GIERSZEWSKI STANISŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''STANISŁAW GIERSZEWSKI''' (28 VIII 1929 Czarnowo k. Brus – 27 V 1993 Gdynia), historyk, naukowiec. Syn Józefa, podczas II w. świat. kmdt. nacz. Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Po 1945 uzyskał eksternistycznie świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, 1947 zdał maturę w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie. W 1951 ukończył studia hist. w q WSP, 1952 na UMK w Toruniu otrzymał tytuł mgr. historii, 1960 doktorat (na podstawie rozprawy Elbląski przemysł okrętowy w latach 1570–1815). Od 1965 dr hab. (UAM w Poznaniu) na podstawie pracy Struktura gospodarcza i funkcje rynkowe mniejszych miast województwa pomorskiego w XVI i XVII w. Od 1972 prof. tytularny, od 1980 prof. zw. W 1950–55 pracował w Archiwum Państwowym (q archiwa), 1955–66 | + | '''STANISŁAW GIERSZEWSKI''' (28 VIII 1929 Czarnowo k. Brus – 27 V 1993 Gdynia), historyk, naukowiec. Syn Józefa, podczas II w. świat. kmdt. nacz. Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Po 1945 uzyskał eksternistycznie świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, 1947 zdał maturę w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie. W 1951 ukończył studia hist. w q WSP, 1952 na UMK w Toruniu otrzymał tytuł mgr. historii, 1960 doktorat (na podstawie rozprawy ''Elbląski przemysł okrętowy w latach 1570–1815''). Od 1965 dr hab. (UAM w Poznaniu) na podstawie pracy ''Struktura gospodarcza i funkcje rynkowe mniejszych miast województwa pomorskiego w XVI i XVII w''. Od 1972 prof. tytularny, od 1980 prof. zw. W 1950–55 pracował w Archiwum Państwowym (q archiwa), 1955–66 w Zakładzie Historii Pomorza IH PAN w Gd. Od 1966 w gd. WSP, nast. na q UG, gdzie 1978–81 pełnił funkcję dziekana Wydz. Humanistycznego, dyr. Inst. Historii, kier. Zakładu Historii Polski i Powszechnej XVI–XVIII w. Zajmował się problemami gospodarki morskiej w epoce feudalnej i dziejami ludności pol. Pomorza w okresie zaboru prus. oraz dziejami miast i mieszczaństwa. Autor m.in. monografii ''Elbląg – przeszłość i teraźniejszość'' (1970, 1978 i 1988), ''Wisła w dziejach Polski''. Członek Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz zespołów redakcyjnych wielu czasopism nauk. Redagował serię „Pomorze Gdańskie” (t. 1–8), „Biblioteczkę Elbląską” (nr 1–10), zbiorowe dzieje Chojnic, ziemi bytowskiej i Słupska, wydawnictwa słownikowe: ''Pomorscy patroni ulic Trójmiasta'' i ''Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego'' (t. 1, 1992). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Medalem Stolema. Pośmiertnie poświęcono mu księgę pamiątkową ''W kręgu badań Profesora Stanisława Gierszewskiego'' (1995). Pochowany na cment. Witomińskim w Gdyni. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:28, 5 mar 2013
STANISŁAW GIERSZEWSKI (28 VIII 1929 Czarnowo k. Brus – 27 V 1993 Gdynia), historyk, naukowiec. Syn Józefa, podczas II w. świat. kmdt. nacz. Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Po 1945 uzyskał eksternistycznie świadectwo ukończenia szkoły podstawowej, 1947 zdał maturę w Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Sopocie. W 1951 ukończył studia hist. w q WSP, 1952 na UMK w Toruniu otrzymał tytuł mgr. historii, 1960 doktorat (na podstawie rozprawy Elbląski przemysł okrętowy w latach 1570–1815). Od 1965 dr hab. (UAM w Poznaniu) na podstawie pracy Struktura gospodarcza i funkcje rynkowe mniejszych miast województwa pomorskiego w XVI i XVII w. Od 1972 prof. tytularny, od 1980 prof. zw. W 1950–55 pracował w Archiwum Państwowym (q archiwa), 1955–66 w Zakładzie Historii Pomorza IH PAN w Gd. Od 1966 w gd. WSP, nast. na q UG, gdzie 1978–81 pełnił funkcję dziekana Wydz. Humanistycznego, dyr. Inst. Historii, kier. Zakładu Historii Polski i Powszechnej XVI–XVIII w. Zajmował się problemami gospodarki morskiej w epoce feudalnej i dziejami ludności pol. Pomorza w okresie zaboru prus. oraz dziejami miast i mieszczaństwa. Autor m.in. monografii Elbląg – przeszłość i teraźniejszość (1970, 1978 i 1988), Wisła w dziejach Polski. Członek Komitetu Nauk Historycznych PAN oraz zespołów redakcyjnych wielu czasopism nauk. Redagował serię „Pomorze Gdańskie” (t. 1–8), „Biblioteczkę Elbląską” (nr 1–10), zbiorowe dzieje Chojnic, ziemi bytowskiej i Słupska, wydawnictwa słownikowe: Pomorscy patroni ulic Trójmiasta i Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego (t. 1, 1992). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP i Medalem Stolema. Pośmiertnie poświęcono mu księgę pamiątkową W kręgu badań Profesora Stanisława Gierszewskiego (1995). Pochowany na cment. Witomińskim w Gdyni.
