekt wydzierżawił Bank Polsko-Brytyjski, rozważając możliwość przekształcenia go w biurowiec. W początku roku 1930 nabył go (za 60% wartości) Stanisław Vogel, właściciel hotelu Reichshof. Po renowacji liczył 80 pokoi ze 110 łóżkami, z łazienkami z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Większość stylowych mebli zamówiono w firmie Oskara Olschewskiego ( przedsiębiorstwa). Na I piętrze umieszczono komfortową salę konferencyjną oraz Salę Marynarską na około 150 osób. Zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany.
