HOPPE SAMUEL JOACHIM, uczony
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
m (S.Danecki przeniósł stronę HOPPE (Hoppius) SAMUEL JOACHIM na HOPPE SAMUEL JOACHIM, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Samuel Joachim Hoppe.JPG|thumb|Samuel Joachim Hoppe]]HOPPE(Hoppius) SAMUEL JOACHIM (25 XII 1684 Salzwedel k. Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Bratanek burmistrza q Joachima Hoppego (Hoppiusa), u którego się wychowywał. Nie do końca wyjaśniona jest jego edukacja w q Gimnazjum Akademickim. Nie znajduje się w księdze wpisów tej szkoły, ale pozostawił po sobie końcową pracę, będącą zaliczeniem tegoż gim. Było to dzieło bibliograficzne, wymieniające ok. 1000 pozycji związanych z historią Polski De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium (1707), które należy uznać za pierwszą pol. bibliografię specjalistyczną. W 1703 studiował na uniw. w Królewcu, 1707–11 teologię na uniw. w Rostoku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania i tomu dzieła Jana Długosza Historia polonica, z uzupełnieniami m.in. q Vallentina Schlieffa. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy q kośc. św. Katarzyny, 1720 został diakonem i kaznodzieją w q kośc. NMP. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Samuel Joachim Hoppe.JPG|thumb|Samuel Joachim Hoppe]]HOPPE (Hoppius) SAMUEL JOACHIM (25 XII 1684 Salzwedel k. Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Bratanek burmistrza q Joachima Hoppego (Hoppiusa), u którego się wychowywał. Nie do końca wyjaśniona jest jego edukacja w q Gimnazjum Akademickim. Nie znajduje się w księdze wpisów tej szkoły, ale pozostawił po sobie końcową pracę, będącą zaliczeniem tegoż gim. Było to dzieło bibliograficzne, wymieniające ok. 1000 pozycji związanych z historią Polski De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium (1707), które należy uznać za pierwszą pol. bibliografię specjalistyczną. W 1703 studiował na uniw. w Królewcu, 1707–11 teologię na uniw. w Rostoku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania i tomu dzieła Jana Długosza Historia polonica, z uzupełnieniami m.in. q Vallentina Schlieffa. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy q kośc. św. Katarzyny, 1720 został diakonem i kaznodzieją w q kośc. NMP. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] |